Περί δημοσιονομικού χώρου και άλλα... αστεία για τα καύσιμα

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να μειωθούν οι τιμές των καυσίμων χωρίς δημοσιονομικές επιπτώσεις και ελπίζω να τους γνωρίζουν όλους στο οικονομικό επιτελείο.

Ας ξεκινήσουμε από τα στοιχειώδη, από τον ετήσιο προϋπολογισμό, ο οποίος καταρτίστηκε με Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης 0,70 ευρώ και ΦΠΑ περίπου 0,336 ευρώ για κάθε λίτρο βενζίνης με μέση τιμή στην αντλία περίπου 1,4 ευρώ, συνολικά 1,036 ευρώ ανά λίτρο. Οταν όμως η μέση τιμή βενζίνης στην αντλία εκτοξευτεί στα 2,4 ευρώ ανά λίτρο, ο προϋπολογισμός εισπράττει 1,276 ευρώ, δηλαδή 23,5% περισσότερα, δηλαδή Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης 0,70 ευρώ (σταθερό ποσό) και ΦΠΑ περίπου 0,576 ευρώ -και κάθε μέρα το πρόβλημα μεγαλώνει για τον καταναλωτή και την αγορά, φουσκώνοντας τα κρατικά ταμεία -ακόμη κι αν συνυπολογίσεις μια αναμενόμενη μικρή μείωση (10%) στις ποσότητες που καταναλώνονται.

Αναζητώντας καθαρές λύσεις (δεν τις ξέρουμε όλες) μειώνοντας ως σύνολο ΕΦΚ και ΦΠΑ στα περσινά προϋπολογισμένα επίπεδα (π.χ. με μείωση ΦΠΑ, με μείωση ΕΦΚ ή με συνδυασμό), χωρίς δημοσιονομικές επιπτώσεις η μέση τιμή στην αντλία μειώνεται στα 2,24 ευρώ ανά λίτρο, αλλά δεν αρκεί.

Για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, αντί για επιδοτήσεις κ.λπ. που απλώς συντηρούν το πρόβλημα σε χαμηλότερα επίπεδα, παρεμβαίνεις και στην πηγή του κόστους με πλαφόν π.χ. στον κανόνα PLATTS Νοτιοανατολικής Μεσογείου που αυξομειώνει καθημερινά τις χονδρικές τιμές πώλησης από τα διυλιστήρια βάσει του κυλιόμενου μέσου όρου 4 ημερών στα στοιχήματα για τις τιμές βενζίνης τον Οκτώβριο στο... ιταλικό χρηματιστήριο (ανεξαρτήτως κόστους αγοράς αποθεμάτων). Ρωτήστε καθηγητές των οικονομικών σχολών να σας εξηγήσουν γιατί ο Μ.Ο. 4 ημερών φρενάρει την πτώση των τιμών στην αντλία και γιατί ο κανόνας τού PLATTS κάνει... ελκυστική την επένδυση σε μετοχές διυλιστηρίων σε τέτοιες περιόδους.

Μπορεί να υπάρχουν κι άλλοι ξεκάθαροι τρόποι, αλλά η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε ως καταναλωτές δεν αντέχει άλλες γελοίες δικαιολογίες. Τις περασμένες εβδομάδες ακούσαμε π.χ. ότι εάν μειωθεί ο φόρος στη βενζίνη θα επωφεληθούν οι τουρίστες (οι περισσότεροι έχουν... πετρελαιοκίνητα) και οι πλούσιοι, που οι περισσότεροι πλέον κυκλοφορούν με εταιρικά υβριδικά και μοντέρνας τεχνολογίας αυτοκίνητα τα οποία καίνε από 4-7 λίτρα βενζίνης για 100 χιλιόμετρα στην πόλη (πολλοί απαλλάσσονται κι από τα τέλη κυκλοφορίας), ενώ οι... ευεργέτες του δημόσιου ταμείου, με μισθούς που τελειώνουν στις 19 κάθε μήνα και δεν μπορούν να αλλάξουν τα παλαιά τους αυτοκίνητα, έχουν διπλάσια κατανάλωση.