ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ «ζωντανεύει το πεπρωμένο και τα όνειρα μιας ηπείρου», όπως απεφάνθη η επιτροπή των Βραβείων Νόμπελ που τον τίμησε με την ύψιστη διάκριση το 1971. Ο λόγος για τον Χιλιανό ποιητή Πάμπλο Νερούδα, που πέρασε στην αιωνιότητα τέτοιες μέρες το 1973, σχεδόν δύο βδομάδες μετά το πραξικόπημα που βύθισε τη χώρα του στα σκοτάδια του φασισμού. Νοσηλευόταν σε κλινική του Σαντιάγο με καρκίνο του προστάτη. Αργότερα, ωστόσο, στενός συνεργάτης του ισχυρίστηκε ότι δολοφονήθηκε από τη χούντα, καθώς αποτελούσε τον υπ’ αριθμόν ένα κίνδυνο για τον Πινοσέτ. Υμνησε όσο λίγοι την επανάσταση και τον έρωτα. Ιδού πώς:
ΤΟ ΓΕΛΙΟ ΣΟΥ είναι γέλιο κάποιου δέντρου μισάνοιχτου/ από μια αχτίδα, μια αστραπή ασημωμένη/ που απ’ το στερέωμα πέφτει και σπάει μες στο ποτήρι/ χωρίζοντας στα δυο με μια σπαθιά το δέντρο.// Μονάχα στους βουνότοπους με το χιονένιο φύλλωμα/ γεννιέται γέλιο σαν το δικό σου, αγαπησιάρα,/ είναι το γέλιο του λυτού στα ψηλώματα αγέρα,/ της αροκάριας η συνήθεια, αγαπημένη.// Βουνίσια εσύ δικιά μου, τσιγιανέχα ολοφάνερη,/ κόψε με τα μαχαίρια του γέλιου σου τη νύχτα,/ το πρωί, του μεσημεριού το μέλι,/ και τα πουλιά απ’ το φύλλωμα στον ουρανό ας πηδήσουν/ όταν σαν κάποια λάμψη σκορποχέρα/ το γέλιο σου της ζωής το δέντρο σπάσει.
ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ η μπόρα πέφτει πάνω απ’ την Ισλα Νέγρα/ σα μια σταγόνα μόνη, διάφανη κι όλο βάρος/ τα κρύα του φύλλα ανοίγει να τη δεχτεί το πέλαγο/ κι η γη το υγρό μαθαίνει μιας κούπας πεπρωμένο.// Σ’ ένα φιλί σου δώσ’ μου, ψυχή μου, το γλυφό/ νερό των τελευταίων μηνών, το μέλι της στεριάς/ την ευωδιά που μούσκεψαν χιλιάδες χείλη τ’ ουρανού/ της θάλασσας την άγια υπομονή τον χειμώνα.// Κάποιος μας κράζει, ανοίγουν μονάχες τους οι πόρτες/ με τα τζάμια η βροχή βουερά κουβεντιάζει/ κατεβαίνει ο ουρανός αγγίζοντας τις ρίζες// κι έτσι υφαίνει ξεϋφαίνει το ουράνιο δίχτυ η μέρα/ με χρόνο, αλάτι, ψίθυρους, κατεβάσματα, δρόμους/ μια γυναίκα, έναν άντρα τον χειμώνα στη γη.
ΣΕΙΣΜΟΣ Ξύπνησα και το χώμα των ονείρων έλειπε κάτω απ’ το κρεβάτι μου./ Μια τυφλή στήλη στάχτης ταλαντευόταν στη μέση της νύχτας,/ και σε ρωτάω: πέθανα;/ Δώσ’ μου το χέρι σου σε τούτη τη ρωγμή του πλανήτη/ καθώς τώρα του μενεξεδένιου ουρανού η ουλή γίνεται άστρο./ Αχ! Θυμάμαι όμως, πού είναι; πού είναι όλοι;/ Γιατί βράζει η γη και γεμίζει με θάνατο;/ Ω προσωπεία μες στα γκρεμισμένα καταλύματα, χαμόγελα/ που δεν πρόλαβαν τη φρίκη, όντα κομματιασμένα/ κάτω από τα δοκάρια, σκεπασμένα από τη νύχτα./ Και σήμερα χαράζεις, ω γαλάζια μέρα, και είσαι ντυμένη/ για χορό, με τη χρυσή ουρά σου/ πάνω από τη σβησμένη θάλασσα των μπάζων, είσαι πύρινη,/ και των άταφων νεκρών να βρεις τη χαμένη όψη γυρεύεις.
ΑΓΑΠΩ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΓΗΣ που εσύ ’σαι,/ γιατί απ’ τα πλανητικά λιβάδια/ άλλο αστέρι δεν έχω. Εσύ του σύμπαντος/ τον πολλαπλασιασμό επαναλαμβάνεις.// Τα μεγάλα σου μάτια είναι το φέγγος/ που ’μεινε απ’ των αστερισμών την ήττα,/ πάλλει το δέρμα σου όμοια με τους δρόμους/ που στη βροχή διατρέχει ένα μετέωρο.// Εχουν τόσο φεγγάρι για μέναν οι γοφοί σου,/ τόσο ήλιο το βαθύ στόμα σου κι η ηδονή του,/ τόσο φως που φλογίζει σα μέλι μες στον ίσκιο// η καρδιά σου η καμένη από κόκκινες αχτίδες,/ κι έτσι διατρέχω με φιλιά τη φωτιά του κορμιού σου,/ μικρή μου περιστέρα, πλανήτη γεωγραφία.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας