Οι αρχικές σκηνές της ταινίας του Αμερικανού σκηνοθέτη Μπλέικ Εντουαρντς «Το πάρτι» (The party, 1968), είναι ταινία μέσα στην ταινία και αφορούν τα γυρίσματα μιας πολεμικής ταινίας στην υπό αποικιοκρατικό έλεγχο Ινδία του 19ου αιώνα. Στις σκηνές αυτές παρουσιάζεται ένα από τα πλέον σημαντικά σημεία που αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής σε οποιαδήποτε κινηματογραφική παραγωγή, ανεξαρτήτως κόστους: η αληθοφανής αναπαράσταση της εκάστοτε εποχής στην οποία τοποθετείται η σεναριακή δράση, δηλαδή του ιστορικού πλαισίου εντός του οποίου η ταινία εντάσσεται. Η αληθοφάνεια αυτή στοιχειοθετείται με την κατασκευή κατάλληλων σκηνικών από τον σκηνογράφο, την επιλογή αντίστοιχων κουστουμιών από τον ενδυματολόγο, αλλά και από όλα τα υπόλοιπα πραγματολογικά στοιχεία που εισάγονται στην ταινία.
Τα γυρίσματα της ινδικής ταινίας με την οποία ξεκινά «Το πάρτι» κυριολεκτικά «τινάζονται στον αέρα» όταν ένας ασήμαντος κομπάρσος, ο άγνωστος ηθοποιός Χρούντι Μπάκσι, σε ρόλο σαλπιγκτή του στρατού (τον οποίο υποδύεται ο Πίτερ Σέλερς), σε ένα γύρισμα αρνείται πεισματικά να «πεθάνει», αν και έχει «δεχτεί» πλήθος από σφαίρες και ο σκηνοθέτης έχει φωνάξει επανειλημμένως «στοπ». Στα γυρίσματα άλλης σκηνής, καθώς σηκώνεται για να σαλπίσει, αποκαλύπτεται κάτω από το μανίκι του στρατιωτικού του σακακιού το ρολόι χειρός το οποίο φοράει. Εμφανίζεται ένα αντικείμενο, το οποίο δεν είχε εφευρεθεί στην ιστορική περίοδο που εντάσσεται η ταινία (το ρολόι χειρός πρωτοπαρουσιάστηκε το 1900), κάτι που αποτελεί σαφή αναχρονισμό. Τα γυρίσματα της ινδικής ταινίας διακόπτονται οριστικά όταν ο ίδιος κομπάρσος, μετά τις αλλεπάλληλες γκάφες που έχουν προκαλέσει τρομερή αναστάτωση και καθυστερήσεις στα γυρίσματα, εντέλει ανατινάζει κατά λάθος ένα τεράστιο σκηνικό-φρούριο, το οποίο ήταν παγιδευμένο με εκρηκτικά και ήταν υψηλού κόστους, άρα αναντικατάστατο.
Η ανάγκη απουσίας σε μια καλλιτεχνική παραγωγή αναχρονιστικών και αναντίστοιχων στοιχείων δεν είναι μέριμνα αφορούσα αποκλειστικά τις αναπαραστατικές τέχνες. Η τεχνολογική πρόοδος μας παρέχει τη δυνατότητα να απαθανατίζουμε σε συνεχή βάση, είτε φωτογραφικά, είτε κινηματογραφικά, ακόμα και τις πλέον ιδιαίτερες και προσωπικές στιγμές μας και να τις εκθέτουμε σε κοινή θέα. Η κοινοποίηση μιας φωτογραφίας από εμάς τους ίδιους μπορεί να προδώσει τον τόπο και τον χρόνο που αυτή ελήφθη. Αν μάλιστα εμφανίζεται και κάποιο προσωπικό αντικείμενο, π.χ. ένα ρολόι χειρός, τότε αποκαλύπτονται επιπλέον στοιχεία, σχετιζόμενα με την αισθητική, το γούστο, την οικονομική μας επιφάνεια. Εκτός αν προνοήσουμε να «θολώσουμε» τα επίμαχα σημεία της φωτογραφίας, κάτι που όμως μόνο υποψίες εγείρει.
Αραγε βρισκόμαστε στο σημείο λίγο πριν «τιναχτεί στον αέρα» όλο αυτό το επικοινωνιακό σκηνικό που έχει επιμελώς κατασκευαστεί τα τελευταία χρόνια; Η χρήση των ρολογιών είναι να μετράνε τον χρόνο. Ενίοτε και αντίστροφα.
*(Ph.D)2, αναπληρωτής καθηγητής Ιατρικής Φυσικής – Υπολογιστικής Ιατρικής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας