Αρχίζω με την επισήμανση ότι η Αριστερά, εγχώρια και διεθνής, οφείλει να αποτελεί φορέα ιστορικής αισιοδοξίας, όχι μοιρολατρίας και πεσιμισμού, αλλιώς δεν μπορεί να στηρίξει το όραμά της για την αλλαγή της κοινωνίας και του κόσμου.
Γενικεύσεις, λοιπόν, του τύπου «οι λαοί βιώνουν σήμερα έναν παγκόσμιο ζόφο, την καθολική υποχώρηση της δημοκρατίας και της ειρήνης», δεν μας εκπροσωπούν, απέχουν δε από την πραγματικότητα.
Συμφωνώ ότι σημειώνεται υποχώρηση, όχι όμως «καθολική», της δημοκρατίας και ειρήνης στην Ευρώπη, όπου μαίνεται ο πόλεμος της Ουκρανίας, και σε πολλές χώρες κερδίζουν εκλογικό έδαφος νεοφασιστικές δυνάμεις. Δεν έλειψαν όμως τα τελευταία χρόνια και θετικές εξελίξεις που συζητήθηκαν ευρύτερα στην κοινωνία. Πρώτα πρώτα, στη Γαλλία, που «όταν φταρνίζεται, κρυολογεί όλη η Ευρώπη», αποκρούστηκε κατ’ αρχάς η απειλή της Λεπέν, χάρη στο Νέο Λαϊκό Μέτωπο, στο οποίο πραξικοπηματικά ο Μακρόν στέρησε την πρωθυπουργία. Επίσης, στη Γερμανία, η θεαματική ανάκαμψη της Αριστεράς (Die Linke) ανέκοψε την άνοδο λαϊκιστικών σχημάτων, ένα εξ αυτών, αριστερής προέλευσης.
Ας στρέψουμε τη ματιά μας και εκτός Ευρώπης. Στην Αμερική, Βόρεια και Νότια, αν εξαιρέσουμε τη δεύτερη θητεία Τραμπ, και νωρίτερα του Μιλέι στην Αργεντινή, δεν σημειώνεται «καθολική» υποχώρηση της δημοκρατίας και της ειρήνης. Αντιθέτως, στον Καναδά ηττήθηκε η φιλοτραμπική Δεξιά, στο Μεξικό ηγείται μια δυναμική αριστερή πρόεδρος, η Κλαούντια Σεϊνμπάουμ, στη δε Βραζιλία ο φίλος του Τσίπρα, Εμανουέλ Λούλα ντα Σίλβα. Επιπλέον, στην Κολομβία εδραιώνεται η ειρήνη ύστερα από 52 χρόνια εμφυλίου, με την Αριστερά στο κυβερνητικό συμμαχικό σχήμα.
Σε άλλες ηπείρους σαν την Ωκεανία, δεν βλέπω ζόφο, αλλά ελπίδα. Να θυμίσω κυρίως ότι στη Νότια Αφρική του Μαντέλα επιβιώνει η κυβέρνηση του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου, που ήταν εκείνη που προσέφυγε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο εναντίον του Νετανιάχου για γενοκτονία στη Γάζα, προσφυγή που καρποφόρησε.
Τέλος, ο πλανητάρχης Τραμπ ήδη «τρώει πόρτα» από τις αγορές για την επιλογή του εμπορικού πολέμου εναντίον όλου του κόσμου. Στην ίδια τη Β. Αμερική, στην ουσία καταργεί τη NAFTA, Βορειοαμερικανική Ζώνη Ελεύθερου Εμπορίου, επιτιθέμενος σε Καναδά και Μεξικό. Ταυτόχρονα, οδηγεί την Ε.Ε. στην υποχρεωτική αναζήτηση στρατηγικής αυτονομίας, αν θέλει να επιβιώσει, με ενδεχόμενο μελλοντικό εταίρο τη Ρωσία, σε περίπτωση λύσης του Ουκρανικού.
Φοβάμαι, δυστυχώς, ότι κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν πέσει απότομα από τα σύννεφα ύστερα από διαδοχικές εκλογικές ήττες και τη σημερινή δημοσκοπική καθίζηση, κυριευόμενοι από την αντίληψη ότι καταρρέει όλος ο κόσμος! Με τέτοια μυαλά και ψυχολογία, πώς θα πείσουμε την κοινωνία για την προοδευτική εναλλακτική;
*Μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας