Ακροατήρια εκατοντάδων εφήβων συναθροίζονταν, ιδίως σε σχολικά συγκροτήματα, όπου άνοιγαν διάπλατα τα παραπετάσματα στις μεγάλες αίθουσες τελετών για να χωρέσουν ακόμα και μαθητές γειτονικών περιοχών.
Ζοχαδιάζομαι, επειδή ο θάνατος του Μανώλη Γλέζου συμπίπτει με την τραγική συγκυρία της επέλασης του εστεμμένου ιού και, εκτός από στενούς συγγενείς, ουδείς δύναται να παραστεί στο ξόδι του.
Ντεσιμπέλ διαπεραστικά και ανυπόφορα τρυπούν τ’ αυτιά μου από χθες το μεσημέρι. Σπάσαν τα τηλέφωνα, πά’ να πει. Δεκάδες κολλητοί, κυρίως συγχωριανοί, με καλούν να μοιραστούμε το αναπάντεχο μαντάτο της εκδημίας...
Ξεσκονίζοντας τη βιβλιοθήκη το Σαββατοκύριακο, στάθηκα στις συλλογές του Μίλτου Σαχτούρη και μοιράζομαι μαζί σας πονήματά του, καθότι τέτοιες μέρες του 2005 αναχώρησε οριστικά για τα πράσινα απογεύματα που...
ΑΜΠΑΡΩΜΕΝΟΣ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ/ μόνος χωρίς παρέες/ στύβω την γκλάβα μου διαρκώς/ να κατεβάσει ιδέες.// Μα δεν ανταποκρίνεται/ δεν παίρνει, λες, χαμπάρι/ και τη χτυπώ αλύπητα/ να σπάσει στο ντουβάρι.//
«Τρίτη, 24 Μαρτίου, 9.00 π.μ. Περπάτημα (πάλι μόνος στον πηγαιμό, αραιοί στον γυρισμό· ένας γνωστός!). Ο Υμηττός, από μακριά! Ημουν βέβαια εφοδιασμένος με τα απαραίτητα ντοκουμέντα μου, αλλά, δεν χρειάστηκαν.
Είχαμε έτσι την ευκαιρία να γνωρίσουμε μια συνάδελφο-κόσμημα. Πράγμα σπάνιο για το σινάφι, δεν είχε το παραμικρό τουπέ. Προσηνής, χαμογελαστή, ευγενική, σεμνή· κυρία με κεφαλαίους χαρακτήρες. Μια σχολή μόνη...
Μεσούσης της πολιορκίας του Αρχίδαμου, ο συνωστισμός που επικρατούσε στο άστυ επέτεινε την εξάπλωση της πανούκλας. Προνομιούχοι οι Πειραιώτες, ρίχνονταν στη θάλασσα να γλιτώσουν απ’ την αβάσταχτη καούρα.
Υψιπετή λόγο εκφώνησε τότε ο Περικλής, στην πανηγυρική ταφή των λιγοστών νεκρών, στοχεύοντας να ανυψώσει το ηθικό των ζωντανών, ευλογώντας τη δόξα της πολιτείας για χάρη της οποίας θυσιάστηκαν, αλλά και την...
