Δευτέρα θα γευματίζαμε στον Μπουρνιά, οικισμό κοντά στην Καλαμάτα, δυτικά. Οπότε, εκ του «Μπουρνιάς» [παλιό κεραμοποιείο της Καλαμάτας, όπως γκουγκλάρισα] έπιασε να ξετυλίγει η μνήμη τα απίστευτα κουβάρια της... 1967, Οκτώβριος–Δεκέμβριος, φυλακισμένος στου Αβέρωφ, συγκρατούμενός μου... Μπουρνιάς (δεν θυμάμαι μικρό), γλυκύτατος, γελαστός, ροδομάγουλος με φαλακρίτσα, διανοούμενος. Διαβάζει ογκώδη τόμο ποιημάτων: Φύλλα χλόης. «Δεν τον έχεις διαβάσει, μικρέ; Θα τον διαβάσεις, οπωσδήποτε!», επιτακτική τρυφερότητα!.. Ετσι γνώρισα τον Ουόλτ Ουίτμαν...
1994–95. Εχω ήδη ξεκινήσει τις αναζητήσεις μου για την Αθήνα και διαβάζω, στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη, τα Απομνημονεύματα του Αλέξανδρου Ραγκαβή. Τον γνωρίζω από την τελευταία τάξη του Γυμνασίου, από το διδακτέο σχοινοτενές ποίημά του (100 στροφές) Διονύσου πλους (Καράβι). Περπατώντας στην εξαίρετη παραλία της Καλαμάτας, μεταξύ Μπουρνιά συγκρατούμενου και Μπουρνιά Καλαμάτας, θυμήθηκα μια στροφή: «Ητον ολκάς (ιστιοφόρο), ουχί πτηνόν·/ ως δ’ έφθασε πλησίον,/μέλαν εφαίνετο βουνόν/ και τον ιστόν του Τυρρηνών/ εκόσμει επισείων (σημαία πειρατική)».
Στα Απομνημονεύματα έπεσα στη γνωριμία του με τον Ουίτμαν στην Ουάσινγκτον, 1867, πρέσβης τότε της Ελλάδας στις ΗΠΑ ο Ραγκαβής. Στην Καλαμάτα έψαξα στο Ιντερνετ και βρήκα το συγκεκριμένο εδάφιο σε κείμενο του Γ. Π. Σαββίδη, Το Βήμα, 18.11.72. Σημειώνει ο Ραγκαβής: «... μετέβην εις του Γενικού Εισαγγελέως, […] ίνα παρ’ αυτού ακούσω περί του Δικαστικού του Κράτους οργανισμού. Και αυτόν μεν δεν επέτυχον, εύρον δ’ ένα των υπαλλήλων του, τον παράδοξον γέροντα Whitman, όστις εαυτόν έξοχον ποιητήν μάλλον ή δικαστικόν λειτουργόν εκλαμβάνων, ήκιστα μεν ειργάζετο (τεμπέλιαζε!) εν τω γραφείω του, έγραφε δε και εξέδιδε ποιήσεις, ων συλλογήν προσέφερε και εις εμέ, και αίτινες μοι εφάνησαν, και ως προς την έννοιαν, σχεδόν παραφρονούσης μούσης τερατολογήματα».
Το γούστο είναι ότι ο Ραγκαβής ήταν κατά δέκα έτη γηραιότερος του «παραδόξου γέροντος» Ουίτμαν. Απεβίωσαν δε συγχρόνως, Ιανουάριο και Μάρτιο, αντίστοιχα, 1892. Η δε πλάκα είναι ότι τελικά δεν γευματίσαμε στον Μπουρνιά...
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας