Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης σε πρόσφατη συνέντευξή του ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει την πρωθυπουργία της χώρας και για τρίτη κατά σειρά θητεία (2027-2031). Μετά απ’ αυτήν την ανακοίνωση η ελληνική πολιτική κοινωνία κράτησε την αναπνοή της και ο ελληνικός λαός «πάγωσε». Εννοείται πως δεν μπορεί να «μπει στο μυαλό» του πρωθυπουργού κανένας πολίτης. Αυτό όμως που όλοι μας αντιλαμβανόμαστε είναι το εξής: πώς άραγε σκέπτεται ένας πρωθυπουργός ο οποίος δεν «μπορεί να κυβερνήσει», να βαυκαλίζεται ότι θα ολοκληρώσει τη θητεία του κατά την τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο και επιπλέον να διακηρύσσει ότι θα παραμείνει στη θέση του μέχρι το έτος 2031;
Η ανακοίνωση αυτή του Μητσοτάκη για τρίτη θητεία συνδυάστηκε με τα λεγόμενα «μέτρα στήριξης» των ενοικιαστών και των συνταξιούχων. Οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί αναλυτές σε όλα τα έντυπα της πολιτικής δημοσιότητας τόνισαν ότι τα «ψίχουλα» ως ενίσχυση του εισοδήματος αποτελούν τον καθρέφτη στον οποίο η ίδια η κυβέρνηση Μητσοτάκη βλέπει το παραμορφωμένο πρόσωπό της. Ο Μητσοτάκης δεν ασκεί θεσμική πολιτική. Αντιμετωπίζει την ελληνική κοινωνία ως αθηναϊκή πολυκατοικία. Ο Μητσοτάκης ασκεί μικρο-πολιτική. Και αυτό δεν ταιριάζει σ’ έναν θεσμικό παράγοντα όπως είναι ο πρωθυπουργός σε μια σύγχρονη αστική και κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Αυτό που με ενδιαφέρει σ’ αυτήν την παρέμβασή μου να τονίσω είναι το εξής: Ο νεοφιλελευθερισμός, που ως δόγμα και ως πολιτική πρακτική έχει επικρατήσει σ’ όλες τις αναπτυγμένες χώρες, κάνει σταθερά βήματα «πολιτικής και κοινωνικής μηχανικής» προκειμένου να επιτύχει τους στόχους του. Ενα από τα αποφασιστικά βήματά του είναι να επιλέγει πρόσωπα από την πολιτική γενεαλογία μιας χώρας και να τους αναθέτει τα καθήκοντα του πρωθυπουργού. Αυτό γίνεται με τις τυπικές κοινοβουλευτικές διαδικασίες. Και ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Κώστας Καραμανλής και στις μέρες μας ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι μικρο-πολιτικές επιλογές του νεοφιλελευθερισμού. Τονίζω χωρίς κανέναν θεωρητικο-πολιτικό ενδοιασμό και χωρίς να αναφέρομαι σε θεωρίες συνωμοσίας ότι εδώ και είκοσι χρόνια (2004-2025) το πολιτικό παιχνίδι στην Ελλάδα δεν παίζεται στους ανοιχτούς ορίζοντες της δημοκρατικής κοινοβουλευτικής διαδικασίας, αλλά παίζεται «πίσω από τις κουρτίνες»! Στις σύγχρονες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες οι πολίτες (δηλ. ο συνταγματικός λαός) έχουν τον πρώτο λόγο. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει στη χώρα μας. Τα «πρωτεία» της εξουσίας, όπως εξάλλου και τα κλειδιά, τα έχει ο «ηγεμόνας» που ονομάζεται, σύμφωνα με το Σύνταγμα, πρωθυπουργός.
Στη θεωρία των οικονομικών επιστημών μιλάμε για μικρο-οικονομία και για μακρο-οικονομία. Το ίδιο ισχύει και στη θεωρία των πολιτικών επιστημών. Στη διακυβέρνηση της Ελλάδας η κυβερνητική ιθύνουσα τάξη έχει απαξιώσει εντελώς τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Δεν είναι σε θέση (είναι ανήμπορη!) η κυβέρνηση Μητσοτάκη να ασκήσει μακρο-πολιτική. Την ενδιαφέρει αποκλειστικά και μόνον η κυβερνητική μακροημέρευσή της (μέχρι το έτος 2031!) και τίποτε άλλο.
Τα συγκεκριμένα «μέτρα στήριξης» του πληθυσμού αποδεικνύουν περίτρανα αυτό που ισχυρίζομαι: ότι η μικρο-πολιτική είναι τελικά και η συνθήκη στην οποία ενταφιάζεται ο νεοφιλελευθερισμός. Και η κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενώ ανήλθε στην εξουσία τον Ιούλιο του 2019 και επανεξελέγη τον Ιούνιο του 2023 (με ποσοστό 41%), κατάντησε να εξαγγέλλει «μέτρα στήριξης» για δούλους, όπως συνέβαινε επί Ρωμαϊκής και Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Ο Μητσοτάκης δεν αντιμετωπίζει τους Ελληνες πολίτες ως δημοκρατικούς πολίτες, αλλά ως δούλους στους οποίους δίνει ένα περίσσευμα από το κρατικό-ιδιωτικό θησαυροφυλάκιό του!
*Πολιτικός φιλοσόφος
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας