Οι μέρες μεγάλωναν. Η άνοιξη ήταν μπροστά. Παρά το κρύο, ειδικά τα πρωινά, μικρές αχτίδες ελπίδας, σαν τον ήλιο που τρυπώνει μέσα από τα σύννεφα παρά τη βροχή, έσκαγαν πού και πού. Ηταν και Κυριακή…
Τρία μπρούτζινα αγάλματα που στέκουν πάνω σε ισάριθμες ξύλινες καρέκλες. Ετοιμα να ταξιδέψουν μεταφέροντας το τολμηρό μήνυμά τους ή να ζητήσουν στέγη, καταφύγιο ίσως, αλλού. Η αντίθεση ανάμεσα στα υλικά, με...
Τα Τέμπη δυνάμωσαν τη φωνή των νέων. Πρόσθεσαν αξιοζήλευτη ωριμότητα. Δεν στρέφονται ισοπεδωτικά εναντίον των προηγούμενων γενιών. Τα παιδιά της κρίσης έμαθαν να ξεχωρίζουν την ήρα από το στάρι.
Ενα ζήτημα που θα έπρεπε να έχει απασχολήσει πολύ περισσότερο τη δημόσια συζήτηση είναι το αιφνίδιο πέρασμα του αριθμού των τουριστών ετησίως στη χώρα, από τα 10 εκατομμύρια στα 30!
Από τον πόνο τον αληθινό, έπειτα από μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές που έζησε η γενιά της, την εξαχρείωση των μονίμως ανευθυνοϋπεύθυνων, την αγωνία των ανθρώπων γύρω της για το μέλλον και την απογοήτευσή...
Τόσα χρόνια ήξερα τον Λάκη Παπαστάθη, τον εκτιμούσα και τον θαύμαζα όσο λίγους ανθρώπους και δεν θυμάμαι από αυτόν ούτε ένα τόσο δα ελάττωμα, αλλά ποτέ δεν θα σκεφτόμουν να τον ονομάσω «ντοκιμενταρίστα».
Tο μοντέλο ανάπτυξης μαζικής παραγωγής, αλόγιστης σπατάλης πόρων, υπερσυγκέντρωσης κεφαλαίων, εκμετάλλευσης των εργαζομένων και διόγκωσης της υπεραξίας έχει καταστρεπτικές επιπτώσεις για την κοινωνία και το...
Νέοι και νέες και άλλοι λιγότερο νέοι. Παρέες και ζευγάρια. Γονείς με μωρά σε καροτσάκια. Ανθρωποι μοναχικοί και άνθρωποι σε παρέες και άλλοι σε συντεταγμένες ομάδες, με τα πανό και τα συνθήματά τους. Με...
Αλίευσα τη λέξη στο μνημειώδες έργο του Σπύρου Μαντά για τη γεφυρογραφία της Πίνδου. Κάνει λόγο για εγκατόρυξη ανθρωπίνων ομοιωμάτων στη θεμελίωση γεφυριών.
Λένε πολλοί ότι δεν έχει νόημα να συζητιέται τώρα το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων και των κρατικοποιήσεων, ότι οι διαμάχες αυτού του τύπου είναι άκαιρες μπροστά στην καταστροφή.
Ποιος φταίει για το ατύχημα; Οπως πάντα, κανείς και οι πάντες. Οι πάντες, γιατί στην Ελλάδα όλοι είμαστε συνυπεύθυνοι, γιατί όλοι ευθυνόμαστε στο κάθε κακό, γιατί βολευόμαστε με διάφορους τρόπους και συζούμε...
