Ενθυμήματα

Λογοτέχνης παγκόσμιας ακτινοβολίας ο Μίλαν Κούντερα, δύσκολα μπορεί να ξεχαστεί, καθώς μας άφησε παρακαταθήκη τη φράση: «Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στη λήθη». Φρονώ πως η ρήση ισχύει και αντιστρόφως, ιδίως κατά τους αλήστου μνήμης καιρούς των μνημονίων. «Ο αγώνας της εξουσίας ενάντια στον άνθρωπο είναι ο αγώνας της λήθης ενάντια στη μνήμη». Ιδού ένα εύγλωττο παράδειγμα: «Ελληνίδες, Ελληνες, μην τους πιστεύετε, έχουν ξεπεράσει κάθε όριο στο ψέμα και στην εξαπάτηση, διαλύουν την κοινωνία, ξεπουλάνε την Ελλάδα κομμάτι κομμάτι και ταυτόχρονα πανηγυρίζουν για τη μεγάλη τους επιτυχία».

Η ατάκα ανήκει στον θλιβερό ΘΑλέξη, που ’κανε λεζάντα και φιγούρα με κάτι τέτοια νοστιμούτσικα, όταν ο προκάτοχός του επιχειρούσε –άκουσον, άκουσον– να πουλήσει τη ΔΕΗ κι είχε το θράσος να κομπορρημονεί κι από πάνω για τα πρωτογενή πλεονάσματα τα οποία πετύχαινε, ρουφώντας το μεδούλι του λαού. Εξ ου και η Κουμουνδούρου τα χαρακτήριζε αιματοβαμμένα. Οι εποχές άλλαξαν, αναρριχήθηκε ο ίδιος στους θώκους, κομπάζει από το Μαξίμου ότι κατέκτησε την κυβέρνηση, όχι όμως την εξουσία, και φέρεται εν τούτοις σαν ανάλγητος εξουσιαστής. Πράττει απαράλλακτα με τον ΘΑμαρά και επαίρεται για τα κατορθώματά του με τα άλλοτε λόγια εκείνου, παραβλέποντας ως στρουθοκάμηλος ότι τα τοτινά θέσφατά του περιγράφουν εναργώς τον δικό του αβέβαιο βίο και την αβίωτη για τους πολίτες πολιτεία του.

Θαρρεί πως ήπιαμε το νερό της λησμονιάς και δεν χαλάει τη ζαχαρένια του. Του θυμίζει, ωστόσο, το ένοχο παρελθόν η γερμανική αριστερή εφημερίδα Neues Deutschland. «Ο Τσίπρας δεν θα έπρεπε να χαίρεται και τόσο» γράφει για το υπερπλεόνασμα, καθώς μεταδίδει η Deutsche Welle. «Βεβαίως πρωτεύων στόχος του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ είναι να τα βγάζουν πέρα από τον Αύγουστο χωρίς τα δάνεια της τρόικας. Οτι αυτός ο δρόμος δεν ήταν εύκολος και ότι τόσο ο πρωθυπουργός όσο και οι υπουργοί του αναγκάστηκαν να πιουν πολλά πικρά ποτήρια, είναι γνωστό».

Η εφημερίδα συνεχίζει, ως άλλος Κούντερα. «Ωστόσο υπάρχει και μια δεύτερη, σκοτεινή όψη του νομίσματος. Τα συνδικάτα καλούν σε απεργία κατά της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ. Και δεν πρόκειται για την πρώτη κοινωνική διένεξη που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ως αριστερό κόμμα που είναι, αυτό θα πρέπει να τον βάλει σε σκέψεις». Το περιβάλλον Τσίπρα «ίσως θα πρέπει να παραδεχθεί ότι το παράκανε με την τακτική του να εκπληρώνει τις επιθυμίες των δανειστών και θα πρέπει να θυμηθεί γιατί είχε εκλεγεί κάποτε: ως κοινωνική εναλλακτική ενάντια στην επιβολή της λιτότητας και των ιδιωτικοποιήσεων». Ενίοτε η μνήμη κατατροπώνει την εξουσία και κάπου στο βάθος του θολού φόντου ο Μίλαν Κούντερα χαμογελά.