Τελικά δεν νίκησε απλώς· σάρωσε. Για όσους τυχόν αρνούνται ακόμα να το αποδεχτούν, ο φασίστας και καταδικασμένος για πολλαπλές απάτες Τραμπ δεν επιστρέφει μόνο στον Λευκό Οίκο, αλλά θα ελέγχει από τον Γενάρη de facto και για τουλάχιστον δύο χρόνια -ώς τις midterm εκλογές του 2026- και τα τρία κυρίαρχα όργανα: Βουλή, Γερουσία και Ανώτατο Δικαστήριο. Και μάλιστα με σχεδόν 5 εκατομμύρια ψήφους διαφορά, μια πλατιά και διόλου οριακή λαϊκή εντολή που του δίνει ανεπανάληπτη ισχύ και πολιτικό μομέντουμ για να εκδικηθεί όλους τους «εχθρούς του» εντός και εκτός των ΗΠΑ. Γαία πυρί μιχθήτω!
Προσωπικά απεχθάνομαι τον Τραμπ και όλα όσα αντιπροσωπεύει, τη βαθύτατα ταξική τοξικότητά του, την ακραία διχαστική ρητορική του, την ανύπαρκτη προσωπική και πολιτική ηθική του –και ο καθένας μπορεί να το διαπιστώσει από τα γραπτά μου όλα αυτά τα χρόνια. Scripta manent. Aλλά αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή να σκεφτούμε όλοι, αριστεροί και μη, ποια ακριβώς «γη της Δημοκρατίας» και ποιοι «χαρισματικοί» Φρανκενστάιν προκάτοχοί του γέννησαν αυτό το τέρας, αυτό το... απέθαντο εξτρεμιστικό πολιτικό φαινόμενο; Ποιο πολιτικό σύστημα, ποια ορατά και αόρατα συμφέροντα συνέβαλαν στο μεγαλύτερο εκλογικό come back όλων των εποχών; Και πάνω απ’ όλα, πώς μπορεί ένας τέτοιος άνθρωπος να πείσει εκατομμύρια δεκάδες φτωχούς, γυναίκες και μειονοτικούς, όχι απλώς να τον (ξανα)ψηφίσουν, αλλά να τον καταστήσουν θεσμικό αυτοκράτορα της μεγαλύτερης υπερδύναμης στον κόσμο;
Θύμωσαν, λέει, οι πρωτοκλασάτοι Δημοκρατικοί γιατί την ώρα του πένθους ήρθε ο Μπέρνι Σάντερς και τους έκραξε. Ε, λοιπόν, και λίγα τους έσουρε ο 83χρονος πια Σάντερς, που μαζί με ακόμη μια χούφτα στελέχη αντιπροσωπεύει την προ καιρού χαμένη αριστερή συνείδηση των ΗΠΑ –ο άνθρωπος που έπρεπε να είχε πάρει το χρίσμα το 2016, αλλά σαμποταρίστηκε ανοιχτά από το ίδιο του το κόμμα για να βγει (και τελικά να κάνει... MAGA τον Τραμπ) η πολεμοχαρής και ασυμπάθιστη Χίλαρι. Σκηνικό που επαναλήφθηκε το 2020 για να βγει ο «σωτήρας» Μπάιντεν –με τον ίδιο ανέντιμο και βαθιά αντιδημοκρατικό τρόπο που φέτος επιβλήθηκε η άχρωμη και άοσμη Κάμαλα, μετά την καλοκαιρινή εσωκομματική/εξωθεσμική «καρατόμηση» του μοιραίου Μπάιντεν, που ως γνωστόν αφού διέλυσε το σύμπαν πήγε από... ντιμπέιτ!
Είδατε τη δήλωση-φωτιά του Ανθρώπου Που (ίσως) Θα Γινόταν Πρόεδρος; Δεν περίσσευε τίποτε. «Δεν θα πρέπει να αποτελεί μεγάλη έκπληξη το γεγονός ότι ένα Δημοκρατικό Κόμμα που έχει εγκαταλείψει τους ανθρώπους της εργατικής τάξης διαπιστώσει τώρα ότι η εργατική τάξη το έχει εγκαταλείψει. Πρώτα έφυγαν οι λευκοί εργάτες, τώρα είναι οι Λατίνοι και οι μαύροι εργάτες. Ενώ η ηγεσία των Δημοκρατικών υπερασπίζεται το status quo, ο αμερικανικός λαός είναι θυμωμένος και θέλει αλλαγή. Και έχει δίκιο», γράφει ο Σάντερς, που φυσικά επανεκλέχτηκε άνετα -και μάλιστα ως ανεξάρτητος- στη Γερουσία για άλλα τέσσερα χρόνια.
Και συνεχίζει: «Σήμερα, ενώ οι πολύ πλούσιοι τα πάνε θαυμάσια, το 60% των Αμερικανών ζει από μισθό σε μισθό και οι ανισότητες στα εισοδήματα και στον πλούτο είναι μεγαλύτερες παρά ποτέ. [...] Σήμερα, παρά την εκρηκτική εξέλιξη της τεχνολογίας και της παραγωγικότητας, πολλοί νέοι άνθρωποι θα έχουν χαμηλότερο επίπεδο ζωής από τους γονείς τους. [...] Σήμερα είμαστε το μόνο πλούσιο κράτος που δεν εγγυάται το ανθρώπινο δικαίωμα της ασφάλισης και περίθαλψης για όλους. [...] Σήμερα, παρά την ισχυρή αντίθεση από την πλειοψηφία των Αμερικανών, συνεχίζουμε να ξοδεύουμε δισεκατομμύρια χρηματοδοτώντας τον ολοκληρωτικό πόλεμο της εξτρεμιστικής κυβέρνησης Νετανιάχου κατά του παλαιστινιακού λαού, που έχει οδηγήσει σε τρομακτική ανθρωπιστική καταστροφή και τη λιμοκτονία χιλιάδων παιδιών».
Η κατακλείδα είναι θεόπικρη, αλλά ευθύβολη: «Θα πάρουν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και οι καλοπληρωμένοι σύμβουλοι που ελέγχουν το Δημοκρατικό Κόμμα κανένα πραγματικό μάθημα από αυτή την καταστροφική εκστρατεία; Θα καταλάβουν τον πόνο και την πολιτική αποξένωση που βιώνουν δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανοί; Εχουν άραγε κατεβάσει καμιά ιδέα για το πώς θα αντιμετωπίσουμε την ολοένα και ισχυρότερη Ολιγαρχία; Μάλλον όχι», απάντα ο ίδιος.
Ετσι ακριβώς είναι. Φτάνει πια με τις πτώσεις από τα σύννεφα –άλλωστε το ίδιο ακριβώς υπερσυντηρητικό τσουνάμι, με τα ίδια ακριβώς λαϊκίστικα και επικοινωνιακά εργαλεία βλέπουμε να σαρώνει και την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια, όσα ξόρκια και αφορισμούς κι αν επιστρατεύουν οι δήθεν ειδικοί από τους γυάλινους πύργους της ματαιοδοξίας τους! Είδατε τι πάθανε πάλι όλες αυτές οι στρατιές των καλοπληρωμένων αναλυτών και δημοσκόπων, που προφήτευαν θρίλερ και ντέρμπι μέχρις εσχάτων –το μόνο που απέδειξαν ξανά, ήταν πόσο βαθύ είναι πλέον το χάσμα που τους χωρίζει από τον μέσο Αμερικανό πολίτη.
Ας είμαστε ειλικρινείς, οι Δημοκρατικοί και προσωπικά ο Μπάιντεν «ξαναζωντάνεψαν» τον πολιτικά πεθαμένο Τραμπ! Το σάπιο σύστημα που δημιουργεί τους συνεχείς πολέμους και τις τρομακτικές ανισότητες, προσωποποίηση και αποκορύφωμα του οποίου υπήρξε ο Genocide Joe Μπάιντεν, δημιουργεί και τα πολιτικά κενά που -ελλείψει πραγματικής αριστερής πρότασης, δεδομένου ότι η δήθεν «κεντροαριστερή» και απόλυτα συμβιβασμένη σοσιαλδημοκρατία έχει εξελιχθεί παγκοσμίως στην Κεντροδεξιά του καιρού μας- έρχονται να καλύψουν οι διάφοροι Τραμπ, Ορμπαν, Μελόνι και δεν συμμαζεύεται. Δείτε με πόση μαεστρία εργαλειοποιούν όλοι αυτοί το μεταναστευτικό ζήτημα και την εργασιακή και οικονομική ανασφάλεια των πάλαι ποτέ μεσαίων στρωμάτων, που φτωχοποιούνται μαζικά! Δείτε πόσο έξυπνα εκμεταλλεύονται την αποστροφή του κόσμου για την παραδοσιακή πολιτική τάξη και τα καθεστωτικά ΜΜΕ! Οχι τίποτε άλλο, αλλά την ίδια μέρα που βγήκε με τα τσαρούχια ο Τραμπ κατέρρευσε με πάταγο και η κατ’ όνομα «κεντροαριστερή» και... φαιοπράσινη γερμανική κυβέρνηση του «σοσιαλδημοκράτη» Σολτς, και όλα δείχνουν πως θα έχουμε κι εκεί... συννεφοπτώσεις και εξορκισμούς!
Αλλά τι σας λέω τώρα; Σάμπως δεν ζούμε στη χώρα των αριστερών μνημονίων, όπου πέρσι ο ολίγιστος Μητσοτάκης επανεκλέχτηκε με «σαρανταένα τακατό» και σαρώνει χωρίς αντίπαλο ό,τι απέμεινε από τον δημόσιο πλούτο και τα εργασιακά κεκτημένα που κερδήθηκαν μέσα από αγώνες και βάσανα δεκαετιών;
ΥΓ. Το κείμενο που μόλις διαβάσατε είναι μια εμπλουτισμένη εκδοχή του «Περί δημοκρατίας και άλλων δαιμονίων» που ανέβασα στην efsyn.gr το μεσημέρι της Τέταρτης. Αν και ζω αναγκαστικά στην ψηφιακή εποχή, παραμένω αθεράπευτα αναλογικός –οι λέξεις, όπως και οι φωτογραφίες, δεν αποκτούν πραγματική υπόσταση έως ότου τυπωθούν στο χαρτί.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας