Τον Νοέμβριο συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια που δημοσιεύονται κείμενά μου στην «Εφημερίδα των Συντακτών». Η αρχή έγινε στις 7 Νοεμβρίου του 2014 με το επετειακό δημοσίευμα για την απελευθέρωση της Λέσβου από την Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1912· και τον επόμενο μήνα αντίστοιχο κείμενο για την αντίσταση και εξέγερση του λαού της Λέσβου κατά της επιχειρούμενης απόβασης αγγλικών, αποικιακών στρατευμάτων τον Δεκέμβρη του 1944 στο νησί.
Νωρίτερα είχε προηγηθεί επικοινωνία με τον διευθυντή της εφημερίδας, κ. Νικόλα Βουλέλη, στον οποίο είχα προτείνει να στέλνω κείμενα από δω, απ’ την άκρη της θάλασσας του Αιγαίου, συνδυασμός χρονογραφήματος και δημοσιογραφικού γραψίματος· μαζί με δείγμα γραφής. Αρεσε η σκέψη-πρόταση κι άρχισε η συνεργασία. Από τότε έχουν δημοσιευτεί διακόσια ενενήντα (290) κείμενα με ποικίλη θεματολογία, τα περισσότερα στις στήλες «Τρίτη Ματιά» και «Επιλεκτικά», κάποια μεγαλύτερα βρήκαν θέση στο ένθετο «Νησίδες». Αφορμή ήταν μια εικόνα, η σκέψη, τα λόγια κάποιου, ένα γεγονός, επέτειοι, προσωπικά βιώματα και αναμνήσεις κι ό,τι άλλο διεγείρει το μυαλό και φέρνει αυτό που ονομάζουμε έμπνευση. Γίνονται καθημερινά τόσα γύρω μας, οπότε σχεδόν ποτέ δεν γίνεται κάποιος γραφιάς να ξεμείνει από θέμα.
Πολλές αναφορές έγιναν στον τόπο που κατοικώ, στην κουκκίδα του νησιού μας και στα γύρω νησιά του Αιγαίου· αρκετά δημοσιεύματα είχαν θέμα τους την απέναντι μικρασιατική γη, την αιολική γενέθλια πατρίδα των προπατόρων, τις προσφυγικές μνήμες και τους σημερινούς πρόσφυγες-μετανάστες. Η θάλασσα δεν σε αφήνει ασυγκίνητο, μαζί κι οι παραλίες, ειδικά οι άγνωστες στους πολλούς, οι μικροί όρμοι, τα μικρά μονοπάτια, τα βουνά, ο ελαιώνας της πατρογονικής περιοχής και ο κόλπος της Γέρας· τα ντάμια, τα μικρά αγροτικά κτίσματα, η ζωή κι οι ασχολίες με τη γη. Πολύ περισσότερο οι άνθρωποι του αγροτικού μόχθου, αλλά κι άλλοι γύρω μας, φίλοι, γνωστοί κι άγνωστοι. «Δεν θα σου μιλάνε οι γνωστοί μας», λένε τα μέλη της οικογένειας, «γιατί τους κάνεις βούκινο δημόσια».
Η δημοσίευση των κειμένων ήταν ένα είδος επικοινωνίας με παραλήπτες πολλούς άγνωστους ανθρώπους, τους αναγνώστες της εφημερίδας. Το γράψιμό τους έγινε στο γραφείο, σε τραπέζια καφενείων και ταβερνών, σε καράβια και βάρκες, στο γόνατο, κάτω απ’ αρμυρίκια και κληματαριές· σε στιγμές χαράς και λύπης, πίνοντας καφέδες, ούζα και κρασιά, κοιτάζοντας τη δύση ή την ανατολή του ήλιου, το φεγγάρι.
Οι χαρές κι οι σκιρτήσεις από τούτη τη συνεργασία πολλές. Κάποιες τις έφερε η επικοινωνία των αναγνωστών με τον συντάκτη, ευχαριστήθηκαν την ανάγνωση, είπαν τον καλό τους λόγο, αποκτήθηκε επαφή. Ευχαριστίες σε όλους· στον Νικόλα για την εμπιστοσύνη και το ξεκίνημα, στον Σωτήρη Μανιάτη, σημερινό διευθυντή, στους/στις διορθωτές/ώτριες – επιμελητές/ήτριες των κειμένων. Καλή ρότα στη θάλασσα των λέξεων και των χαρτιών.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας