Η βροχή τον Μάιο είναι είδηση

Κι ας λένε ότι «στην καταραμένη χώρα Μάη μήνα βρέχει»∙ ό,τι θέλουνε λένε. Πάντως βροχή –και μάλιστα διήμερη– Μάιο είναι είδηση, ίσως σημαντικότερη από τη συνεδρία της Βουλής για το πολυνομοσχέδιο ή την αποβολή των χρυσαυγιτών από τις δύο επόμενες συνεδρίες.

Σηκώθηκα χθες κατά τις έξι κι έριχνε καρεκλοπόδαρα. «Ξέχνα τον περίπατο», σκέφτηκα. Γιατί προχθές τόλμησα να περπατήσω με βροχή και γύρισα σπίτι… Αρτεμις (σημερινή ονομασία της Λούτσας). Ανοιξα διάπλατα την μπαλκονόπορτα, ώστε να είμαι βέβαιος ότι βρέχει, και, αμέσως, θυμήθηκα τον Τσιφόρο…

Το αφηγήθηκε ένα βράδυ σε ταβέρνα του Κολωνού ο Αριστείδης (Ντίντης) Καρύδης Φουκς, σημαντικός άνθρωπος του κινηματογράφου μας, εξαίρετος αφηγητής. Τον γνώρισα από τον συνθέτη Βασίλη Δημητρίου.

Ο Καρύδης συγκατοίκησε ένα διάστημα με τον Τσιφόρο σε μεσοπολεμικό σπίτι της Κυψέλης∙ πρωτεύουσα του ελληνικού κινηματογράφου! Ιωάννου Δροσοπούλου∙ πρώην Πάρνηθος∙ απίστευτα πολλές οι μετονομασίες δρόμων της Αθήνας∙ μελετάς παλιούς οδηγούς και δεν βρίσκεις άκρη! Σπίτι ημιδιώροφο, με μαρμάρινα σκαλιά στην είσοδο, σφυρηλατημένη μεταλλική πόρτα, σιδερένιο ξύστη για τις λάσπες και προστατευτική μαρκίζα.

Παρά τη διαφορά ηλικίας (20 χρόνια νεότερος ο Καρύδης), τα πήγαιναν μια χαρά. Γεννημένοι εκτός Ελλάδος αμφότεροι: στη Δρέσδη ο Καρύδης, ο Τσιφόρος στην Αλεξάνδρεια.

Κάποτε, Ντίντης και Νικολάκης (έτσι έλεγαν τον Τσιφόρο οι φίλοι) ήταν καλεσμένοι, ένα απόγευμα. Κάνουν να βγουν από το σπίτι. Εριχνε καρεκλοπόδαρα. «Ηταν τόσο το νερό που σχεδόν δεν έβλεπες απέναντι!» έλεγε ο Ντίντης. «Τι έκανε ο Τσιφόρος, λέτε; Μέχρι πού μπορούσε να φτάσει το χιούμορ του; Εκανε κάτι ασύλληπτο! Απλωσε το χέρι, ο αθεόφοβος, έξω από τη μαρκίζα, να δει αν βρέχει!».

Ενθυμήσεις…