Μουσικό κομψοτέχνημα, καίτοι δεν διαθέτει περίτεχνη προεισαγωγή, σμιλεμένη στο καντίνι του μπουζουκιού, όπως πλείστα διαμάντια του αξεπέραστου δημιουργού του. Εβδομήντα έξι χρόνια μετά την παρθενική γραμμοφώνησή του, αναγνωρίζεται ως ένα από τα κορυφαία ζεϊμπέκικα όλων των εποχών και απογειώνει ώς τις μέρες μας στα ρεμπέτικα γλέντια, καθηλωμένους μολαταύτα στο δάπεδο –αν εννοείτε–, τους πιο μερακλήδες χορευτές.
Αδιαμφισβήτητα «Το παράπονο του ξενιτεμένου» ή «Ο απόκληρος» του Τσιτσάνη, όπως έχει καθιερωθεί στο πέρασμα των δεκαετιών –ιδίως στην πρώτη του εκτέλεση με την Μπέλλου και οπωσούν λιγότερο στις κατοπινές– αποτελεί αριστούργημα του λαϊκού μας πολιτισμού. Τολμώ να προβάλω τον ισχυρισμό πως ίσως οφείλει την ασύγκριτη δημοφιλία του στην καίρια στροφή: «Κλαίνε τα πουλιά για αέρα/ και τα δέντρα για νερό/ κλαίω μανούλα μου κι εγώ για σένα/ που έχω χρόνια για να σε ιδώ».
Νομίζω, επίσης, πως ο Καζαντζίδης, περισσότερο απ’ το ότι τραγούδησε τα ντέρτια και τα βάσανα του κοσμάκη, οφείλει τη μυθώδη απήχησή του στην επιλογή να εξυμνεί επιμόνως τη μάνα. Ουδόλως φιλοδοξώ να δρέψω δάφνες στο γνωστικό αντικείμενο της ψυχολογίας των μαζών. Υπογραμμίζω, απλώς, το ανυπέρβλητο αξιακό φορτίο το οποίο προσδίδει αρχαιόθεν ο λαός μας στο μητρικό πρότυπο. Στην καθ’ ημάς παράδοση, μάλιστα, η χαροκαμένη μάνα εξυψώνεται στη σφαίρα του υπερβατικού και ταυτίζεται με την αμάραντη μορφή της Παναγιάς.
Αφθορη, Αχραντη, Ηλιόκαλη, Δακρυρροούσα, Γλυκοφιλούσα, αλλά και Περίβλεπτη, Ζωοδότρα, Ελευθερώτρια διασώζεται στο συλλογικό ασυνείδητο και μετατρέπεται μοιραία σε εθνικό σύμβολο. Τέτοια περίπτωση υπήρξε αναμφιβόλως η Αθηνά Παναγούλη, η γυναίκα που πρόσφερε δυο λεβέντες στον αγώνα εναντίον της χούντας και υπενθύμιζε έκτοτε τη θυσία τους στο πανελλήνιο, με την αξιοπρεπή της παρουσία στις μετέπειτα κορυφαίες κοινωνικές διεκδικήσεις. Παρόμοιο φωτοστέφανο περιβάλλει το πρόσωπο της Μάγδας Φύσσα με την ανελλιπή συμμετοχή της σε όλες ανεξαιρέτως τις συνεδριάσεις της πολύμηνης δίκης του εγκληματικού ναζιστικού μορφώματος. Η εικόνα της και μόνο στις θέσεις του ακροατηρίου την κατέστησε παγκόσμιο σύμβολο της πάλης κατά του φασισμού.
Δαψιλής η ευεργεσία αμφοτέρων προς το σύνολο, καθώς η μαχητική τους στάση οδήγησε στην υπέρβαση της προσωπικής τους απώλειας, μεταβάλλοντάς τες βαθμηδόν σε μανάδες ολόκληρης της κοινωνίας. Επάξια ανάμεσά τους στέκει η Μαρία Καρυστιανού, με την ιδιομορφία ότι το πρόσωπό της αντικατοπτρίζει συλλήβδην τους γονείς όλων των θυμάτων του προαναγγελθέντος εγκλήματος της 28ης Φεβρουαρίου 2023.
Εθνικό τραύμα ανεπούλωτο, η σύγκρουση των δυο τρένων, μετωπική κράτους - κοινωνίας και εθνική τραγωδία, η μεθοδευμένη συγκάλυψη των κυβερνητικών ευθυνών. Η Μαρία Καρυστιανού, μαζί με τους οικείους των άλλων 56 νεκρών, αλλά και όσων σώθηκαν ως εκ θαύματος, επιδίδονται δυο χρόνια τώρα στον ανένδοτο να λάμψει η αλήθεια, να μην ξαναζήσουμε ποτέ πια το αιώνιο «Πάμε κι όπου βγει». Το οφείλουν και τους το οφείλουμε στη μνήμη των παιδιών τους – των παιδιών μας.
Συμπαραστάτες τους, οι εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που πλημμύρισαν τους δρόμους σε Ελλάδα και εξωτερικό την προπερασμένη Κυριακή. Στον αγώνα τους χρωστάμε τον πανικό και την υποκριτική αλλαγή πλεύσης του μεγάρου Μαξίμου. Ο αγώνας προκάλεσε την κινητοποίηση της αντιπολίτευσης και την Προανακριτική για τον Τριαντόπουλο. Αγώνας που θα συνεχιστεί ώς την τελική νίκη. Το χρωστάμε σε όλα τα παιδιά και τις μανάδες αυτού του άδικου κόσμου.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας