Αφησα τον τίτλο, όπως τον βρήκα σε ηλεκτρονική έκδοση εφημερίδας («Τα Νέα»), διότι τον θεωρώ αμφιλεγόμενο. Πείραμα, νομίζω, είναι μοντέλο προς εφαρμογή. Δεν είναι η εφαρμογή καθαυτή. Στην Ισλανδία η 4ήμερη εργασία (περί αυτής πρόκειται, για σοβαρές αλλαγές στον εργασιακό ορίζοντα) ήδη ξεκίνησε· χωρίς μείωση των αποδοχών - το σημαντικό! Οι πρώτες ενδείξεις, θετικές. Το ενδιαφέρον να επεκταθεί, έκδηλο. Πρώτες επιδράσεις σε παραγωγή, ανάπτυξη και ποιότητα ζωής των εργαζομένων, ξεπέρασαν αρχικές επιφυλάξεις, αλλά και πιο αισιόδοξες προβλέψεις.
Εδώ, με τις «προβλέψεις», έχει σημασία ποιος προβλέπει. Από ποια σκοπιά εξετάζεται ζήτημα εργασίας/απασχόλησης στις οικονομικές και κοινωνικές του διαστάσεις. Στην οικονομία και στον άνθρωπο (εργαζόμενο): πόσο τον ανταμείβει η εργασία που παράγει οικονομικά (να ζει, ο ίδιος και η οικογένειά του), ηθικά (μη βαρυγκoμάει εργαζόμενος), κοινωνικά (διαθέτει ελεύθερο χρόνο προς αξιοποίηση).
Αυτά βέβαια τα καλά, είχαν προβλέψει ότι θα έχουν… success story (κάπου το είδα σε τίτλο περί Ισλανδίας) διανοητές κοινωνιολόγοι, όχι απαραίτητα μαρξιστές, από τον προπερασμένο αιώνα. Ο Πολ Λαφάργκ, για παράδειγμα, που αν και γαμπρός του Μαρξ, άρα πιο κοντά στον μαρξιστικό σοσιαλισμό, εντούτοις είχε διαφωνήσει σε αρκετές μαρξιστικές «αλήθειες», μια χαρά είχε αποτυπώσει τη σημερινή επιτυχία της Ισλανδίας στο βιβλίο/διακήρυξη (μπροσούρα): «Το Δικαίωμα στην Τεμπελιά», 1880. Οταν κεντρικό σύνθημα των εργατικών αγώνων εκείνης της εποχής ήταν «Δουλειά για όλους», αυτός πρόβαλλε το «Ανθρώπινη ζωή στον εργάτη».
Είκοσι χρόνια μετά, ο σπουδαίος Μαξ Βέμπερ, το 1904, με το εμβληματικό: «Η Προτεσταντική Ηθική και το Πνεύμα του Καπιταλισμού» θα κάνει φύλλο/φτερό τον… θρησκευτικό καπιταλισμό που ευλογεί τα γένια του σε βάρος της παραγωγής (μεγεθών και ποιότητας), της εργασίας (εξαντλητικής, άρα αντιπαραγωγικής), συνεπώς και της κοινωνίας (αποσάθρωση, ατομικισμός). Οχι πείραμα επομένως το ισλανδικό τόλμημα. Τα πειράματα είναι για τους… πειραματιστές που αρέσκονται και στα… θαύματα. Η ζωή, στην αλήθεια της, είναι απλή…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας