Κλήθηκα να μιλήσω σε μια παρουσίαση βιβλίου για τη μουσική στον κινηματογράφο. Δεν είμαι συνθέτης ούτε παίζω κάποιο μουσικό όργανο, αλλά ως σινεφίλ και σκηνοθέτης κινηματογράφου, μουσική και σινεμά είναι για μένα αδιαχώριστα. Ειλικρινά, μερικές ταινίες ίσως να μην τις είχα λατρέψει έτσι χωρίς τη μουσική τους (ταινίες όπως «Η περιφρόνηση» ή το «Βέρτιγκο»).
Αλλά και ως σκηνοθέτης θεώρησα τη μουσική αναπόσπαστο οργανικό στοιχείο των ταινιών μου. Πριν και στη διάρκεια των γυρισμάτων μιας ταινίας, με συντροφεύει κάποιο από τα μουσικά θέματά της – για την ατμόσφαιρα, το συναίσθημα, ακόμα και τον ρυθμό. Ποτέ δεν ολοκληρώνω το μοντάζ μιας σκηνής που έχει μουσική. Το τελικό cut θα γίνει πάντα με οδηγό αυτή τη μουσική.
Βέβαια, ομολογώ ότι στάθηκα τυχερός. Οχι μονάχα επειδή συνεργάστηκα με μερικούς πολύ σημαντικούς Ελληνες συνθέτες και μουσικούς, αλλά και για την ποιότητα της δουλειάς τους καθώς και τις ιδανικές συνθήκες της συνεργασίας μου μαζί τους.
Ηδη, από την πρώτη ταινία μου στο Παρίσι, τη γαλλική «L’ Usine du Vampire», μαζί με τον Ντενί Λεβί αυτοσχεδιάσαμε ηλεκτρονική μουσική. Και στην Ελλάδα, οι πρώτες μου δουλειές στην τηλεόραση αξιώθηκαν στη μουσική τους τα ονόματα του Δημήτρη Μαραγκόπουλου («Παράξενα ελληνικά διηγήματα») και της Λένας Πλάτωνος («Νυχτερινό επεισόδιο»).
Υστερα, με την πρώτη μου ελληνική ταινία, το φιλμ νουάρ «Η νύχτα με τη Σιλένα», ο Κυριάκος Σφέτσας συνέθεσε ένα καταπληκτικό σάουντρακ με τζαζ μουσική που έκανε αίσθηση, τονίζοντας τη σκοτεινή φωτογραφία με τους βροχερούς δρόμους σε μια σχεδόν αγνώριστη Αθήνα. Και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου ανέδειξε με την ηλεκτρονική μουσική του λίγα χρόνια αργότερα όλο τον ερωτισμό και το μυστήριο στους «Εραστές στη μηχανή του χρόνου» αλλά και τις τηλεοπτικές «Ιστορίες μυστηρίου και φαντασίας».
Κι ύστερα ήρθαν οι «Πυξ Λαξ» τη χρυσή εποχή τους (1998) γράφοντας τα τραγούδια που έντυσαν την ταινία μου «Μοναξιά μου όλα». Αμέσως ξεχώρισα το ομώνυμο τραγούδι για τίτλο. Εκείνοι αντιπρότειναν τίτλο άλλου τραγουδιού γιατί φοβήθηκαν μήπως αυτός ηχήσει κάπως ακατανόητος. Θα γίνει τέτοια επιτυχία που κανείς δεν θα νοιάζεται, τους είπα!
Επιστροφή στην τζαζ μ’ ένα άλλο μεγάλο όνομα, τον Γιώργο Τρανταλίδη των «Socrates», με το σάουντρακ για την ταινία μου «Η τρίτη νύχτα».
Κι ύστερα, ακόμα μία εξαιρετική συνεργασία, με τον Ακη Καπράνο, στο σάουντρακ για το ντοκιμαντέρ μου για τις ελληνικές ταινίες μυστηρίου και φαντασίας «Ξένες σε ξένη χώρα»! Υπέροχος μουσικός αλλά και φίλος.
Τους ευχαριστώ όλους γιατί με τις μουσικές τους ομόρφυναν τις ταινίες μου - φιλμ νουάρ, ερωτικά θρίλερ, ταινίες φαντασίας. Εκεί όπου οι διάλογοι πολλές φορές περισσεύουν και η μουσική έρχεται να δημιουργήσει μαζί με την εικόνα την ατμόσφαιρα, το μυστήριο, την ερωτική διάθεση και ό,τι άλλο κρύβεται κάτω από την επιφάνεια των πραγμάτων.
*σκηνοθέτης, διευθυντής Film Studies BA, MA New York College, Athens, University of Greenwich, UK
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας