Εκκαθάριση

Δεν αστειευόταν καθόλου ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη όταν μας μιλούσε για τα πολλά και σοβαρά προβλήματα στα Πανεπιστήμια τα οποία κλήθηκε και φιλοδοξεί να αντιμετωπίσει. Είχε πει επί λέξει: «Ξέρετε πόσο σημαντικά προβλήματα έχουν τα ελληνικά Πανεπιστήμια; Εστίες εγκαταλελειμμένες, σπασμένες κλειδαριές, ελλιπή φωτισμό, απουσία εισόδων-εξόδων, ανυπαρξία σχεδίων εκκένωσης, ελλιπή προστασία. Ηταν θέμα τύχης μέχρι τώρα που δεν είχαμε σοβαρά περιστατικά» (sic).

Δεν αστειευόταν oύτε όταν έλεγε πως βάζει μπρος ένα ολοκληρωμένο σύστημα προστασίας με «διαδικασία ελέγχου εισόδου-εξόδου, με ζώνες ελέγχου πρόσβασης, μελέτη πυροπροστασίας, σχέδιο αντιμετώπισης καταστροφών και απρόοπτων συμβάντων, λειτουργία επιχειρησιακού κέντρου συνεχούς παρακολούθησης, δημιουργία ΟΠΠΙ (Ομάδα Προστασίας Πανεπιστημιακού Ιδρύματος)». Τι κι αν απ’ όλα όσα απαρίθμησε μόνο τα δύο τελευταία δεν θα μπορούσαν να κάνουν τα ίδια τα Ιδρύματα; Δηλαδή, παρακολούθηση και αστυνομική παρέμβαση.

Ισως δεν είναι ξεκάθαρο, αλλά ό,τι συμβαίνει και ό,τι πρόκειται να συμβεί στα ελληνικά Πανεπιστήμια εντάσσεται στο πλαίσιο μιας μεταρρύθμισης που θα απογειώσει το επίπεδό τους και θα το ανεβάσει σε χρόνο dt στην κορυφή. Μπορεί και του Εβερεστ. Γιατί όχι; Ποιος υπουργός της κυβέρνησης θα έλεγε όχι σε μια τέτοια αποστολή;

Ετσι συντελείται η πραγματική αναβάθμιση. Καθιερώνεις το ελευθέρας στην αστυνομική αυθαιρεσία, αρχίζεις να καθαρίζεις λίγο λίγο, με μερικές εκατοντάδες φοιτητές σε διωγμό τη φορά, και στο τέλος φτάνεις να μείνεις με τους λίγους αποδεδειγμένα απολυμασμένους, χωρίς κανέναν ιό αμφιβολίας για τη νέα «θεραπεία» πάσης νόσου στα ελληνικά ΑΕΙ.

Ετσι θα ξαναγίνει το μάθημα μάθημα. Με λίγους εκλεκτούς φοιτητές που θα χωράνε άνετα στα μέχρι πρότινος ασφυκτικά και βρομερά αμφιθέατρα και καθηγητές επιτέλους απελευθερωμένους από τη βαριά σκλαβιά των αδυναμιών της δημοκρατίας. Τι άλλο να θέλει και να αξιώνει ένας άνθρωπος του πνεύματος, επίδοξος και νυν;

Ετσι χτίζεται η πραγματική ελίτ. Του πνεύματος, βεβαίως βεβαίως. Χρειάζεται λίγη υπομονή, όμως. Πρέπει πρώτα να εκδηλώνονται οι διαμαρτυρίες, μετά να γίνονται οι συλλήψεις, μετά να (αρχίσουν να) εφαρμόζονται οι πειθαρχικές διώξεις του νέου νόμου -διότι με αυτές θα εξαφανιστούν οι παρασιτικές παρουσίες μαζικά, δραστικά, χωρίς διακρίσεις- και στο τέλος να γίνει το σφουγγάρισμα. Ετσι θα λάμψει η ελληνική ανώτατη εκπαίδευση. Οχι με περισσότερα κονδύλια, περισσότερους καθηγητές, περισσότερη ευθύνη των ανευθυνο-αρμόδιων, περισσότερη σοβαρότητα στην αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων των ελληνικών ΑΕΙ. Και, φυσικά, καμιά αμφισβήτηση στη συνταγή επιτυχίας της ακρο-νεοφιλελεύθερης συνταγής.