Ο Γιάκοπο Φο, ο γιος του Ντάριο Φο, είπε στην κηδεία του, στην τελετή που έγινε στην πλατεία Ντουόμο του Μιλάνου, μπροστά σε χιλιάδες φίλους του:
«Ο πατέρας μου δεν έσκυψε ποτέ το κεφάλι. Το να μιλάμε για τα όσα έκανε ο πατέρας μου, χωρίς να αναφερόμαστε στην πολιτική του δράση, είναι σαν να συζητάμε για ένα καλό κρασί, αγνοώντας το σταφύλι. Είμαι βέβαιος ότι τώρα η μητέρα μου, Φράνκα Ράμε, και ο πατέρας μου είναι μαζί και θα ξεκαρδίζονται στα γέλια… Είμαι βέβαιος ότι θα γελάνε παρέα με τους πραγματικούς φίλους του Ντάριο Φο, ακούγοντας και βλέποντας όσα μεγάλα λόγια λέγονται τώρα, από κάποιους «άσπονδους» φίλους του. Και θα θυμούνται όσα έλεγαν πριν φύγει από τη ζωή».
Ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Ρομπέρτο Σαβιάνο, πρόσθεσε: «Η χώρα μας είναι αχάριστη. Οταν ο Ντάριο κέρδισε το βραβείο Νόμπελ η μισή Ιταλία, από ζήλια και με χλευασμό, προσπάθησε να μειώσει την αξία του».
Και, τέλος, ο δήμαρχος του Μιλάνου Μπέππε Σάλα: «Η πόλη του δεν απέτισε τον οφειλόμενο φόρο τιμής στον Ντάριο Φο όσο ήταν ζωντανός. Τώρα πια πρέπει να του ζητήσουμε συγγνώμη και να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να αναδείξουμε την πολύπλευρη προσωπικότητά του και την πολύτιμη παρακαταθήκη του».
Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς, εδώ στην πατρίδα μας.
Ειδικά όσοι χτύπησαν, ειρωνεύτηκαν και προσπάθησαν να μηδενίσουν όχι μόνο τον Ντάριο Φο αλλά και όλους τους Έλληνες φίλους του και, ιδιαίτερα εμάς που με τα έργα του και τη ζεστή φιλία του προσθέσαμε μια σπάνια σελίδα στη μικρή μας ιστορία.
Πρώτος, ένας σημαντικός κατά τα άλλα συγγραφέας που έγραφε ότι τα έργα του Ντάριο Φο είναι για μικρά παιδιά. Ακολούθησε η γνωστή ομάδα της καλής κοινωνίας που έγραφε στις φιλολογικές σελίδες της ότι το Νόμπελ του το έδωσαν για…καλαμπούρι.
Και, τέλος, ο πάλαι ποτέ ιδιόρρυθμος κριτικός που τώρα δεν γράφει και είναι καθηγητής σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Όταν είδε το ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ... και το ΤΥΧΑΙΟ ΑΤΥΧΗΜΑ, που το παρουσιάσαμε στο θέατρο ΑΛΦΑ και σε όλη την Ελλάδα, σε 3.000 παραστάσεις, έγραψε σε μια μεγάλη εφημερίδα: «Ευτυχώς στην Ελλάδα οι μόνοι που εκτιμούν τον Ντάριο Φο είναι ο Στέφανος Ληναίος και η Έλλη Φωτίου…»
Πού να φανταζόταν ότι αυτή η κριτική του θα είναι, για πάντα, μεγάλη μας τιμή…
Σχόλια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας