Παρακολουθούμε με δέος τις σεισμικές δονήσεις στη Σαντορίνη, στην Αμοργό, στις άλλες Κυκλάδες. Τα νησιά μας, παρ’ όλη την τουριστική κακοποίησή τους, εξακολουθούν να μας προσφέρουν το υπέρτατο δώρο: αυτό της ομορφιάς, που είναι οδηγός ζωής και πράξης, όταν τα έργα των ανθρώπων αναγνωρίζουν το ιερό της φύσης και το σέβονται. Ερήμην των φυσικών αυτών αναπότρεπτων δονήσεων, οι πολιτικές δονήσεις ωστόσο μέσα από τη διαστρέβλωση της προπαγάνδας μάς εισάγουν στον κόσμο των ομοιωμάτων ζωής και πράξης, που τείνουν να ορίζουν μονοδιάστατα και αδυσώπητα την πραγματική ζωή μας. Παρακολουθώντας τη διαδοχή των σχετικών ειδήσεων, νιώθουμε την πολιτική σκηνή –έτσι κι αλλιώς βαθιά αντιψυχαναλυτική– να μετατοπίζεται σε ρυθμούς ενός ψυχαναγκαστικού συμπεριφορισμού, ένα φαινόμενο που στη Φυσική αντιστοιχεί σε διαδικασίες ανακλαστικής δράσης και αντίδρασης.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες τείνουν σήμερα να μονοπωλήσουν το διεθνές ενδιαφέρον. Για τα κυρίαρχα Μέσα της χώρας, μάλιστα, που τείνουν όλο και πιο πολύ να τρέφονται από τον σχολιασμό των πραγματικών, των συμβολικών και των φαντασιακών έργων της συμμάχου υπερδύναμης, το ενδιαφέρον αυτό αγγίζει την υλική και την ψυχική εξάρτηση, που σχετίζεται με αυτό που αποκαλείται «το όνομα του Πατέρα». Η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης Τραμπ να αναστείλει τη λειτουργία της οργάνωσης USAID, συνδεδεμένης και με ανθρωπιστικές ΜΚΟ που «διόρθωναν» καθεστώτα αναπτυσσόμενων –και όχι μόνο– χωρών, απαξιώνει ένα αμερικανικό δίκτυο δεκαετιών «Διεθνούς Ανάπτυξης για το καλό». Οσοι, στις ΗΠΑ αλλά και αλλού, τοποθετήθηκαν σε αυτό που αποκαλούσαν τη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» έχουν αρχίσει να ανησυχούν για κάτι που μετά τα εκλογικά αποτελέσματα έγινε από καύχημα αδίκημα.
Και εμείς; Τι θα κάνουν οι κυβερνώντες που «κήρυξαν» πόλεμο με τη Ρωσία και υποδέχτηκαν τη ναζιστική Αζόφ στη Βουλή; Θα τολμήσουν να «εκπλήξουν» κάποτε τους επικυρίαρχους, ή θα βρεθούν προ εκπλήξεων των οποίων το κόστος θα πληρώσουμε εμείς που κανείς δεν μας ρώτησε; Η εμπειρία πείθει ότι η «σωστή πλευρά της Ιστορίας» είναι ακόμα μία κατασκευή, ένα φάντασμα, είτε μια προπαγανδιστική απάτη. Μας το θυμίζουν τα ονόματα του Αλιέντε, του Ντούμπτσεκ και του Πάλμε, ανθρώπων που αγωνίστηκαν όντως για το καλό, αλλά δεν νίκησαν. Τα συνθήματα «μαρξισμός και δημοκρατία», «σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο», «ανεξαρτησία από τα μπλοκ» αποδείχθηκαν δίκαια όνειρα του 20ού αιώνα που πληρώθηκαν με αίμα.
Από την εποχή των Μηλίων, που –όπως αφηγείται ο Θουκυδίδης– καταστράφηκαν από τους Αθηναίους γιατί ζήτησαν να μείνουν ουδέτεροι στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, ξέρουμε ότι δεν είναι εύκολη η αυτονομία. Είμαστε όμως καταδικασμένοι να αναζητήσουμε ρεαλιστικά αυτό που μοιάζει ανέφικτο, αν δεν θέλουμε να πέσουμε σε ομαδική υστερία, παράνοια ή αδράνεια. Οι εν κενώ ιδέες και οι εξαρτημένες συμπεριφορές μοιάζουν εύκολες, αλλά εύκολα μας παγιδεύουν και μας καταστρέφουν.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας