Δεν είναι πολλά τα 58 χρόνια που πέρασαν από την εγκατάσταση της δικτατορίας στον τόπο. Εξάλλου είναι πολλοί που θυμούνται έντονα, γιατί τελικά ήταν πολλοί και οι συνάνθρωποΊ μας που πέθαναν τότε, μέσα στην επταετία, εξαιτίας των «γεγονότων».
Οι μνήμες κάποιων γονέων και προγόνων μας είναι νωπές. Για κάποιους αμετανόητους ήταν λέει «επανάσταση» (είναι αυτοί που εύκολα δείχνουν αυταρχισμό στον διπλανό τους, στον συνάνθρωπό τους, και είναι αρκετοί ανάμεσα μας).
Επειδή η δημοκρατία έχει σύγχρονες «χούντες», επειδή η ελευθερία είναι «γυμνό σημαίνον» πλέον, επειδή οι λίγοι της εξουσίας και του κεφαλαίου στριμώχνουν τους πολλούς στο περιθώριο της απάθειας, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν κινδυνεύουμε από τον μιλιταρισμό.
Οσοι αγαπάνε την πατρίδα «περισσότερο» υποτίθεται από κάποιους, όσοι αδιαφορούν που αντί νοσοκομείων και σχολείων προτιμάμε φρεγάτες και πυραύλους, ας μην ξεχνούν ότι όσο υπάρχει ο ξένος εχθρός τόσο η εξουσία θα θεριεύει εντός, με αποτελέσματα απρόβλεπτα.
Δεν είναι «δύσκολο» να ξαναπάρει το πάνω χέρι ο στρατιωτικός «υπέρτατος» νόμος και η εξουσία να ασκείται με όπλα και διώξεις αντιφρονούντων, με συλλήψεις, βασανιστήρια και εν ψυχρώ εκτελέσεις για ιδεολογικούς λόγους και φρονήματα.
«Οι ιδέες είναι ανεύθυνες οι πράξεις είναι υπεύθυνες» | Καραγάτσης
Μπορεί να είμαστε «ελεύθεροι να υπακούμε» σήμερα στο συστημικό αυτόματο της βιοπολιτικής καθυπόταξης, όμως αυτό το φόβητρο της ασφάλειας και αυτή η μανία των εξοπλισμών που μας υπενθυμίζει κάθε μέρα το δήθεν αστικό αλλά εντελώς ταξικό σύστημα, θα μας κοστίζουν πολλά στο μέλλον.
Θα πρέπει να μην ξεχνάμε τα πραξικοπήματα ανά τον κόσμο και πάντα να θυμόμαστε τον Ερνστ Μπροχ που έγραψε για τον ναζισμό ότι «τα ατομικά κουμπιά του θυμού πατήθηκαν μέσα από ρητορικές ευρέος φάσματος».
Η δικτατορία ξεκινάει εντός μας: είναι η έκβαση της μάχης της ουσίας με το ανούσιο, η χαμένη μάχη δηλαδή του Δυτικού νεωτερικού ανθρώπου στο να ξεχωρίσει τον βίο από τη ζωή.
Μπερδεύουμε την καθυπόταξη με τη συμμόρφωση, σκυμμένοι πάνω από τις οθόνες που δήθεν παράγουν ελευθερία, και αναδεικνύουμε την «επιβολή του έτοιμου» ως κυρίαρχη επιλογή.
Και αυτό συμβαίνει γιατί στα σπίτια μας έχουμε περισσότερα έπιπλα και ρούχα αντί σοβαρά βιβλία. Δαιμονοποιήσαμε τις εφημερίδες, το κλασικό έργο, την ποιοτική μουσική. Δεν ξέρουμε να διακρίνουμε το χρήσιμο από το ωφέλιμο, το καλό από το κακό.
Οι δικτατορίες θα ξανα-έρθουν δυστυχώς, σιωπηλές και αθέατες. Θα μας φυλακίσουν και θα μας εξοντώσουν αθόρυβα μέσα στα smartphones και στα social media.
Μια χαρά πεθαίνεις χωρίς αγώνα και βάσανα, όταν σιγά σιγά νεκρώνει η σκέψη και η κρίση σου…
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας