Πολύ κοντά στις φοιτητικές εκλογές, ο πρωθυπουργός, σχολιάζοντας τα φαινόμενα οργανωμένης βίας από ομάδες κουκουλοφόρων σε πανεπιστημιακούς χώρους, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι «Δεν γίνεται να μην υπάρχουν αυτοματοποιημένες πειθαρχικές συνέπειες για εκείνους τους φοιτητές οι οποίοι έχουν μπλέξει την ελευθερία της έκφρασης με την οργανωμένη βία».
Εδώ ο πρωθυπουργός,τελείως ξέμπλεκος και βαθύς γνώστης της κατάστασης στο Πανεπιστήμιο, έχει άποψη. Κατά δήλωσή του, θα χρησιμοποιήσει όλα τα εργαλεία που του δίνει ο νόμος για να ισιώσει την κατάσταση. Βεβαίως, αυτό που διακηρύσσουν το μέγαρο Μαξίμου και ο πρωθυπουργός τα τελευταία χρόνια είναι ότι «το δημόσιο πανεπιστήμιο είναι κέντρο ανομίας» - ίσως ένα καταραμένο κληροδότημα της Μεταπολίτευσης. Εκ τούτου, με αίσθημα κοινωνικής ευθύνης και πολιτικού ήθους, παρεμβαίνει προσωπικά, ωσάν η χώρα να μην έχει αρμόδια όργανα και υπουργούς. Και μάλιστα ωσάν το Πανεπιστήμιο να μην είναι πλήρως αυτοδιοίκητο - κάτι που άλλωστε προβλέπεται ρητώς από το Σύνταγμα.
Το της πόλεως όλης ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν… | Ισοκράτης, Προς Νικοκλέα
Κανείς δεν θέλει ομάδες κουκουλοφόρων στα πανεπιστήμια. Και δεν θα μιλούσαμε για κάτι μεμπτό, εάν ο ίδιος πρωθυπουργός δεν δήλωνε κατ’ επανάληψη πλήρη άγνοια για μια σειρά άλλων σημαντικών γεγονότων. Η πολιτική ανάλυση άλλωστε έχει δείξει ότι ένας από τους λόγους μείωσης της αξιοπιστίας και της αποτελεσματικότητας της Ν.Δ. είναι η συχνή χρήση της φράσης «Δεν γνώριζα» ή «Δεν όφειλα να γνωρίζω» - γεγονός που υποδηλώνει είτε κοινωνική ακηδία, είτε έλλειψη κυβερνητικής ευθύνης, είτε αδυναμία συντονισμού και ελέγχου του κυβερνητικού έργου.
Τελείως πρόχειρα, μπορούμε να θυμηθούμε περιπτώσεις «Δεν γνώριζα» ή «Δεν όφειλα να γνωρίζω» των τελευταίων χρόνων. Οταν το 2022, αποκαλύφθηκε ότι η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) είχε παρακολουθήσει τον Νίκο Ανδρουλάκη, πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ., ο καθ’ ύλην αρμόδιος πρωθυπουργός δήλωνε ότι δεν γνώριζε για την παρακολούθηση και ότι, αν το γνώριζε, δεν θα το επέτρεπε ποτέ. Αναγνώρισε ότι, παρά το γεγονός ότι η ενέργεια ήταν νόμιμη, πολιτικά ήταν απαράδεκτη και ανέλαβε την πολιτική ευθύνη απομακρύνοντας τον διοικητή της ΕΥΠ και τον γενικό γραμματέα του Γραφείου του Πρωθυπουργού.
Το 2021, στην υπόθεση Δημήτρη Λιγνάδη που κατηγορήθηκε για σεξουαλική κακοποίηση, η κυβέρνηση δήλωνε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης γνώριζε τον Λιγνάδη μόνο ως ηθοποιό και όχι ως πρόσωπο με σκοτεινές πτυχές ιδιωτικού βίου. Στην υπόθεση Πάτση με την εξαγορά «κόκκινων» δανείων από το Δημόσιο, ξανά η κυβέρνηση δήλωνε ότι ο πρωθυπουργός δεν γνώριζε για τη συγκεκριμένη συναλλαγή και ότι, αν το γνώριζε, δεν θα την είχε επιτρέψει.
Ο πρωθυπουργός το 2021 δεν γνώριζε κάτι για τη μελέτη των καθηγητών Σωτήρη Τσιόδρα και Θάνου Λύτρα για την αυξημένη θνητότητα εκτός ΜΕΘ κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19, όταν επιχειρηματολογούσε για το αντίθετο.
Το ίδιο έγινε το 2024, όταν οι μεγάλες πυρκαγιές έπληξαν περιοχές της Αττικής, προκαλώντας εκτεταμένες καταστροφές. Η κυβέρνηση δήλωνε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν γνώριζε για την ένταση των πυρκαγιών και τις δυσκολίες στην αντιμετώπισή τους.
Το αποκορύφωμα, βέβαια, της άγνοιας ήταν η τραγωδία των Τεμπών του 2023. Η κυβέρνηση, διά του πρωθυπουργού, δήλωσε ότι δεν γνώριζε την κατάσταση των σιδηροδρόμων και των συστημάτων ασφαλείας πριν από το δυστύχημα. Και δύο χρόνια μετά το δυστύχημα, μόλις τον Φεβρουάριο του 2025 και μετά την πρώτη μεγάλη διαδήλωση, ακούστηκε η παραδοχή «Δεν όφειλα να ξέρω».
Δεν είναι η πρώτη φορά που αυτή η κυβέρνηση με τη μία πολιτική επιδιώκει υλοποίηση μιας άλλης. Ούτε η πρώτη φορά που με σαλαμοποίηση διαφορετικών θεμάτων, προκρίνονται αποδιοργανώσεις, απορρυθμίσεις, τεμαχισμοί, απαξιώσεις και διαλύσεις δημόσιων χώρων.
Αλλά, εκτός από τις α λα καρτ ευαισθησίες της κυβέρνησης, εγείρεται ένα θέμα που αγγίζει τον πυρήνα της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και της δημόσιας ζωής στη χώρα. Γιατί άραγε να μην υπάρχουν αυτοματοποιημένες πειθαρχικές και ποινικές συνέπειες για εκείνους οι οποίοι έχουν μπλέξει την ελευθερία και τα προνόμια της εξουσίας με την ικανοποίηση προσωπικών συμφερόντων, την ικανοποίηση ομάδων, κομματικών ταμείων και ημετέρων, εις βάρος των κοινωνικών και οικονομικών συμφερόντων;
Πώς γίνεται να μην επιτρέπεται άγνοια νόμου στους πολίτες, αλλά να επικαλούνται άγνοια νόμου, με μεγάλη ελαφρότητα, αρκετοί πολιτικοί; Κάποιος θα πρέπει να δώσει απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα. Και επί του προκειμένου, ο ίδιος ο πρωθυπουργός θα πρέπει να δώσει εξηγήσεις για το χρόνιο χαρτί της «ανομίας» στα ΑΕΙ και, κυρίως, για τον ασφυκτικό κλοιό των περιορισμών τους οποίους υφίστανται διαχρονικά το αυτοδιοίκητο και η αυτοτέλεια των ΑΕΙ. Αλλά, εδώ προέχει η απαξίωση του δημόσιου πανεπιστημίου, και μετά, το χρύσωμα -με κάθε τρόπο- του ιδιωτικού πανεπιστημίου. Εδώ πρυτανεύει η ευθύνη, σε όρια καταστρατήγησης του Συντάγματος.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας