Συνηθίζουμε να μιλάμε, όταν αναλύουμε μια πολεμική σύρραξη, μια εισβολή ή μια στρατιωτική επέμβαση, για αίτια και αφορμές. Και όσον αφορά τα αίτια, επικαλούμαστε διάφορες ερμηνείες και υποθέσεις, αντί να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι για κάθε επιθετικό πόλεμο δεν υπάρχουν πολλά αίτια αλλά ένας και μοναδικός λόγος: η αρπαγή και η εκμετάλλευση των πόρων των άλλων, των εχθρών. Και για τη νομιμοποίηση αυτής της αιτίας και τη δικαιολόγησή της σκηνοθετούνται αφορμές οι οποίες πράγματι μπορεί να είναι πολλές, οι οποίες όμως κατά κανόνα είναι κατασκευασμένες, προβοκατόρικες δηλαδή· οπότε, αντί για αφορμές, το πιο σωστό θα ήταν να λέμε προφάσεις. Αυτό ισχύει ακόμα και για τους λεγόμενους θρησκευτικούς πολέμους, απλώς στην περίπτωση αυτή η «πίστη» από μεταφυσικός λαϊκισμός γίνεται εθνικιστικός φανατισμός που επικαλύπτει το πραγματικό αίτιο που όπως προελέχθη είναι η αρπαγή πόρων.
Στον θρησκευτικό πόλεμο, όμως, υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που τον κάνει να διαφέρει από κάθε άλλον. Και αυτός είναι η έννοια της θεϊκής εντολής η οποία περιάπτεται τον τύπο της υποχρέωσης, του καθήκοντος, την επιταγή του «κατακυριεύσατε». Αυτή η μεταφυσική ανωμαλία όχι μόνο νομιμοποιεί υπό στενή έννοια τον πολεμοκάπηλο, αλλά τον δικαιολογεί υπό ευρεία έννοια στο λαϊκό υποσυνείδητο ως ιερέα μιας τελετουργικής θυσίας εξευμενισμού ενός αιμοδιψούς Μολώχ που, ακόμα και σήμερα, με άλλα ονόματα βεβαίως, κατέχει κραταιά θέση στο πάνθεον των εξωφυσικών οντοτήτων. Σε αυτό το είδος πολέμου, εκτός από τους λαούς, το άλλο μεγάλο θύμα είναι ο πολιτισμός. Οχι μόνο ο πολιτισμός του ηττημένου, τον οποίο στοχεύει και προσπαθεί να εξαφανίσει ο κάθε επιτιθέμενος επικαλούμενος την καθαρότητα και υπεροχή του θρησκευτικού του δόγματος, αλλά και αυτός του νικητή, που συντρίβεται νομοτελειακά από το «κάρμα» της ύβρεως την οποία παράγει η μισαλλοδοξία του.
Αυτό βλέπουμε να συμβαίνει στη Μέση Ανατολή από τότε που ο ίδιος, όσον αφορά την υπόστασή του, Θεός που γεννήθηκε σε αυτόν τον τραγικό τόπο και μετά εξαπλώθηκε στην υφήλιο, επιτάσσει εθνοκαθάρσεις, τζιχάντ ή σιωνιστικής έμπνευσης γενοκτονίες. Το ζήτημα όμως που άπτεται του πυρήνα του πολιτισμού και λέγεται σεβασμός της ανθρώπινης ζωής δεν έχει να κάνει με το θεϊκό δίκαιο και τα ιερά βιβλία αλλά με το δίκαιο του Ανθρώπου, παρότι στις περιοχές αυτές η λέξη Τωράχ (Τορά: η Πεντάτευχος) στα εβραϊκά σημαίνει Νόμος, στα δε αραβικά σημαίνει υποταγή στον νόμο του Θεού. Και πολλές φορές ο νόμος του Θεού εφαρμόζεται με βία και τρόμο.
Ας δούμε, λοιπόν, αφού αναφερθήκαμε σε βία και τρόμο, τι σημαίνει τρομοκρατία. Σύμφωνα με την «οδηγία 2017/541 της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας», τρομοκρατικές ενέργειες μεταξύ άλλων συνιστούν: «Η προσβολή κατά της ζωής ή της σωματικής ακεραιότητας προσώπου, η οποία μπορεί να προκαλέσει τον θάνατο, η πρόκληση εκτεταμένων καταστροφών σε δημόσιες εγκαταστάσεις, συγκοινωνιακά δίκτυα, εγκαταστάσεις υποδομής, ιδιοκτησίες, που θα μπορούσαν να εκθέσουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές ή να προξενήσουν σημαντικές οικονομικές απώλειες, η κατάληψη πλοίων ή άλλων μέσων μαζικής μεταφοράς, η απαγωγή ομήρων, η πρόκληση πυρκαγιών, εκρήξεων, με αποτέλεσμα την έκθεση ανθρώπινης ζωής σε κίνδυνο, η διαταραχή ή διακοπή του εφοδιασμού ύδατος, ηλεκτρικής ενέργειας ή κάθε άλλου βασικού φυσικού πόρου, με αποτέλεσμα την έκθεση ανθρώπινης ζωής σε κίνδυνο κ.ο.κ. Οι σκοποί δε της τρομοκρατίας είναι: να εκφοβιστεί σοβαρά ένας πληθυσμός, να εξαναγκαστούν αθέμιτα κυβέρνηση ή διεθνής οργανισμός να εκτελέσουν ή να παραλείψουν οποιαδήποτε πράξη, να αποσταθεροποιηθούν σοβαρά ή να καταστραφούν οι θεμελιώδεις πολιτικές, συνταγματικές, οικονομικές ή κοινωνικές δομές μιας χώρας».
Με βάση τα παραπάνω, θα συμφωνήσει κάποιος ότι η Χαμάς μπορεί να θεωρηθεί τρομοκρατική οργάνωση, όμως τον ίδιο χαρακτηρισμό δεν θα πρέπει να αποδώσει και στο κράτος του Ισραήλ; Η γενοκτονία αμάχων, η καταστροφή των υποδομών στα παλαιστινιακά εδάφη, η λιμοκτονία, η ισοπέδωση νοσοκομείων και σχολείων τι άλλο μπορεί να είναι εκτός από ωμή τρομοκρατία; Και όλα αυτά, πέρα από τις εντολές του Ταλμούδ και της Τωράχ, γίνονται κυρίως για να ξεριζωθούν οι Παλαιστίνιοι από τα σπίτια τους και από την προγονική τους γη, ώστε τα κατεχόμενα από το Ισραήλ εδάφη τους να γίνουν ριβιέρες και θέρετρα, μια ακόμα πηγή πλουτισμού των απανταχού επιτήδειων. Το κράτος του Ισραήλ, ιδιαίτερα δε αυτό που έχει φτιάξει ο Νετανιάχου, δεν ενδιαφέρεται απλώς να υπάρχει στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας. Το Ισραήλ απαιτεί να υπάρχει όπως αυτό θέλει· και σε όποιον αρέσει. Τα «Φτερά της Σιών», εκτός από το να προσγειώνονται στο αεροδρόμιο των Αθηνών, απλώνουν πλέον τη μαύρη σκιά τους, ως αυταρχικό δόγμα, πάνω από την ανθρωπότητα.
Νομικός, συγγραφέας
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας