Οι ειδοποιήσεις στο χωριό προέρχονται αδιαμεσολάβητα από τη φύση. Το κινητό έχει τεθεί σε προμελετημένη λειτουργία αθόρυβου. Τα μικροφωνίσματα της φύσης αντικαθιστούν τον βαρετό ήχο του messenger στη συνομιλία, το μηχανάκι για τα ξύλα σηματοδοτεί την έναρξη του φθινοπώρου και η μυρωδιά του φρέσκου πριονιδιού στέφεται η νέα των αισθήσεων πλημμυρίδα. Τα κυπροκούδουνα των κοπαδιών στις ράχες, αντάμα με τα βυζανιάρικα και τους τελευταίους αποχαιρετισμούς των τζιτζικιών, προγκάνε τις ευθύνες μας, που παίρνουνε ανόρεχτα τον δρόμο της επιστροφής. Οι τσοπάνηδες, με τους μεγάφωνους λαρυγγισμούς και τα σαλαγίσματά τους, μαέστροι των κορφών και δάσκαλοι των λόγγων, βάζουν τάξη στην πλάση, ξεπροβοδίζοντας χωρίς ίχνος τακτ τους τελευταίους επίμονους επισκέπτες.
Πολύπονες αρχές Σεπτέμβρη. «Από ’δώ και πέρα, θα μείνουμε μαύροι και λιγοστοί» κοντολογεί ένας θαμώνας στο καφενείο, υπενθυμίζοντάς μου ένα γνωστό σαρακατσάνικο τραγούδι. Κι από το πουθενά, σαν συνειρμός που κάρπισε στην εποχή του, ένα μπουλούκι από τρεις Τσιγγάνους και την «Παπαλάμπραινα» κάνει την εμφάνισή του. Η απαράμιλλη γοητεία του γλυκόλαλου κλαρίνου στα τέρμινα του καλοκαιριού, την ώρα που τα πανηγύρια έχουν τελειώσει κι οι πρώτες μπόρες του χινόπωρου ερωτοτροπούν με τις κορφές της πάντα θυμωμένης Πίνδου, σηκώνει απ’ την καρέκλα όλης της γης τους κολασμένους: ηλικιωμένους, γεροπλάτανους και πάσης φύσεως καφενεία και κορμιά ερημικά που δεν έχουν τίποτα να περιμένουν, παρά ένα δανεικό σάλεμα δυο πνευμονιών και ενός περάτη ανέμου.
Την ώρα που οι θαμώνες των μαγαζιών, άνδρες κυρίως, αφήνονται στο ηδύπαθο νάρκωμα του τσίπουρου, μια γιαγιά ισιάζει μ’ όλη τη νηφαλιότητά της και εκείνη τη χρόνια ντροπή, που κουβαλάει σαν κατάρα από γεννησιμιού της το φουστάνι της μπροστά στους καλεσμένους. Πόσα έχει κρύψει εκεί μέσα. Και πού να τα βρει, αφού το κουζινάκι της είναι γιομάτο από αχρείαστα –για εμάς, τους μέινστριμ μινιμαλιστές– περισσευούμενα απωθημένα. Αχρείαστες συσκευασίες και σακούλες, αρχαία μπακιρένια σκεύη, προγονικά σεμέν και κάτι γυαλικά θωρακισμένα πίσω από έναν κέρβερο μπουφέ, που όλο τ’ απειλεί για να μην κινήσουν ρούπι. Τα κουζινάκια του χωριού ασφυκτιούν από παράταιρους χρωματισμούς αντικειμένων με ξεχασμένη χρήση, αλλά βρίσκουν έναν τρόπο να σπάνε εκκωφαντικά το μούχρωμα της περιρρέουσας χηρείας.
Οσο οξυγόνο κι αν διαθέτει η ατμόσφαιρα, έχει μια «γεύση τρικυμίας στα χείλη» η επιστροφή στην πόλη. Και ας μην έχει θάλασσα το χωριό, τα σπίτια εδώ πλημμυρίζουν από αφειδώλευτη αγάπη. Τώρα οι μπλε σακούλες με τους άσπρους φιόγκους τους δεσπόζουν λαμπυρίζουσες επάνω στο τραπέζι. Κοιλοπονούνε χυλοπίτες, μαρμελάδες, τραχανά, και το διάστημα που θα μεσολαβήσει μέχρι το άλλο καλοκαίρι. Τα φρέσκα αυγά τοποθετούνται στα κουτιά, ανυπομονώντας να μας γοητεύσουν με το πορτοκαλένιο τους κροκάδι. Το λάδι που περίσσεψε από τις κατακόκκινες μεταλαβιές στη θεία κοινωνία της ντόπιας τομάτας εύχεται να βγάλει τον χειμώνα. Στα κακοποιημένα από την ευχαρίστηση λίτρα της Coca Cola αποθηκεύουμε με πονηριά τους ούριους ανέμους, για να κυλήσουν όλα καλά μέχρι να ξανανταμωθούμε. Μόνο οι ξύλινες καρέκλες της στέκουν αμίλητες και αμείλικτες στο μικρό της κουζινάκι. Πως ενισχύουν, σκέφτομαι, τις προκαταλήψεις που άφησα στο χωριό παιδάκι, αλλά, κυρίως, ότι εξυπηρετούν συνωμοτικά την τελετουργία της αποφυγής, όταν χτυπάω ξύλο σκεφτόμενη πως όλα αυτά μπορεί κάποια στιγμή να τα χάσω.
* Φιλόλογος-συγγραφέας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας