Πέρασε ένας μήνας και κάτι από τη σοκαριστική δολοφονία στη Νέα Υόρκη του Μπράιαν Τόμσον, επικεφαλής της UnitedHealthcare, της μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας στον τομέα της υγείας των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο δολοφόνος φορούσε μάσκα και, όπως κατέγραψαν κάμερες του δρόμου, ακολούθησε το θύμα και κυριολεκτικά το εκτέλεσε και μάλιστα πισώπλατα. Λίγες μέρες μετά, συνελήφθη ως ύποπτος για τη δολοφονία ο 26χρονος Λουίτζι Μαντζιόνε.
Εχουμε συνηθίσει ειδήσεις από τις ΗΠΑ για δολοφονίες μαύρων πολιτών από αστυνομικούς ή για λευκούς οπλοκατόχους, που για κάποιο λόγο αισθάνονται περιθωριοποιημένοι και σκορπάνε τον θάνατο αναίτια, σε δρόμους και σχολεία. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, μισθοσυντήρητοι σκοτώνουν άλλους μισθοσυντήρητους, με αιτία το ρατσιστικό μίσος ή έναν ακατέργαστο θυμό.
Αυτό όμως είναι κάτι διαφορετικό. Αν αποδειχθεί ότι δολοφόνος είναι πράγματι ο Μαντζιόνε, θα πρόκειται για μια υπόθεση πλουσίων. Γιατί δεν ήταν πλούσιος μόνο ο δολοφονηθείς, είναι και ο ύποπτος. Οπως έγραψαν οι New York Times, πρόκειται για παιδί πλούσιας οικογένειας επιχειρηματιών του Μέριλαντ, που ασχολούνται με το Real Estate, έχουν στην ιδιοκτησία τους και ραδιοφωνικό σταθμό, ενώ ο νεαρός έβγαλε τα καλύτερα σχολεία και πανεπιστήμια, θεωρούμενος πολύ καλό μυαλό, με διακρίσεις στις επιστήμες των ηλεκτρονικών υπολογιστών και της τεχνολογίας. Το τελευταίο εξάμηνο, είχε κατά κάποιον τρόπο εξαφανιστεί, νωρίτερα όμως τίποτα δεν πρόδιδε πολιτικοποίηση, πόσο μάλλον ριζοσπαστισμό. Τώρα η Αστυνομία λέει ότι βρήκε τρισέλιδο μανιφέστο κατά των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών υγείας, επίσης αρκετές ενδείξεις ότι πρόκειται πράγματι για τον δολοφόνο (δακτυλικά αποτυπώματα στους κάλυκες κ.ά.).
Μπορεί αυτή η πράξη να θυμίζει τρομοκρατία του 19ου αιώνα (δεν λέγεται, άλλωστε, συχνά ότι και οι εργασιακές σχέσεις έχουν επιστρέψει σε εκείνη την εποχή;), ωστόσο μπορεί όλα αυτά να αποδειχθούν φληναφήματα, άλλωστε ο ύποπτος προς το παρόν αρνείται την ενοχή του. Επίσης, μπορεί η πράξη αυτή να είχε και προσωπικά χαρακτηριστικά, αφού ο Μαντζιόνε αντιμετώπιζε ένα σοβαρό πρόβλημα στη σπονδυλική στήλη, που απαιτούσε εγχείρηση. To αδιαμφισβήτητο ωστόσο είναι ότι προκλήθηκε ντελίριο υποστήριξης του υπόπτου στο διαδίκτυο. Σε έρευνα της γαλλικής Le Monde, Αμερικανοί ειδικοί του διαδικτύου είπαν, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι ο Μαντζιόνε αντιμετωπίζεται σαν ένας σύγχρονος Ρομπέν των Δασών, ότι 6 στους 10 επιχαίρουν ανοιχτά, ότι η έκφραση επιδοκιμασίας προς τον δράστη της δολοφονίας διαπερνάει οριζόντια πολιτικές αντιλήψεις και κόμματα. Είναι μάλλον η πρώτη φορά στην ιστορία του αμερικανικού Ιντερνετ που υπάρχει τέτοια ομοφωνία, λένε! Και μάλιστα σε εποχή βαθέος πολιτικού διχασμού!
Τι συμβαίνει; Συμβαίνει ότι η πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών έχει εξαιρετικά δυσάρεστες εμπειρίες από το ιδιωτικό σύστημα περίθαλψης. Οτι, όταν το εμπόριο ακουμπάει την ίδια τη ζωή, όλοι αγανακτούν. Τα πάντα γύρω μας φωνάζουν ότι όλο και περισσότερες ζωές παίζονται στα ζάρια και στα χρηματιστήρια. Η ανεξέλεγκτη αγορά, παρά τη δυσαρέσκεια, δεν δείχνει διατεθειμένη να κάνει έστω ένα βήμα πίσω. Οι άνθρωποι δεν έχουν ακόμη εξεγερθεί, αλλά τα σημάδια δείχνουν ότι το σημείο βρασμού πλησιάζει.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας