Ζώνη ενδιαφέροντος 2

Πώς όμως οι Εβραίοι, η πρωτοπορία του πνεύματος στην Ευρώπη, οι επικεφαλής του κομμουνιστικού κινήματος, οι φορείς του κοσμοπολιτισμού με πνεύμα που διαπερνούσε τα σύνορα, έφθασαν σε αυτό το σημείο, της γενοκτονίας των Παλαιστινίων που και οι ίδιοι υπέστησαν στον υπέρτατο βαθμό; Το 1988, ο Ισραηλινός δημοσιογράφος Γεχουντά Ελκανά, που είχε σταθεί μάρτυρας αγριοτήτων κατά τον πόλεμο στον Λίβανο έξι χρόνια πρωτύτερα, απέδιδε αυτή τη ροπή, που επιτεινόταν με τα χρόνια με αποκορύφωμα τη γενοκτονία στη Γάζα σήμερα, σε έναν «βαθύ υπαρξιακό φόβο» που τείνει να θεωρεί τον εβραϊκό λαό το αιώνιο θύμα ενός εχθρικού κόσμου. Αυτή η πεποίθηση είναι «η τραγική και παράδοξη νίκη του Χίτλερ» έγραφε.

Σημείωνε μάλιστα ότι ο ναζισμός δεν έχει σταματήσει να επηρεάζει και να διαπλάθει το ισραηλινό φαντασιακό. Από την άλλη όμως, ο Πρίμο Λέβι, Εβραίος, κρατούμενος στο Αουσβιτς, σε συνέντευξή του στη Repubblica έπαιρνε υπόψη του αυτόν τον «βαθύ υπαρξιακό φόβο», αλλά δεν δεχόταν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν δικαιολογία. Θεωρούσε ότι το Ολοκαύτωμα δεν χαρίζει στο Ισραήλ ένα στάτους οντολογικής αθωότητας. Ομως αυτή η μετάλλαξη των Ισραηλινών δεν έγινε από τη μία μέρα στην άλλη. Ηδη ο Τόνι Τζαντ, εβραϊκής καταγωγής, είχε διαπιστώσει με μεγάλη απογοήτευση ότι μετά τον πόλεμο του 1967 κι ακόμη περισσότερο μετά την πρώτη Ιντιφάντα, το Ισραήλ είχε βιώσει μια φοβερή αλλαγή. Εγραφε πριν από είκοσι χρόνια: «Σήμερα η χώρα παρουσιάζει μια φρικιαστική εικόνα: Ενα μέρος όπου δεκαοχτάχρονοι που καγχάζουν οπλισμένοι με Μ16, προσβάλλουν ανήμπορους γέροντες (“μέτρα ασφαλείας”), όπου ολόκληρα κτίρια ισοπεδώνονται με μπουλντόζες (“συλλογικές τιμωρίες”), όπου τα ελικόπτερα ρίχνουν πυραύλους σε δρόμους κατοικημένων περιοχών (“στοχευμένες δολοφονίες”), όπου έποικοι χρηματοδοτούμενοι από το κράτος πλατσουρίζουν σε πισίνες τριγυρισμένες από γρασίδι, αδιάφοροι για τα παλαιστίνια παιδιά που λίγα μέτρα πιο κει σαπίζουν στα χειρότερα χαμόσπιτα του πλανήτη, όπου συνταξιούχοι στρατηγοί και υπουργοί μιλάνε ανοιχτά για την ευκαιρία... να καθαρίσουν τη χώρα από το αραβικό καρκίνωμα».

Παρακολουθώντας την ταινία «Ζώνη ενδιαφέροντος», αρκετά μετά την 7η Οκτωβρίου, ως θαυμαστής και θιασώτης του πνεύματος της εβραϊκής νεωτερικότητας, ο παραλληλισμός ήταν προφανής. Οι ρόλοι είχαν αλλάξει όπως και τα μέσα εξόντωσης. Μέσα στο Αουσβιτς ήταν πλέον οι Παλαιστίνιοι και έξω, στη θέση των ναζί, ο Νετανιάχου και το επιτελείο του.

Ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της γενοκτονίας στη Γάζα για τους «ανθρώπους» και τις «μύγες»; Πρόκειται για νίκη των Ισραηλινών ή για ήττα μόνιμης αλλοτρίωσής τους. Χάνουν τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά τους. Τους «βοηθά» και η τεχνολογία σε αυτό: ο Κάρλο Γκίνζμπουργκ, αναφερόμενος στους ολοκληρωτικούς πολέμους που στοχεύουν αμάχους, εστίασε στις συνέπειες της απόστασης ως πηγής ηθικής αδιαφορίας. Εγραφε ότι η απόσταση εξαφανίζει τον τρόμο του θανάτου και κάνει τον εγκληματία αδιάφορο, εξουδετερώνοντας τις ηθικές αναστολές του διότι ο εχθρός μεταμορφώνεται σε μικροσκοπικό στόχο και οι εκτελεστές των σφαγών γλιτώνουν τη θέα του αίματος. «Οταν μεγιστοποιείται η απόσταση, μπορεί να χαθεί εντελώς η συμπόνια για τα υπόλοιπα ανθρώπινα όντα» σημείωνε. Μάλιστα, ο Ολλανδός Χάρι Μούλις είχε διαισθανθεί τον κίνδυνο «ταυτόχρονα με τις μηχανές να έλθουν στον κόσμο αλλοιωμένοι άνθρωποι: Ανθρωποι σαν μηχανές, που θα υπακούν σε παρορμήσεις, χωρίς τη δυνατότητα να εξετάσουν τη φύση των εν λόγω παρορμήσεων» και επαληθεύτηκε. Απεκδύονται την ανθρώπινη υπόστασή τους οι νέοι, η συνέχεια του Ισραήλ, που «σκοτώνουν μωρά για χόμπι», όπως είπε ο Γιαΐρ Γκολάν, ηγέτης του κόμματος των Δημοκρατικών. Αλλά και τα παιδιά των Παλαιστινίων που βιώνουν τη γενοκτονία, που έχασαν γονείς, αδέλφια, φίλους, θα ανδρωθούν με ένα μόνον ιδανικό: την εκδίκηση. Υπάρχουν νικητές;

Προκαλεί εντύπωση η εκπληκτική ικανότητα των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ που δίνει τη δυνατότητα στην πολεμική αεροπορία του να δολοφονεί την ηγεσία της Χαμάς, της Χεζμπολάχ, αλλά και τη στρατιωτική ηγεσία και επιστήμονες του Ιράν με μοναδική ακρίβεια. Είναι δυνατόν να μη γνώριζε για την εισβολή της 7ης Οκτωβρίου της Χαμάς; Πρόκειται λοιπόν για προσχεδιασμένη γενοκτονία;

*Τ. αρχιμηχανικός ΟΣΕ, πολιτικός μηχανικός ΑΠΘ