«Ποιος Γιάννης Αγιάννης βρε, εσύ είσαι Χρήστος Αχρηστος»

Τον Ιανουάριο του 1936 μετά τον θάνατο του Γεωργίου του Ε' τον διαδέχτηκε στον θρόνο της Μεγάλης Βρετανίας ο Εδουάρδος ο Η'. Ο Εδουάρδος είτε γιατί ερωτεύτηκε τρελά την κυρία Σίμσον, είτε γιατί, όπως λένε άλλοι πιο βαθιά στις συνωμοσίες, παραήταν θαυμαστής του Χίτλερ, παραιτήθηκε τον Δεκέμβριο του 1936 και έγινε βασιλιάς ο Γεώργιος ο Στ'. Μάλιστα επειδή θεωρήθηκε πως οι πολλές ευθύνες από τον πόλεμο επέδρασαν πολύ άσχημα στην υγεία του Γεωργίου του Στ' που πέθανε το 1952, γι’ αυτό και η κόρη του Ελισάβετ η Β' -που αποχαιρετήσαμε πέρυσι το καλοκαίρι- δεν συγχώρεσε ποτέ τον Εδουάρδο...

Το 1917 οι σύμμαχοι απομάκρυναν από τον θρόνο της Ελλάδας τον Κωνσταντίνο τον Α' και βασιλιάς έγινε ο δεύτερος γιος του Αλέξανδρος, και όχι ο φυσικός διάδοχος Γεώργιος. Το 1920 που πέθανε ο Αλέξανδρος από δάγκωμα μαϊμούς επέστρεψε ο Κωνσταντίνος και όταν το 1922 απομακρύνθηκε λόγω της Μικρασιατικής Καταστροφής πήρε τη θέση του ο νόμιμος διάδοχος, ο Γεώργιος ο Β'.

Τα γράφω όλα αυτά γιατί στις μοναρχίες όπως και στα αυτοκίνητα είναι απαραίτητες οι ρεζέρβες. Σκέψου δηλαδή να πεθάνεις και να πεθάνει και ο διάδοχός σου και να μην υπάρχει άλλος διάδοχος να περιμένει. Ή σκέψου να μείνεις από σκασμένο λάστιχο πάνω στο βουνό και να μην έχεις ρεζέρβα.

Παρ’ όλα αυτά για τον πρίγκιπα Χάρι το να μην είναι κάποιος πρίγκιψ διάδοχος αλλά ο επόμενος στη σειρά και μάλιστα μέσα στο Μπάκιγχαμ είναι κάτι πραγματικά αβάσταχτο να το ζει κανείς. Μιλάνε πολλοί για τη δύσκολη ζωή στις φάμπρικες της Γερμανίας και στου Βελγίου τις στοές, για τους σφουγγαράδες της Καλύμνου τον παλιό καιρό ή τις φτωχογειτονιές της Ινδίας ή της Νότιας Αμερικής. Στην πραγματικότητα όμως τίποτα δεν πλησιάζει καν την τραγωδία ενός πρίγκιπα που δεν είναι πρίγκιψ διάδοχος και μεγαλώνει στη σκιά του αδελφού του...

Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί την τραγωδία ενός νέου ανθρώπου, που τυγχάνει να είναι ο δεύτερος γιος της αλήστου μνήμης πριγκίπισσας του λαού και των καταστημάτων Χάροντς, Νταϊάνα, η οποία πρέπει να μπόλιασε με πολύ δηλητήριο το μυαλό του μικρού Χάρι, το οποίο όμως μυαλό πρέπει να κουβαλούσε τα προβληματάκια του πάντα, μια και όπως λένε όταν ήταν μικροί με τον αδελφό του, διαμαρτυρόταν στο πρωινό γιατί αυτός έχει στο πιάτο δύο και όχι τρία λουκάνικα όπως ο αδελφός του και οι άλλοι του λέγανε πως τον άλλον τον ετοιμάζουν για βασιλιά.

Μετά γνώρισε τη γνωστή σύζυγό του, η οποία προφανώς κατάλαβε πως ποτέ δεν θα γινόταν πραγματικά αποδεκτή ως σύζυγος πρίγκιπα και έτσι κατάφερε τον όχι ιδιαίτερα έξυπνο σύζυγό της να παρατήσουν τα πάντα αλλά όχι και τους τίτλους τους, όπως και άλλα πολλά που δεν τα παρατήσανε, και μετά να πάνε να τα εμπορευτούν στο Χόλιγουντ.

Συνεντεύξεις, βιβλία και τώρα το βιβλίο «Ρεζέρβα» που κυκλοφορεί και που είναι η αυτοβιογραφία ενός ανθρώπου που δεν έκανε τίποτα στη ζωή του εκτός από να κλαίγεται που δεν είναι πρίγκιψ διάδοχος και ήταν ρεζέρβα.

Για να παραλλάξω τη θρυλική ατάκα της Μαρίκας Κρεβατά στην «Κόμισσα της φάμπρικας» των Γιαλαμά - Πρετεντέρη «Ποιος Γιάννης Αγιάννης βρε, εσύ είσαι Χρήστος Αχρηστος», εγώ θα έλεγα «εσύ είσαι Χάρι Αχάριστος». Και σκέψου ότι υπάρχουν άνθρωποι που αυτό το βιβλίο το αγοράζουν...