Τι σχέση μπορεί να έχει η κηδεία του Πάπα με την όπερα του Μότσαρτ «Οι γάμοι του Φίγκαρο»; Φαίνεται ότι αυτό που τους συνδέει είναι η τελετουργία, είτε στην πραγματική ζωή είτε στην τέχνη. Αλλά και η κηδεία ενός σημαντικού προσώπου είναι από μόνη της μια αναπαράσταση. Οι διοργανωτές, ή και οι συμμετέχοντες/ουσες σ’ αυτήν, εγχέουν το νόημα που πρέπει να τυπωθεί στα μυαλά όσων την παρακολουθούν.
Τα δύο γεγονότα συνέπεσαν το περασμένο Σάββατο. Το πρωί έγινε η κηδεία του Πάπα στη Ρώμη. Οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί μετέδιδαν συνεχώς την κηδεία ενός προσώπου που σημάδεψε τα τελευταία δώδεκα χρόνια. Αναδείχτηκε λαϊκός ηγέτης στρέφοντας το ενδιαφέρον του στους περιφρονημένους και περιθωριοποιημένους. Στους φτωχούς και στους ανήμπορους. Με την ευκαιρία της εκδημίας του μαζεύτηκαν ηγέτες και, κυρίως, ηγετίσκοι από κάθε γωνιά της Γης. Με λαμέ κοστούμια και τουαλέτες ακριβοπληρωμένες, κουβαλώντας τον κυνισμό τους και την επιδειξιμανία τους. Ναπολεοντίσκοι, φιλοπόλεμοι, με ακόρεστη δίψα για εξουσία και συσσώρευση πλούτου. Δύο διαφορετικοί κόσμοι.
Το απόγευμα παρακολούθησα την όπερα «Οι γάμοι του Φίγκαρο». Στην Πρέβεζα, σε απευθείας μετάδοση από τη Μητροπολιτική Οπερα της Νέας Υόρκης. Δεν θυμάμαι να συμβαίνει κάτι τέτοιο με άλλες περιφερειακές πόλεις. Πήρα θέση στα αναπαυτικά καθίσματα του παλιού κινηματογράφου. Η προβολή με μετέφερε στη Νέα Υόρκη. Την ίδια στιγμή ένιωθα να συμμετέχω σ’ ένα παγκόσμιο πολιτιστικό γεγονός. Ολοι/ες εμείς νιώθαμε να είμαστε δίπλα δίπλα με τα εκατομμύρια των θεατών πουν συμμετείχαν σε αυτή την πολιτισμική μέθεξη. Η επιθυμητή διάσταση της παγκοσμιοποίησης.
Η ιστορία της όπερας, αυτό που λέγεται λιμπρέτο, ήταν απλή. Οπως απλή είναι η ιστορία του θανάτου και του αποχαιρετισμού. Ο Φίγκαρο, υπηρέτης ενός κόμη στη Σεβίλη, είναι ερωτευμένος και επιθυμεί να παντρευτεί την αγαπημένη του Σουζάνα – κι αυτή υπηρέτρια. Και σ’ αυτό το σημείο η ιστορία γίνεται κουβάρι με τον κυνισμό της εξουσιαστικής δύναμης. Ο κόμης ορέγεται την παρθενία της Σουζάνας και θέλει να δρέψει τον πρώτο καρπό ο ίδιος, χρησιμοποιώντας το φεουδαρχικό δικαίωμα της πρώτης νύχτας.
Η εξουσία ορίζει τι είναι ηθικό και τι ορθό. Η ζωή των υποτελών έχει σημασία στον βαθμό που ικανοποιούν τα βίτσια και την ακόρεστη δίψα των ισχυρών. Εκείνη την ώρα οι εικόνες στην οθόνη του κινηματογράφου μπλέκονται με τις εικόνες από τη Ρώμη. Εκβιασμοί, αλαζονεία, κόβουν κα ράβουν τις τύχες της ανθρωπότητας. Μιλούν για πόλεμο, δίπλα στο φέρετρο ενός ανθρώπου που πίστευε στην ειρήνη.
Η όπερα τελειώνει με την εξέγερση του Φίγκαρο. Σ’ αυτό το σημείο μπαίνει στο κάδρο η μορφή του Πάπα. Που αμφισβήτησε τα δεδομένα. Αναμετρήθηκαν και οι δύο με τη διαβρωτική δύναμη της εξουσίας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας