Η τηλεόραση στη διαπασών. Ο κήπος χορτάριασε, ο χειμώνας άφησε τα ίχνη του. Σ’ αντίθεση με τον κόσμο των φυτών, οι άνθρωποι δεν σταματάνε ποτέ. Συνέχεια μπαχλατάνε, μιας και η τεχνολογία υποστηρίζει τον λεκτικό παροξυσμό και τη φλύαρη υπερβολή, ή, ενίοτε, ποιούνται την νήσσαν. Παριστάνουν τον ψόφιο κοριό, ώσπου να περάσει η μπόρα.
Αψευδής μάρτυρας οι τηλεοράσεις. Συχνά λειτουργούν ως δέκτες παραγωγής ηχορύπων. Αυτό ήταν και το παράπονο ενός αρκουδόβατου. Κρατούσα στο χέρι το πριόνι, έτοιμος να τον κουρέψω, αν όχι να τον εξαφανίσω. Με ενοχλούσε που είχε σφιχταγκαλιάσει ένα κυπαρισσοειδές. Η προσπάθεια να αναμετρηθώ μαζί του με τα χέρια κατέληξε σε προσωρινή νίκη του αρκουδόβατου. Εχει κι αυτός τα μυστικά του όπλα. Αγκάθια που τον προστατεύουν από τους επιβουλείς της ύπαρξής του.
Ο άνθρωπος, όμως, με την αλαζονεία της τεχνογνωστικής υπεροπλίας του, πήρε το πριόνι -ο υποφαινόμενος, όπως λέει ο ψευδοταπεινός λόγος- και είναι έτοιμος να αποκεφαλίσει τον δύσμοιρο αρκουδόβατο. Αντιμετώπιζε αυτός μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Ούτως ειπείν, να έρθει αντιμέτωπος με καινούργιους εχθρούς, που δεν τους γνώριζε, για να προνοήσει για την ανανέωση του εξοπλισμού του.
Εκείνη τη στιγμή ο αρκουδόβατος άρχισε να μολογάει την ιστορία της ζωής του. Και τι δεν μου είπε. Πρώτα απ’ όλα, μ’ έψεξε, με διακριτικότητα ασφαλώς, όπως ταιριάζει σε ένα πλάσμα της φύσης. Ακου, μου είπε. Τη φασαρία που έρχεται μέσα από το σπίτι. Ηταν η τηλεόραση. Δεν ξέρω γράμματα, πρόσθεσε, δεν πήγα σε ανθρώπινο σχολείο. Ο,τι ξέρω το έμαθα παρατηρώντας. Τι είναι ετούτοι που φωνάζουν, είπε. Του εξήγησα. Είναι υπουργοί, βουλευτές, δημοσιογράφοι, διαμορφωτές της κοινής γνώμης, συνελόντι ειπείν, είπα. Αυτό το τελευταίο το έχω ακούσει, απάντησε, το έλεγαν και οι δικοί μου, έζησαν χιλιάδες χρόνια εδώ. Και σεις βαλθήκατε να μας ξεπαστρέψετε.
Ενιωσα άσχημα κι απομακρύνθηκα μετανιωμένος. Ενα ασήμαντο φυτό, ο αρκουδόβατος, μου έδωσε ένα μάθημα. Στην τηλεόραση, στις δημόσιες συγκεντρώσεις οι άνθρωποι παριστάνουν τα παγόνια. Από τη μια μεριά οι τίτλοι, οι σπουδαιοφανείς, αυτοί που διεκδικούν γόητρο και δύναμη από την καταγωγή, τα διαδήματα, τους κοινωνικούς τίτλους, από την κομματική ιεραρχία. Εκείνοι που φουσκώνουν το στέρνο και φροντίζουν με κάθε τίμημα την εικόνα τους. Από την άλλη, οι αρκουδόβατοι της ανθρώπινης κοινωνίας. Αφανείς, χωρίς πλάτες, άνεργοι, νέοι με όνειρα, πολίτες χαμηλόφωνοι.
Μια εποχή που περιφρονεί τους αρκουδόβατους. Στους καιρούς μας οι άνθρωποι ζουν σε μόνιμη διάσταση από τον θαυμαστό κόσμο των μικρών και ταπεινών θάμνων. Με τις ζείδωρες ιδιότητες. Ζουν μες στο σύμπαν ως κατακτητές, όχι ως αλληλέγγυοι. Μεγαλώνει η απόσταση από τους αρκουδόβατους της κοινωνίας, που νιώθουν απροστάτευτοι. Θα το καταλάβουμε όταν αυτοί μας γρατζουνίσουν.
Και τότε θα σκούζουμε.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας