Φθινοπώριασε. Οι ευχές για το καλωσόρισμα των πρώτων ημερών του αποτροπαϊκές. Καλό αποκαλόκαιρο εύχονται εσχάτως πολλοί/ές. Αρνηση της επικείμενης αλλαγής; Φόβος απέναντι στη φθορά που προοιωνίζεται η νέα εποχή; «Πάμε να φύγουμε / δεν έχουμε καμιά δουλειά εδώ», γράφει ο ποιητής Γιάννης Βαρβέρης παρατηρώντας τα σημεία των αλλαγών («Μπόρα / Βαθέος Γήρατος», Κέδρος 2011). «Μυρίζει χώμα οργασμικό / στη διψασμένη γη», σημειώνει. Είναι αυτό που τον αναστατώνει. Η μπόρα, το χώμα που διψάει, η νέα γέννα που κυοφορεί η εποχή.
Ιανό θα χαρακτήριζα τον Σεπτέμβριο, μόλο που αυτός ο δυϊσμός έχει αποδοθεί ονοματολογικά στον Ιανουάριο. Θα προτιμούσα τον όρο σάντουιτς με σύγχρονους όρους. Ή αμφίψωμο, παρά την ατυχία του να μη γίνει αποδεκτό στην καθημερινή χρήση. Συχνά είναι η προέκταση του καλοκαιριού, χωρίς όμως όσα τον συνοδεύουν. Η αναστολή των εργασιών, η χαρίεσσα διάθεση, η γιορταστική ατμόσφαιρα στα πανηγύρια με τις επανενώσεις παρεών, οικογενειών. Κουβαλάει αυτή τη θλίψη για την απώλεια του καιρού της αθωότητας. Με την αίσθηση του τέλους, ο μήνας αυτός οδηγείται στην υπερβολή.
Και μετά η επιστροφή στους γνώριμους ρυθμούς. «Ενα παιδί προχωράει στο δρόμο, στους ώμους του, γεμάτη μικρά / ανεκπλήρωτα, βαραίνει η σχολική του τσάντα. // Κάθομαι πίσω απ’ το τζάμι και κοιτάω τη βροχή να παρασέρνει / τους έρωτες του καλοκαιριού», γράφει ο Τάσος Λειβαδίτης. Γνώριμες εικόνες, όπου ζυμώνεται η θλίψη με την προσδοκία.
Ο κυκλικός χρόνος επανέρχεται στη ζωή μας, όσο κι αν ζούμε στη ζώνη του ευθύγραμμου και συχνά γεωμετρικά εξελισσόμενου χρόνου. Νιώθουμε αυτή την κυκλικότητα όλοι/ ες. Πιο πολύ οι αγρότες. «Τον Αύγουστο τον χαίρεται οπούχει να τρυγήσει», αποφαίνεται ο παροιμιακός λόγος. Είναι μια άλλη σχέση εξάρτησης των συναισθημάτων. Ο ένας μήνας γονιμοποιεί τον άλλο. Ο Αύγουστος γίνεται μέρος του Σεπτεμβρίου τόσο ως προοικονομία όσο και με τη θερμοκρασιακή επεκτατική του διάθεση στη διάρκεια του Σεπτεμβρίου.
Ομως, ο Σεπτέμβριος είναι και ο μήνας και της σποράς αλλά και του τρύγου. Η σπορά έχει διαχρονικότητα. Από την εποχή της επανάστασης της 3ης Σεπτεμβρίου, που διεκδικούσε συνταγματικό πλαίσιο, καθώς και μια σύγχρονη χώρα, έως και τις μεταπολιτευτικές πολιτικές γεννήσεις, προσδοκίες και απογοητεύσεις. Κάποιες φορές, όμως, η σπορά εκφράζεται ως σπυρί που πυορροεί και σπάει. Ο κάμπος της Θεσσαλίας ένιωσε να σπάει το σπυρί της ανυδρίας και της ακηδίας των υπευθύνων στο κορμί της με τις πλημμύρες πέρυσι, αλλά και νωρίτερα. Αυτή η ακηδία εκδηλώνεται, ολοένα και πιο συχνά, στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης. Σπέρνουν λόγια οι ιθύνοντες, οι πολίτες εισπράττουν περιφρόνηση.
Ο μήνας ετούτος είναι και τρυγητής. Παράγεται το καινούργιο κρασί. Στήνονται πατητήρια. Το προϊόν εξαρτάται από το καλό πάτημα, με τη συμμετοχή πολλών. Παρατηρώντας πολιτισμικές πρακτικές γινόμαστε σοφότεροι.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας