Τον Σεπτέμβριο του 1999 βρέθηκα με κάποιο είδος απόσπασης στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο για επιμόρφωση στον Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό (ΣΕΠ) και τη Συμβουλευτική. Το πρόγραμμα παρακολούθησαν 400 εκπαιδευτικοί δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε διάφορα Πανεπιστήμια της χώρας. Για έξι μήνες περίπου παρακολουθούσαμε μαθήματα, εργαστήρια, εισηγήσεις, δημιουργήθηκαν και λειτουργούσαν ομάδες εργασίας. Το σημαντικότερο ήταν ότι ήμασταν εκτός της σχολικής τάξης· αντί να διδάσκουμε, διδασκόμασταν. Μάλλον δεν πραγματοποιήθηκε από τότε άλλη επιμόρφωση τόσης χρονικής διάρκειας. Και είναι γνωστό στον εκπαιδευτικό χώρο και στην παιδαγωγική η ανάγκη και περισσότερο το θετικό αποτέλεσμα της επιμόρφωσης μεγάλης διάρκειας.
Κάποτε λειτουργούσαν οι ετήσιες σχολές επιμόρφωσης για δασκάλους και καθηγητές. Αντί να βελτιωθούν, να σχεδιαστούν για τις σύγχρονες ανάγκες, καταργήθηκαν! Ακόμα και οι λιγοστές εκπαιδευτικές άδειες για εκπόνηση μεταπτυχιακών και διδακτορικών καταργήθηκαν! Εχουμε βέβαια πλήθος μεταπτυχιακά προγράμματα εξ αποστάσεως με πληρωμή, τα περισσότερα των οποίων αποδίδουν μόρια στους πτυχιούχους. Ετσι όσοι διαθέσουν κάποιο σημαντικό ποσό, ανάλογα τη σχολή, «αγοράζουν» προσόντα. «Και φέτος, την εποχή δηλαδή που εμείς καταντήσαμε εκεί που καταντήσαμε το Σχολειό, το δάσκαλο και τη Χώρα, οι Βούλγαροι έστειλαν πεντακόσιους δασκάλους στην Ευρώπη για να μορφωθούν» έγραψε τέτοιες μέρες το 1923, πριν από 102 χρόνια, ο παιδαγωγός Μίλτος Κουντουράς.
Μπαινοβγαίνοντας την περίοδο της διαμονής στην Αθήνα σε βιβλιοπωλεία, παλαιοβιβλιοπωλεία, μουσεία, εκθεσιακούς και συναφείς χώρους ανακάλυψα δύο πολύ ενδιαφέροντες Αγγλους συγγραφείς· τον Ντέιβιντ Λοτζ και τον Μάλκολμ Μπράντμπερι. Καθηγητές Πανεπιστημίων, μυθιστοριογράφοι οι οποίοι καλλιέργησαν το είδος του σατιρικού ακαδημαϊκού μυθιστορήματος (campus novel). Την ίδια μέρα απόκτησα το «Μικρός που είναι ο κόσμος» του Λοτζ και το «Δεν κάνει να τρώμε ανθρώπους» του Μπράντμπερι. Δυνατό γράψιμο, σατιρίζουν την ακαδημαϊκή κοινότητα, την κοινωνική ζωή, τη χώρα τους. Ακόμα και τους εαυτούς τους, τους καθηγητές και διανοούμενους, που περιφέρονται σε πόλεις και ηπείρους συμμετέχοντας σε ποικίλα συνέδρια· ωφελούμενοι της πρόσκλησης και των παροχών.
Διάβαζα τον Λοτζ παράλληλα με την επιμόρφωση, η οποία ήταν από τις καλύτερες και αποδοτικότερες από όσες παρακολούθησα στην εκπαιδευτική μου πορεία. Εκανα παραλληλισμό των πρωινών μαθημάτων στο Πανεπιστήμιο και στο περιεχόμενο του βιβλίου. Ζούσα διπλά τα μαθήματα και το βιβλίο. Αν και δεν χρειάζεται καμιά ενημέρωση ή ιδιαίτερη γνώση στον αναγνώστη για να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα στα βιβλία αυτού του είδους. Δηλαδή δεν είναι μόνο για την πανεπιστημιακή κοινότητα, αλλά για όλους τους αναγνώστες. Αυτή είναι η δύναμη της λογοτεχνίας. Να προσελκύει τον κάθε αναγνώστη, ανεξαρτήτως του προσωπικού του στίγματος, να ρουφά τις σελίδες των βιβλίων.
Τούτα ανακλήθηκαν στη μνήμη με τον πρόσφατο θάνατο του Λοτζ. Για την ιστορία, δεν μου ανατέθηκαν όλες οι ώρες του ΣΕΠ από τη Διεύθυνση Εκπαίδευσης του νησιού μου· «Είστε απαραίτητος στη λειτουργία των εργαστηρίων του Τομέα», μου έγραψαν! Χρειάζεται η γραφειοκρατία.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας