Ολίγα περί δεξιού και αριστερού πατριωτισμού…

…Μιας και την πήγε κατά κει την κουβέντα, στην κοινοβουλευτική συζήτηση για το «Μεταναστευτικό», ο Μητσοτάκης «κονταίνοντας» τον πατριωτισμό του Τσίπρα: «Αλλά όχι, κύριε Τσίπρα, να μας βγαίνετε και εσείς πιο πατριώτες από τη Νέα Δημοκρατία! Αυτό πάει πάρα πολύ!». Θα έλεγα ότι αυτό που είπε ο Μητσοτάκης πάει πολύ… μακριά, αλλά ας το πάρει το ποτάμι, κι ας δούμε μόνο μία, στις χιλιάδες, ενδεικτική, περίπτωση αριστερού πατριωτισμού:

Γεννημένος παραμονές του πολέμου. Πωγωνιανή Ηπείρου. Φτωχή οικογένεια, της τιμής και του μόχθου. Τρία κορίτσια, ένα αγόρι. Πατέρας, δάσκαλος, με γνώμη και πεποιθήσεις. Μητέρα, νοικοκυρά, απ’ αυτές που ξέρουν να ανατρέφουν παιδιά περήφανα. Πατέρας επίστρατος, στο Αλβανικό. Κατάρρευση μετώπου και συνθηκολόγηση νικητών! Δεν έχει ξαναγίνει! Επιβίωση αδύνατη. Ελπίδα η Αθήνα. Αλλη ελπίδα, της κατεχόμενης πλέον χώρας, η Αντίσταση. Πατέρας στο ΕΑΜ. Σύλληψη από ναζί. Κολαστήριο της Μέρλιν. Απελευθέρωση. Δεκεμβριανά. Οπισθοχώρηση στο άγνωστο, μέσω Πάρνηθας και εν μέσω πυρών από εγγλέζικα αεροπλάνα. Προανάκρουσμα τραγωδίας Εμφυλίου.

Επιστροφή στην Αθήνα. Πατέρας φυλακή. Μητέρα φύλακας ιερών και οσίων. Γιος, Γυμνάσιο, πρώτος στην έκθεση. Νομική. Δημοσιογραφικό βάπτισμα. «Ανεξάρτητος Τύπος». Δικτατορία. Πρώτος πυρήνας αντίστασης. Πατριωτικό Μέτωπο (ΠΑΜ). Πάσχα, μία βδομάδα μετά! Μίκης Θεοδωράκης, Χρόνης Μίσσιος, Αριστείδης Μανωλάκος, Θέμης Μπανούσης και αυτός.

Διαφυγή, εξωτερικό. Εκδοση εφημερίδας του ΠΑΜ «Νέα Ελλάδα». Μεταπολίτευση. Επαναπατρισμός, ανάκτηση «ελληνικής ιθαγένειας». Δουλειά στην «Ελευθεροτυπία» από την πρώτη μέρα, πολιτικός συντάκτης, ταγμένος από καταγωγή με την αλήθεια, δυσάρεστος στους… ψευδεπίγραφους όλων των αποχρώσεων. Ακόμα και απειλές κατά της ζωής του. Τότε γνώρισα τον Γιώργο Βότση, διαβάζοντας πρώτος άρθρα του ως διορθωτής στην «Ελευθεροτυπία». Τον σκεφτόμουν το Σάββατο παρακολουθώντας με συγκίνηση τηλεοπτικό πορτρέτο του στο Κανάλι της Βουλής, στη σειρά «Ο λόγος της γραφής». Προσοχή στο κενό (μνήμης), κύριε πρωθυπουργέ!