Βαθύ κράτος είστε και φαίνεστε

«Εσείς είστε το Κράτος». Ετσι, με μεγάλο κάπα. Το Κράτος, λοιπόν, είναι τα ΜΑΤ. Η απόδειξη αυτού είναι αποτυπωμένη στα σώματα και στα μάτια πολλών απλών ανθρώπων, που υπέστησαν τα επίχειρα της προσπάθειάς τους να αξιώσουν στοιχειώδη πράγματα για τη ζωή τους. Το κράτος είναι τα ΜΑΤ. Αλλά είναι και τα, εν γένει, ρουσφέτια, που επιτρέπουν σε διάφορους επικίνδυνα άχρηστους να παίζουν τους σταθμάρχες μόνο και μόνο επειδή είναι δεξιά μαντρόσκυλα. Είναι και τα ΣΔΙΤ, μια και η μεταρρύθμιση του κράτους σημαίνει διαρκή ιδιωτικοποίηση των όποιων υπηρεσιών. Το κράτος του νεοφιλελευθερισμού είναι ένα κράτος πολύ ισχυρότερο από το κράτος πρόνοιας. Πολύ μεγαλύτερο και πολύ ακριβότερο. Οσοι δεν είναι του συστήματος και πιστεύουν ότι οι Μητσοτάκηδες επιδιώκουν τη μείωση του κράτους –το ελάχιστο κράτος, για να θυμηθούμε την εμβληματική διατύπωση των απαρχών του νεοφιλελευθερισμού–, είναι ή ολοκληρωτικά απληροφόρητοι ή ολοκληρωτικά ανόητοι.

Η περαιτέρω μεγέθυνσή του φαίνεται πως θα ακολουθήσει τον δρόμο των υπερ-εξοπλισμών, αφού «μας απειλεί η Ρωσία».

Το καπιταλιστικό κράτος της εποχής μας είναι Λεβιάθαν και Βεεμώθ μαζί, τα δύο βιβλικά τέρατα σε ένα. Γι’ αυτό και τα κατασταλτικά σώματα είναι συνώνυμα μαζί του. Τα ΜΑΤ και οι στρατοί είναι ο σκληρός πυρήνας του κράτους – όπως πάντα, αλλά περισσότερο.

Οι άθλιοι ντενεκέδες που μας κυβερνούν, αλλά και όσοι μας «ενημερώνουν», έχουν βρει τη λύση διά πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν (τους). Είναι η αξιολόγηση, η οποία θα εξολοθρεύσει το βαθύ κράτος. Που δεν είναι η ΚΥΠ, οι ευρύτατες δυνάμεις καταστολής και «δικαιοσύνης» και η ολόδική τους γραφειοκρατία, αλλά κάτι άλλοι, εκεί σιαπέρα.

Οι εκπαιδευτικοί, για παράδειγμα, ή οι γιατροί και οι νοσηλευτές του δημόσιου τομέα, που δεν «αξιολογούνται» κι έτσι δεν μας αφήνουν να προκόψουμε.

Φαντάζομαι πως η αξιολόγηση θα ακολουθήσει τις ήδη εφαρμοσμένες καλές πρακτικές. Διότι αξιολόγηση υπάρχει: εκτός και αν ο σταθμάρχης, του οποίου το «ανθρώπινο», πολύ ανθρώπινο λάθος, ως γνωστόν, κατά τον Μητσοτάκη, ήταν που οδήγησε στο έγκλημα των Τεμπών, μπήκε έτσι, από το παράθυρο. Ποιος θα το πίστευε κάτι τέτοιο!

Αλλωστε, μπορεί και να ήταν βαφτιστήρι του παλιού Μητσοτάκη. Τι καλύτερη αξιολόγηση από την εκ του σύνεγγυς, εξ απαλών ονύχων, γνωριμία; Τα βαφτιστήρια και τα δικά μας παιδιά, εν γένει, τα ξέρουμε τόσο καλά, που είμαστε βέβαιοι για τις ικανότητές τους. Εξ ου και η επιλογή τους ως των πλέον άξιων και εργατικών.

Αξιολόγηση, λοιπόν, παντού. Τη μέθοδο την έχουμε. Αλλά και ιδιωτικοποίηση. Τα ρουσφέτια, άλλωστε, ανήκουν στο ιδιωτικό δίκαιο και όχι στο δημόσιο, πράγμα που τους προσδίδει την αποτελεσματικότητα της αγοράς. Γι’ αυτό και ο νεοδημοκράτης σταθμάρχης αγρόν ηγόραζε. Αλλά υπάρχουν και καλύτερα. Οπως μας ενημερώνει η «Οικονομική Καθημερινή», «[μ]ε ρυθμούς ιδιωτικού τομέα θα τρέχει ο ΟΣΕ». Σωθήκαμε. Αρκεί να αξιοποιήσουμε την εμπειρία της Hellenic.

Οι ντενεκέδες, που μας κυβερνούν, και οι τζουτζέδες τους είναι, απολύτως αποδεδειγμένα πια, εξαιρετικά επικίνδυνοι. Ισως, μάλιστα, ακόμη δεν είδαμε τίποτα. Οι κωλοπούμπες, π.χ., στα εξωτερικά ζητήματα, όπου ο Τραμπ γίνεται όλο και προσφιλέστερος, είναι απλώς ενδεικτικές. Εδώ, άλλωστε, εντάσσονται και οι εντατικές προσεγγίσεις με το δολοφονικό Ισραήλ του Νετανιάχου – νομίζουν οι καρμίρηδες ότι αυτό θα βοηθήσει να αποκτήσουμε την εύνοια του παρανοϊκού πλανητάρχη.

Η υποτακτική συμπεριφορά της Δεξιάς και της αείποτε εκσυγχρονιστικής σοσιαλφιλελευθερίας είναι διαχρονική συνθήκη στη χώρα. Είναι Ιδεολογία, με μεγάλο γιώτα.

Ολόκληρο το βαθύ κράτος τους επιδίδεται σε αυτήν. Οπως η Εκκλησία.

Οποιος παρακολούθησε τα στιγμιότυπα από τη γιορτή της 25ης Μαρτίου στη Νέα Υόρκη καταλαβαίνει τι εννοώ. Για όποιον δεν την παρακολούθησε, μεταφέρω ρηθέντα από τον αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο (;) προς τον Τραμπ: «Μέσα από την ηγεσία σας ενσαρκώνετε τις αξίες της χριστιανικής πίστης και την αγάπη του Ευαγγελίου […] Μου θυμίζετε τον μεγάλο Ρωμαίο αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο [προσέξτε! και μεγάλο και Μέγα!] […] Προσεύχομαι […] να κάνετε την Αμερική άτρωτη». MAGA, που λένε. Να πω, βέβαια, παρενθετικά, ότι ο πρώτος που έκανε ντροπιαστικά κομπλιμέντα στον Τραμπ υπήρξε, τον όχι πολύ μακρινό Οκτώβριο του 2017, ο τότε πρωθυπουργός κ. Τσίπρας. Τον διαβεβαίωσε πως οι δύο χώρες μοιράζονται κοινές αξίες – ελευθερία, δημοκρατία, μεταξύ πολλών άλλων. «Αυτών των αξιών συνεχιστής είναι ο σημερινός πρόεδρος των ΗΠΑ», είπε. Κατά λέξη!

Μετά την, διδακτική αναφορικά με το τι μας φόρτωσε η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ., παρένθεση, ας γυρίσω στο κυρίως θέμα.

Δεξιοί και ακροκεντρώοι, βαθύ κράτος είστε και φαίνεστε. Και αυτό που φαίνεστε και είστε δεν είναι για πολλή επίδειξη.

Να το ξαναπώ. Δεν βρέχει, σας φτύνει ο ουρανός. Το έγκλημα δεν ξεκινάει από κάτω, αλλά από πάνω.