Μετά την αιματηρή καταστολή της διαδήλωσης των εργατών του Σικάγου την Πρωτομαγιά του 1886 και τη δολοφονία μιας εργάτριας από την αστυνομία με σφαίρα στο στήθος της, που το ματωμένο πουκάμισό της αποτέλεσε τη σημαία των απεργών και από τότε το κόκκινο χρώμα είναι το επαναστατικό χρώμα της διεθνούς εργατικής τάξης.
Την άλλη μέρα των γεγονότων η «Εργατική Εφημερίδα» δημοσίευσε την ακόλουθη προκήρυξη: «Εργάτες,
»Ο πόλεμος των τάξεων άρχισε. Χθες τουφέκισαν τους απεργούς εργάτες μπροστά στη φάμπρικα που εργάζονταν (σ.σ.: τη φάμπρικα του Μακ Κόρνικ).
»Το αίμα τους ζητάει εκδίκηση. Ποιος δεν πιστεύει τώρα πως οι τίγρεις που μας κυβερνούν, διψούν για εργατικό αίμα; Οι εργάτες όμως δεν είναι πρόβατα. Στη λευκή τρομοκρατία να απαντήσουμε με την κόκκινη τρομοκρατία.
»Καλύτερα ο θάνατος παρά η δυστυχία. Αν τουφεκίζουν τους εργάτες θα τους απαντήσουμε με τέτοιον τρόπο που θα μας θυμούνται για πολύ καιρό οι αφεντάδες μας. Η ανάγκη πια μας κάνει να φωνάξουμε: ΣΤΑ ΟΠΛΑ!
»Χθες οι γυναίκες και τα παιδιά των δυστυχισμένων έκλαιγαν τον σκοτωμένο πατέρα και άντρα τους. Μέσα στα παλάτια οι πλουτοκράτες γέμιζαν τα ποτήρια τους με ακριβά κρασιά και έπιναν στην υγεία των δολοφόνων που επιβάλλουν την τάξη.
»Σκουπίστε τα δάκρυά σας εσείς που πάσχετε.
»Θαρρέψτε!
»Σκλάβοι, σηκωθείτε».
Η απήχηση αυτής της προκήρυξης ήταν τεράστια. Την άλλη μέρα συγκεντρώθηκαν 15.000 εργάτες και οι ηγέτες τους, με ένα κάρο για βήμα, τους εξηγούσαν τον σκοπό της απεργίας: «Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση και μόρφωση, οχτώ ώρες ύπνο», μακρινό όνειρο και σήμερα, στην «ωραία δημοκρατία» μας, των Μητσοτάκη, Αδωνη και Κεραμέως.
Προβοκάτορες έριξαν μια βόμβα. Οι εργάτες εξαγριώθηκαν και η αστυνομία το έβαλε στα πόδια. Αλλά πίσω τους ήταν ολόκληρα στρατιωτικά συντάγματα που πέρασαν στην επίθεση.
Η νύχτα εκείνη πέρασε με άγρια τρομοκρατία. Πιάστηκαν και φυλακίστηκαν χιλιάδες και ανάμεσά τους πολλοί διανοούμενοι, δημοσιογράφοι και οι κυριότεροι ηγέτες του προλεταριάτου των ΗΠΑ. Εμειναν πολύ καιρό στις φυλακές και αργότερα άρχισαν να τους αφήνουν ελεύθερους έναν έναν, κρατώντας όμως τους «πρωταίτιους», που του πέρασαν από το κακουργιοδικείο.
Το ταξικό δικαστήριο καταδίκασε σε θάνατο με απαγχονισμό τους οχτώ από αυτούς. Οι κατηγορούμενοι συμπεριφέρθηκαν με ηρωισμό και μεταβλήθηκαν σε κατήγορους διά παντός του συστήματος της εκμετάλλευσης. Η στάση τους στο δικαστήριο υπήρξε μνημειώδης. Η «απολογία» του Αύγουστου Σπις παραμένει κειμήλιο για το παγκόσμιο προλεταριάτο και το παγκόσμιο εργατικό κίνημα όλων των χωρών και όλων των εποχών. Οι καταδικασμένοι σε θάνατο ήταν οι: Αύγουστος Σπις, Λούι Λιγκ, Ανκολα Φίσερ, Σάμουελ Φίντεν, Αλμπερ Πάρσον, Μίχαελ Σβαμπ, Οσκαρ Νίπερ και η Λούσι Πάρσον, σύζυγος του Αλμπερ Πάρσον, όλοι τους γερμανικής προέλευσης Αγγλοσάξονες.
Απ' αυτούς απαγχονίστηκαν οι: Αύγουστος Σπις, Λούι Λιγκ, Ανκολα Φίσερ και Αλμπερ Πάρσον.
Οι άλλοι τρεις πήραν χάρη και βγήκαν ύστερα από επτά χρόνια γερασμένοι από το κάτεργο. Το ίδιο και η Λούσι Πάρσον βγήκε γριά από τη φυλακή.
Υστερα από τρία χρόνια, το 1889, το Παγκόσμιο Συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που έγινε στο Παρίσι, τιμώντας τη μνήμη των ηρώων και μαρτύρων εργατών του Σικάγου, καθιέρωσε την 1η του Μάη ως ημέρα διεθνούς πάλης και αλληλεγγύης των προλετάριων όλου του κόσμου για υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Και από τότε έχει χυθεί και πάλι πολύ αίμα, γιατί οι καπιταλιστές σε όλο τον κόσμο χτυπάνε πάντα τους εργάτες και τις οργανώσεις τους σε κάθε ευκαιρία και ιδιαίτερα την 1η του Μάη.
*Συγγραφέας, δημοσιογράφος
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας