Λεωφορεία και… ελεωφορεία, παίγνια και λογοπαίγνια

Λεώς είναι ο λαός στην ιωνική διάλεκτο. Από εκεί και η κατασκευασμένη λόγια λέξη, λεωφορείο· όχημα που φέρει (μεταφέρει) τον λαό· στα νεότερα: το επιβατικό κοινό. Τα ελεωφορεία του τίτλου είναι ανορθόγραφο λογοπαίγνιο με πρώτο συνθετικό το έλεος-κραυγή· όπως λέμε: «Ελεος!», με άλλα λόγια: «Φτάνει πια. Δείξτε και λίγο έλεος. Σταματήστε…».

Διαβάζω, μέρες τώρα, στην «Εφ.Συν.» και σε άλλες εφημερίδες της (ποιας;) αντιπολίτευσης (οι συμπολιτευόμενες, που είναι και οι περισσότερες, μάλλον το πάνε το θέμα από… παράδρομο· όσες το πάνε), για τα λεωφορεία που θα ενισχύσουν τον αδύναμο υπάρχοντα στόλο. Πόσα, ποια και πώς θα αποκτηθούν, με αγορά, ενοικίαση ή λίζινγκ (που είναι κάπως αλλιώς), πόσο θα πάει το… μπαγιόκο, με φουπουά ή με φουφουφού και μουσουτού…

Για ό,τι γίνεται και ξεγίνεται, λέγεται και ξελέγεται (στα χαρτιά για την ώρα· πρώτες παρτίδες έφτασαν μόλις την περασμένη βδομάδα, μάλλον εν κρυπτώ, και εκτελούνται επισκευές στην περιφέρεια!). Αλλά και ακούω, από απλούς πολίτες που μπαινοβγαίνουν σε λεωφορεία μέχρι γνωστούς μου συγκοινωνιολόγους και άλλους επαΐοντες. Επιβάτης είμαι κι εγώ· με εισιτήριο διαρκείας· παρότι τελευταία, με τον κορονοϊό, αποφεύγω, όσο είναι δυνατόν, τις μαζικές μετακινήσεις.

Τα ακούω, τα διαβάζω, τα βλέπω και τα παρατηρώ όλα αυτά τα περί λεωφορείων και πόσα χρειαζόμαστε ακόμα (και πόσους οδηγούς!), ώστε να μετακινούμαστε με επάρκεια και ασφάλεια μέρες που ’ναι. Ολες τις παλινωδίες και τις ασάφειες που πάνε κι έρχονται αρμοδίως· ίσως και… επιτηδείως (πρόεδροι, διευθυντές, υπουργοί, υφυπουργοί, ακόμα κι ο πρωθυπουργός… μπήκε στα λεωφορεία· μεταφορικά αυτός!).

Και αναρωτιέμαι, έτσι που το πάνε, στο θολό και μουλωχτό και λίγο κουτοπόνηρο… καταλαβαίνουν ότι το πάνε για μεγάλη πατάτα που θα κοστίσει (στο Δημόσιο) το λεωφορείο… αηδόνι; Ή μήπως τα θολώνουν, επειδή εκεί το πάνε; Λέμε…