Λουτρίδες για το καλοκαίρι

Φορώντας το μαγιό για το μπάνιο, το πρώτο που σκέφτηκα ήταν να αφήσω για λίγο στην άκρη τις πολιτικές «γκρίνιες», που αυτές δεν τελειώνουν έτσι κι αλλιώς, όπου κι αν πας, όπως και να ’σαι, ντυμένος ή ημίγυμνος, σε ακολουθάνε, και να πιάσω κάποια θεματάκια «καλοκαιρινά», όπως μου έρχονται· όπως το καλοκαίρι, που άμα το πιάνεις όπως έρχεται και δεν το βασανίζεις, τόσο πιο καλό γίνεται.

Το δεύτερο που σκέφτηκα ήταν που θυμήθηκα, από παλιά διαβάσματα, πως η λέξη μαγιό, στα γαλλικά (maillot), από όπου και την πήραμε, σημαίνει στην πρώτη της σημασία φασκιά, περίδεσμος! Πλάκα έχουν οι λέξεις άμα τις ψάχνεις από γεννησιμιού τους· με το μαγιό πάμε στο γεννησιμιό κυριολεκτικά! Οπότε έμπλεξα: Φόρεσα μια βερμούδα πάνω από το μαγιό. Είπα «Ασε, παίρνω το επόμενο λεωφορείο!..». Εφτιαξα καφέ, κάθισα στο γραφείο κι έπιασα τα λεξικά!

Μαγιό, είδα, φορούσαν και οι αρχαίοι, στη θάλασσα, αλλά και στα δημόσια λουτρά. Εξ ου και τα λέγανε λουτρίδες [ένα από τα κύρια γνωρίσματα της γλώσσας μας είναι ότι κυριολεκτεί: ταυτίζει, όπως λένε οι γλωσσολόγοι, σημαίνον και σημαινόμενο, κάτι που δεν το έχουν –ή ίσως το έχουν περιορισμένο, μην κάνουμε και τους μάγκες!– οι λατινογενείς γλώσσες]. Και ήταν οι λουτρίδες, περίδεσμοι και περιζώματα (φασκιές δηλαδή), από ώα (μαλακιά προβιά, εκ του οις, πρόβατο) και υς, γουρούνι, που φορούσαν, «ένεκα αιδούς» και τότε. Η ώα λουτρίς λοιπόν των αρχαίων είναι το μαγιό των νεότερων ή μπανιερό των κάπως παλαιότερων. Τότε που τα μαγιό ήταν από μαλλί δεύτερης ποιότητας και ξεχείλωναν μέχρι το… γόνατο.

ΥΓ. Στο χρονογράφημα «Κυβέρνηση απευθείας» (16/6) «χρέωσα» τη Γενική Γραμματεία Αντεγκληματικής Πολιτικής στο υπουργείο Δικαιοσύνης, αντί του ορθού –με νόμο νεότευκτο– υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Λάθος μου· ή λάθος τους!