Αυτομαστιγώματα

Δηκτικό υπέρ το δέον το σκίτσο του Μιχάλη Κουντούρη στο σαββατιάτικο φύλλο της «Εφ.Συν.», διεισδύει με διορατικότητα στ' ανήλιαγα υπόγεια δωμάτια του οικοδομήματος της Αριστεράς, όπου ένας γυμνός απ' τη μέση και πάνω ευτραφής μουσάτος με κατάλευκη επιδερμίδα, καταβεβλημένος και αμετανόητος, αυτομαστιγώνεται αλύπητα. Δεμένα στις δεκάδες απολήξεις του κνούτου του εναλλάξ σφυριά και δρεπάνια, γεμίζουν την πλάτη του πληγές, όμοιες μ' αυτές που πρόκειται να επιφέρει στη δύσμοιρη κοινωνία η εφαρμογή του τρίτου Μνημονίου. Προσηλωμένη στο υπερπέραν η ματιά του, διάστικτη απ' τα σημάδια της ήττας, συμπυκνώνει την τραγωδία μιας συλλογικότητας που νόμισε ότι η επικράτηση στην κάλπη αρκεί για να αλλάξουν οι τύχες του τόπου.

Ομογάλακτοι με τους πρώτους χριστιανούς οι κομμουνιστές -δεν είναι τυχαία η αποστροφή του Καζαντζάκη- μαζικοποιήθηκαν επικαλούμενοι την υπεροχή της ιδεολογίας τους. Αγκιστρώθηκαν σχεδόν με θρησκευτική ευλάβεια στα θέσφατά τους, δίνοντας στις παρεκκλίσεις που προέκυψαν στην πορεία διαστάσεις εγκλήματος καθοσιώσεως. Τα δόγματα δεν επιδέχονται αμφισβητήσεις, αναθεωρήσεις και αμφισημίες. Πλάι στον μαρξισμό και τον λενινισμό εμφανίστηκαν συν τω χρόνω ο τροτσκισμός, ο σταλινισμός, ο μπουχαρινισμός, ο κολεκτιβισμός, ο μιουτσουαλισμός, ο τριτοδιεθνισμός, ο ρεβιζιονισμός, ο ρεφορμισμός, ο στρουκτουραλισμός, ο μαοϊσμός, ο ευρωκομμουνισμός κι ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Γκρανγκινιόλ εκλογικά αποτελέσματα άφησαν τον Συνασπισμό εκτός Βουλής το 1993, όπως είχε συμβεί και με το ΚΚΕ Εσ. το 1981. Η είσοδός του στο Κοινοβούλιο τα επόμενα χρόνια γινόταν με την ψυχή στο στόμα, κάτι που ώθησε τους επιτελείς του να αναζητήσουν συμμάχους στις μικρότερες αριστερές ομαδοποιήσεις. Οι μετέπειτα επιθέσεις του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία και τον Κόλπο δημιούργησαν ένα ευρύτατο αντιπολεμικό κίνημα, που εκφράστηκε κυρίως από το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, που απετέλεσε προπομπό του ΣΥΡΙΖΑ και στις γραμμές του οποίου βρήκε φιλόξενη στέγη πλήθος εξωκοινοβουλευτικών και αριστεριστών.

Μακροημερεύει η Αριστερά περιχαρακωμένη στον δογματισμό της. Οι αδιάλειπτες συγκρούσεις για την καθαρότητα της ιδέας την τρέφουν αντί να την αποδομούν. Πασχίζοντας να αποδείξουν το δίκιο της δικής τους εκδοχής, αντιμαχόμενες οργανώσεις αναπτύσσουν ασυνήθιστο δυναμισμό, προσελκύοντας λίγους μεν, αλλά διαπρύσιους συνοδοιπόρους. Τα προβλήματα αρχίζουν όταν προσπαθούν να συνενωθούν οι συνιστώσες της. Συνήθως δεν αντέχει στον χρόνο η συγκολλητική ουσία, που στην περίπτωση της Κουμουνδούρου ταυτίστηκε τα τρία τελευταία χρόνια με την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων διά μέσου των εκλογών.

Αναμένεται να λάβει κατά τα φαινόμενα μια δεύτερη ευκαιρία ο απερχόμενος πρωθυπουργός· ίσως την τελευταία. Η πρώτη φορά Αριστερά διακυβέρνησή του, ωστόσο, έχει απογοητεύσει βαθύτατα τη συντριπτική πλειονότητα των οπαδών του, οι οποίοι χτυπούν με το φραγγέλιο της διαψευσμένης ελπίδας εαυτούς και αλλήλους. Αποκαλυπτικές οι τοποθετήσεις στην Πανελλαδική Σύσκεψη. Οταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός τίποτε δεν θα είναι το ίδιο. Θα τον ξαναπροτιμήσουν μολαταύτα, όχι επειδή συγχώρησαν τόσο γρήγορα τα λάθη του, αλλά διότι αρνούνται να συνειδητοποιήσουν το δικό τους. Μυστήριο ζώο ο άνθρωπος· δύσκολα παραδέχεται πως πιάστηκε κορόιδο.