Ποιος είπε για συγκυβέρνηση;

Δεν παρακολούθησα όλη την επί της αρχής συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών («Σύστημα Εσωτερικού Ελέγχου στο Δημόσιο»). Αλλά δεν είδα κανέναν από τους εκπροσώπους της αντιπολίτευσης να προτείνει ή να υπαινίσσεται στον υπουργό Εσωτερικών Μάκη Βορίδη συγκυβέρνηση. Ωστε να τον υποχρεώσει στη διευκρίνιση: «Επειδή ακούω πολλά. Εγώ δεν είμαι άνθρωπος των συναινέσεων. Δεν συγκυβερνάμε».

Προσωπικά –αλλά ούτε και κανένας άλλος νομίζω, και από τον δικό του και από άλλους πολιτικούς χώρους– δεν θεωρώ τον Βορίδη άνθρωπο των συναινέσεων. Ισως και από ταμπεραμέντο και από μακρά πολιτική παράδοση έως έξη, να είναι και ο κατεξοχήν μη συναινετικός πολιτικός· επιτομή εγωίσταρου. Οσο για τον αν συγκυβερνάνε ή όχι. Αυτό δεν είναι καθαρά δικό του ζήτημα. Οσο κι αν ο πληθυντικός περιλαμβάνει, εξ αντικειμένου, ολόκληρη την κυβέρνηση. Ας μην είχαν την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και θα βλέπαμε τότε πώς και πόσο θα ή δεν θα συγκυβερνούσαν.

Αλλα είπανε από την αντιπολίτευση, και οι τέσσερις εισηγητές που άκουσα, τα επανέλαβα και εγώ την Παρασκευή: Να κυβερνάνε, αλλά σεβόμενοι τους νόμους και το Σύνταγμα, είπανε. Οχι να τροποποιούν ακόμα και νόμο δικό τους, ώστε να χωρέσει στις διατάξεις για το ΑΣΕΠ ο δικός τους αντιπρόεδρος, του οποίου, με τον προηγούμενο νόμο τους, θα εξέπνεε η θητεία, χωρίς δυνατότητα να ξαναβάλει υποψηφιότητα.

Για απλά πράγματα μιλάμε! Γιατί το νόμιμο μπορεί να είναι και ηθικό! Αλλά, καμιά φορά, και το απλό τυχαίνει να είναι και νόμιμο και ηθικό. Μόνο που με τα απλά, που συμβαίνει να είναι και ηθικά και νόμιμα, δεν επαναφέρεις (γιατί αυτό είναι το θέμα, όλα τα άλλα είναι προσχήματα) τη δημοσιοϋπαλληλία στη δουλεία τής, προ ΑΣΕΠ, πελατειακής σχέσης δημοσίου υπαλλήλου - κυβέρνησης. Αφού αυτό θέλουν! Ημετέρους!