Κάπου βαδίζουμε ανάποδα, ολοταχώς

Παλιά ιστορία από τον στρατό. Καλοκαίρι 1965, μετά τα Ιουλιανά, Αλεξανδρούπολη. ΕΜΑ (Επιλαρχία Μέσων Αρμάτων). Μαυροσκούφης, γραφέας τεθωρακισμένων. Αριστερός στα τεθωρακισμένα! Πώς μας ξέφυγε; Ενέργειες μετάταξης, από γραφέας τεθωρακισμένων σε λοιπό οπλίτη πεζικού. Πρώτο μέτρο: αφαίρεση τυφεκίου Μ1. Δεύτερο: «συνέντευξη» από ίλαρχο (λοχαγό) Α2 (Θυμάμαι επώνυμο: Λάζος): «…Καλά τώρα, άσε τις θεωρίες, σας ξέρουμε… Απάντησε ευθέως: Αν μας επιτεθούν οι Βούλγαροι, θα τους πολεμήσεις;».

Απάντηση ακαριαία: «Ασφαλώς και θα τους πολεμήσω! Υπάρχει κάτι που σας κάνει να αμφιβάλλετε; Νομίζετε ότι δεν θα το κάνω;». Αιφνιδιάστηκε. Κατηγορία: Θρασύτης. Απόφαση (από ΓΕΣ αυτή): Μετάταξη· στη γειτονιά κάποιος Παπαδόπουλος γρασάριζε ερπύστριες…

Μου έμεινε έκτοτε (αναπάντητη) η απορία: Πόθεν οι ποικιλώνυμοι «Λάζοι» της νεότερης Ιστορίας μας, από τον Ξεσηκωμό του Εικοσιένα και εντεύθεν, αντλούν το δικαίωμα να ασκούν το επάγγελμα του «πατριωτισμού» και, το χειρότερο, διαθέτουν την επιπλέον ιδιότητα να ελέγχουν και να κρίνουν τον πατριωτισμό των άλλων, μοιράζοντας «εθνοκάρτες» και «προδοτοκάρτες» [στα διάφορα θλιβερά και εμετικά που διάβασα περί τον (ευτυχώς μόνο) ξυλοδαρμό του Γιάννη Μπουτάρη, τον είπαν και προδότη τον άνθρωπο, μετά τον ξυλοδαρμό παρακαλώ, μέσα από αηδιαστικά φέισμπουκ και σιχαμερά τουίτερ].

Σύμπας ο ελεεινός θίασος των εθνοκάπηλων παρέλασε από τα σόσιαλ μίντια με «πατριωτική» υπερηφάνεια. Εχουν το «Know How» όλοι αυτοί οι άθλιοι· από κάπου φαίνεται το κληρονόμησαν.

Ενώ εμείς οι υπόλοιποι είμαστε άκληροι, ανέστιοι και πένητες κατά τον ποιητή (αλλά κι αυτός ήταν ομοφυλόφιλος, άρα άκληρος, άρα δεν χωράει στη λίστα των «πατριωτών»… έτσι μάγκες;), που πρέπει να γονατίζουμε για πιστοποιητικά εθνικοφροσύνης στον Καρατζαφέρη και στην κόρη του Μιχαλολιάκου! Θεσσαλονίκη 19 Μαΐου 2018 Μπουτάρης, 22 Μαΐου 1963 Λαμπράκης. Ανάποδα πάμε, ολοταχώς…