Η πλατεία έγινε άνθρωπος!!!

– Τα ’μαθες με τα καινούργια του Αμβρόσιου;

– Ποιου Αμβρόσιου;

– Εκείνου του παπά από τον Νομό Αχαΐας, ο οποίος, λέει, αφόρισε μες στην εκκλησία τον πρωθυπουργό της χώρας και δύο υπουργούς.

– Μα, ζει ο Αμβρόσιος;

– Ναι, η καριέρα του έχει πεθάνει…

Και βέβαια ο Αμβρόσιος είναι ένα γνωστό για το ποιόν του άτομο. Για να μιλήσω με τη δική του διάλεκτο, είναι στην ουσία ένα άτομο του Σατανά. Γι’ αυτό θα όφειλε η Ιερά Σύνοδος, μια που ευτυχώς επικεφαλής της είναι ο Ιερώνυμος και όχι ο αλήστου μνήμης Χριστόδουλος, να τον έχει αφορίσει αυτόν, γιατί μόνο κακό κάνει στην Εκκλησία.

Γιατί ο αφορισμός έχει «εφευρεθεί» για ανθρώπους αντίχριστους, για ανθρώπους δηλαδή που η συμπεριφορά τους και ο λόγος τους είναι κάθετα αντίθετος με τη διδασκαλία του Χριστού. Ο,τι δηλαδή είναι ο Αμβρόσιος που διδάσκει χρόνια τώρα το μίσος και τη μισαλλοδοξία. Αν μιλήσεις πολιτικά, το καλύτερο είναι να μην του δώσεις σημασία, αν όμως μιλήσεις χριστιανικά, οφείλεις να τον διώξεις επισήμως από τους κόλπους της Εκκλησίας. Νομίζετε ότι υπερβάλλω;

Από την άλλη, άσχετο αυτό, ήμουν στα εγκαίνια της πλατείας Ομονοίας. Της καλύτερης πλατείας Ομονοίας που υπήρξε ποτέ τα τελευταία 100 χρόνια. Την άλλη μέρα και για αρκετές μέρες διάβασα και άκουσα έναν ορυμαγδό από σχόλια για το πώς επέτρεψε ο δήμαρχος τέτοια συγκέντρωση στην πλατεία όταν τα ΜΑΤ διαλύουν τον κόσμο σε άλλες πλατείες.

Είναι φανερό πως αυτοί που τα γράφουν και τα λένε δεν ήταν εκείνο το βράδυ εκεί. Είδαν απλώς φωτογραφίες και πλάνα, αλλά, ξέρετε, από τη σωστή γωνία μπορείς να κάνεις να φαίνεται γεμάτο κάτι που μπορεί να μην είναι τόσο γεμάτο.

Επειδή όμως εγώ ήμουν και στην πλατεία Αγίου Γεωργίου το βράδυ με τα ΜΑΤ και στην πλατεία Ομονοίας, θέλω να τους πω πως αφενός η πλατεία Αγίου Γεωργίου ήταν όντως φίσκα, στη δε Ομόνοια ήταν τόσος όσος και αρκετά απομακρυσμένοι από φόβο ο ένας με τον άλλο – ακόμα και οι φωτορεπόρτερ και οι άνθρωποι της τηλεόρασης που συνήθως συνωστίζονται για να πετύχουν το σωστό πλάνο.

Εγώ, δε, ήμουν εκεί παρέα με τον πιο σοβαρό άνθρωπο της αντιπολίτευσης στον Δήμο Αθηναίων, ο οποίος όχι μόνο δεν είχε πρόβλημα με την πολυκοσμία, αν προσέχαμε και οι δυο αλλά και βρήκε και αυτός πως η πλατεία ήταν αριστούργημα και πως αυτό οφείλεται στον Κώστα Μπακογιάννη και μόνο μετά τις ατέλειωτες αναβολές των τελευταίων ετών.

Δεν καταλαβαίνω, ή μάλλον καταλαβαίνω, γιατί γύρισε ένα φιλμάκι μικρό την επομένη για να απαντήσει σε όλους αυτούς της κούφιας αντιπολίτευσης ο Μπακογιάννης. Αλλά, ΟΚ. Ας πούμε ότι το καταλαβαίνω, αλλά δεν συμφωνώ.

Ξαφνικά, μετά από τόσα χρόνια, σχεδόν 30, η πλατεία έγινε άνθρωπος! Κάτι που φυσικά αποκλείεται να συμβεί με τον Αμβρόσιο, που ούτε σεβασμιότατος είναι ούτε κύριος.

Ακόμα και στην εποχή των κορoνoϊών, πάντα υπάρχει το καλό και το κακό. Δειλά δειλά έχει αρχίσει η αποκαθήλωση στη συνείδηση των Ελλήνων για την τέλεια αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης στην υπόθεση κορoνοϊός – και πού να δουν τι έρχεται, και η κυβέρνηση από τη λαϊκή αντίδραση και οι πολίτες από αυτά που θα επακολουθήσουν.

Οι καλλιτέχνες ήταν τα πιο εύκολα πρώτα θύματα. Σε λίγο θα δείτε πόσες άλλες κατηγορίες εργαζομένων θα τους ακολουθήσουν και τότε θέλω να δω το αυτάρεσκο ύφος του κυρίου Χαρδαλιά…