Μεταλλάξεις

Κακήν κακώς προσφεύγει στις κάλπες ο Αλέξης Τσίπρας. Η κυβέρνησή του δεν ανετράπη, όπως θα τον βόλευε, ούτε απέδρασε, κατά πώς του καταλογίζει η αντιπολίτευση. Απλώς παραιτήθηκε, επιζητώντας την προσφορότερη ευκαιρία να παραμείνει στην εξουσία· να προσκολληθεί στους θώκους σαν στρείδι χωρίς μαργαριτάρι. Ο ίδιος δεν υποψιάζεται πως όταν δουλεύει εναντίον σου ο χρόνος, ο θρόνος κάνει φτερά. Εμπιστεύεται τους δημοσκόπους, οι οποίοι του τάζουν αυτοδυναμία και την κυνηγάει με το ντουφέκι. Ξεχνά πως τον ξεγέλασαν στις 5 Ιουλίου κι αυτό, αν μη τι άλλο, φανερώνει αδυναμία.

Από ακραιφνής αντιμνημονιακός προέκυψε υπέρμαχος του Μνημονίου ο αμνήμων Αλέξης, μετάλλαξη που κάνει άνω-κάτω το κόμμα του και αιφνιδιάζει την κοινωνία. Προτού κατακάτσει ο κουρνιαχτός αχνοφέγγουν ελπίδες να επανεκλεγεί. Μόλις, όμως, φτάσει στο πόπολο η λυπητερή, μαύρη οχιά διμούτσουνη και κολοβή που τον έφαγε. Γι' αυτό βιάζεται. Οι φωστήρες του επιτελείου του εισηγήθηκαν να γυρέψει ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή. Δεν το τόλμησε, όχι επειδή φοβήθηκε ότι δεν θα του παρασχεθεί, αλλά για το ακριβώς αντίθετο.

Λαφαζάνης είν' αυτός. Υπήρχε περίπτωση να τον τρολάρει λέγοντας «ναι», για να τον αφήσει να βγάλει κάρβουνο τα κάστανα από τη φουφού με γυμνά χέρια. Το Μαξίμου προσπαθεί να εμφανίσει τον τέως υπουργό του ως αποστάτη και συνοδοιπόρο του Σόιμπλε. Δεν του κάθεται όμως. Διότι η νεόκοπη Λαϊκή Ενότητα εκφράζει στο φινάλε τις μέχρι πρότινος θέσεις τού πάλαι ποτέ ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ. Ασε που ο Βόλφγκανγκ πίνει τώρα νερό στο όνομα του πρωθυπουργού. Τσίπρας και ξερό ψωμί, ανέκραξε σε ελεύθερη μετάφραση στο γερμανικό Κοινοβούλιο. Τον στηρίζουν επίσης η Κάνγκελα, ο Γιούνκερ, ο Ντάισελμπλουμ, ο Ντόναλντ Ντακ Τουσκ και άπας ο συρφετός, κάτι που δεν συνιστά άριστο οιωνό.

Παρεμπιπτόντως ανακαλύπτουν τον ώριμο και ρεαλιστή Αλέξη τα συστημικά κανάλια. Αρχίζουν και του πλέκουν εγκώμια. Το αγόρι έθεσε υπεράνω όλων το συμφέρον της χώρας. Δεν είχε άλλη επιλογή. Επεσε το κατακαημένο θύμα εκβιασμού και ανταρσίας στο κόμμα του. Συγκρότημα Τύπου, με ειδικότητα να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις στο παρελθόν, άλλαξε εκατόν ογδόντα μοίρες τη στάση του απέναντί του, εκθειάζοντας τον μνημονιακό του κατήφορο.

Ηχούν τουλάχιστον ύποπτα όλα τούτα. Ο κοσμάκης απέδειξε στο δημοψήφισμα πως δεν είναι κορόιδο. Βλέπει πως το καρντάσι τα 'κανε ρόιδο και καταλαβαίνει πως όταν το κριάρι υπόσχεται στα υπόλοιπα πρόβατα «έντιμη και αμοιβαίως επωφελή συμφωνία» με τον λύκο, δεν αποκλείεται, εκτός απ' το κοπάδι, να παραμυθιάζει και τον εαυτό του. Το να επιμένει όμως κατόπιν να λάβει άρον άρον την έγκριση εφαρμογής των συνθηκών σφαγής που επέβαλε ο τελευταίος, τάχα μου με κοινωνική δικαιοσύνη και ισοδύναμες μάχαιρες, μαρτυρά μπαγαπόντη και ματσαράγκα ολκής.

Στάσου, μου λένε σαστισμένοι κάποιοι φίλοι. Ο Λαφαζάνης ερωτοτροπεί με την επιστροφή στη δραχμή κι είμαστε ορκισμένοι αντιδεξιοί. Τον Καμμένο ξεχάστε τον, αποκρίνομαι. Την έχει πατήσει σαν τον Καρατζαφέρη, ο οποίος σβήστηκε απ' τον χάρτη μόλις συντάχθηκε με τις αξιώσεις των εταίρων. Προσέξτε μην την πάθετε όπως στο δημοψήφισμα που το «όχι» έγινε «ναι» και βρεθείτε αντί για Τσίπρα με Μεϊμαράκη, αφού η κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού φαντάζει ως επικρατέστερο ενδεχόμενο.

[email protected]