Οι πολιτικοί και οι προπονητές έχουν ένα κοινό γνώρισμα. Οφείλουν να αποκτήσουν δεξιότητα σε δοκό ισορροπίας. Να κολακεύουν τα πλήθη, να γίνουν αρεστοί. Να κερδίσουν την αποδοχή, προσέχοντας να μην εναντιωθούν στα στερεότυπα των ψηφοφόρων και της εν δυνάμει κομματικής πελατείας ή των οπαδών της ομάδας τους. Αρκεί μια αποτυχία ώστε να προκαλέσουν την οργή των δικών τους ακροατηρίων αλλά και των αντιπάλων που επιχειρούν να απομειώσουν τα ηγετικά χαρακτηριστικά. Αυτή η σκόπευση καταλήγει σε δολοφονία χαρακτήρα, κατά την ορολογία της εποχής. Η αποδόμηση του ηγέτη ενός κόμματος ή ενός αθλητικού συλλόγου είναι το πρώτο βήμα στη σκληρή, τυφλή σύγκρουση.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι μια τέτοια περίπτωση. Κατάφερε να ξεχωρίσει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Πήρε τίτλους στη Γιουρολίγκ. Ο τρόπος που κινείται στον καθορισμένο χώρο στο γήπεδο του μπάσκετ δείχνει έναν άνθρωπο αυτοκυρίαρχο, με αυτοπεποίθηση και συνετό. Αυτός ο χώρος είναι και η επισφαλής δοκός του. Οι πληθυσμιακές ομάδες -πολίτες ή φίλαθλοι- ζούνε για τη στιγμή. Εχουν κοντή μνήμη. Εύκολα μετακινούνται από τον ενθουσιώδη έπαινο στην οργή και στη στοχοποίηση του ηγέτη. Οι ομάδες πάντα αναζητούν εξιλαστήριο θύμα. Στην περίπτωση των αθλητικών συλλόγων θυσιάζεται ο προπονητής. Παλαιόθεν συμβαίνει αυτό. Συστατικό στοιχείο της κοινωνικής οργάνωσης είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος. Ενα άτομο αναλαμβάνει να φορτωθεί τις αμαρτίες όλων των υπολοίπων.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ως άνθρωπος ξέρει πολύ καλά πόσο επισφαλής είναι η θέση του. Οπως γνωρίζουν και όλοι οι συνάδελφοί του. Επιπλέον, ο ίδιος γεννήθηκε σε μια οικογένεια που φορτώθηκε τις αμαρτίες του Εμφυλίου. Ο πατέρας του βίωσε τη μετεμφυλιακή τιμωρητική διάθεση με φυλακίσεις. Ζυμώθηκε και μεγάλωσε σ’ αυτό το κλίμα.
Αυτό το στοιχείο το κουβαλάει στη γηπεδική ζώνη του προπονητή. Ευγενής, με σεβασμό στον αντίπαλο. Χωρίς αλαζονεία και κομπασμό. Εχει τα προσόντα του ηγέτη μιας ομάδας. Ξέρει να διαμορφώνει συλλογικότητες και να αναθέτει ρόλους. Αυτό φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού και σε ανθρώπους που δεν είναι ειδικοί στο μπάσκετ.
Διαβάζω συστηματικά τους αθλητικούς ιστότοπους. Και τις αθλητικές σελίδες στις εφημερίδες. Παρακολούθησα τους τελικούς της Γιουρολίγκ στο Αμπου Ντάμπι. Η ομάδα του Μπαρτζώκα δεν κατάφερε να προκριθεί στον τελικό. Για τρίτη συνεχή χρονιά. Και τότε άρχισε η αμφισβήτησή του. Νοοτροπία ηττοπαθή, μέτριος προπονητής και άλλα πολλά. Εγινε το εξιλαστήριο θύμα. Δεν συγχωρείται η αποτυχία. Οφείλει να έχει ονοματεπώνυμο.
Ο προπονητής που αποκαλείται σκακιστής ένιωσε τη συντριβή. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή φάνηκε, όμως, η δύναμη του χαρακτήρα του, αυτή που κληρονόμησε από τον πατέρα του. Στάθηκε όρθιος. Εκλεισε τα αυτιά του στις Σειρήνες. Στάθηκε δίπλα στην ομάδα του, όπως οφείλει να κάνει κάθε ηγέτης. Και δικαιώθηκε. Οι πολιτικοί ηγέτες ας ρίχνουν ματιές στους πάγκους. Θα ωφεληθούν.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας