Η Ν.Δ και η ανάσταση του Λαζάρου

Η ΝΔ, τουλάχιστον σε δημοσκοπικό επίπεδο, δείχνει να έχει απωλέσει σχεδόν το 50% της τελευταίας εκλογικής της επίδοσης. Μάλιστα, μετά την ιστορική απεργία-συγκέντρωση της 28 Φεβρουαρίου, υπήρχε διάχυτη η άποψη ότι το κυβερνών κόμμα έχει πάρει για τα καλά την κατιούσα και βρίσκεται σε αποδρομή. Δυστυχώς, πρόκειται για μια αφελή άποψη και θα εξηγήσουμε παρακάτω το γιατί.

Η πρόσφατη ιστορία έχει διδάξει πως με ένα πακέτο παροχών –για να είμαστε πιο ακριβείς ένα πακέτο ψευτοπαροχών– η ΝΔ μπορεί να επανακάμπτει και να κερδίζει εκλογική πελατεία. Και η ΝΔ δεν έχει παίξει ακόμη τα τελευταία της χαρτιά σε αυτό το επίπεδο. Ας δούμε μερικά από αυτά τα χαρτιά που παίζει στην παρούσα φάση αλλά και που πρόκειται να παίξει.

α] Η πενιχρή αύξηση στον κατώτατο μισθό που εξαγγέλθηκε «μετά βαΐων και κλάδων» και ως μεγάλο κατόρθωμα είναι επί της ουσίας μια τεράστια κοροϊδία. Πρόκειται για μια αύξηση που φτάνει περίπου καθαρά τα 30 ευρώ. Και είναι κοροϊδία γιατί έχει προηγηθεί μία αδιανόητη αφαίμαξη των εργαζομένων μέσω του πληθωρισμού και των περικοπών από την εποχή των μνημονίων. Είναι, όμως, εξαιρετικά πιθανό ακόμη και αυτή η ψευτοαύξηση να λειτουργήσει θετικά στη συνείδηση ενός τμήματος των εργαζομένων.

β] Όλη αυτή την περίοδο «τρέχουν» κάθε λογής προγράμματα ΕΣΠΑ που αφορούν την «ανάπτυξη» της περιφέρειας. Δεν πρόκειται για μια ανάπτυξη με κεντρικό σχεδιασμό που να αποβλέπει στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Κάτι τέτοιο είναι απολύτως ξένο για την κυβέρνηση, την ελληνική αστική τάξη και την ΕΕ. Εντούτοις, το πακέτο αυτών των προγραμμάτων είναι ικανό να δημιουργήσει αυταπάτες ή απλώς να «τσιμεντάρει» ένα εκλογικό σώμα και αυτό γιατί ένας κόσμος έχει εκπαιδευτεί να αρκείται στη λύση του «εδώ και τώρα» αδιαφορώντας για τα κοινωνικά οράματα.

γ] Το ανεπίσημο δημοσιογραφικό όργανο της ΝΔ, ο Ελεύθερος Τύπος, σε προηγούμενα φύλλα του διατυμπανίζει την υλοποίηση ενός πακέτου μέτρων για το επόμενο χρονικό διάστημα που αφορούν τη μείωση φόρων για χαμηλά εισοδήματα, το κούρεμα στον ΕΝΦΙΑ, τις μηδενικές εισφορές για ανέργους, τις αυξήσεις σε μισθούς και επιδόματα, τα νέα κίνητρα για απόκτηση κατοικίας, την πλήρη κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος, τις μηδενικές εισφορές για ανέργους κ.λπ.. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και πάλι θα πρόκειται για ασπιρίνες στον καρκίνο αλλά με πιθανή επενέργεια στις συνειδήσεις.

δ] Επίσης, η κυβέρνηση ήδη στοχεύει σε ορισμένες κατηγορίες πολιτών. Για παράδειγμα εξαγγέλθηκε ο διορισμός 10.000 εκπαιδευτικών για το επόμενο σχολικό έτος ή ακόμα διατυμπανίστηκε το πενιχρότατο επίδομα που δίνεται σε ανθρώπους με προβλήματα ακοής.

ε] Παράλληλα, δεν πρέπει να υποτιμηθεί η αήθης αντεπίθεση της κυβέρνησης και διαφόρων τρολ που αφορά το έγκλημα των Τεμπών. Η ΝΔ θα πάει αυτή τη μάχη μέχρι τέλους. Με ψέματα, με συγκαλύψεις, με δολοφονία χαρακτήρων. Ήταν, είναι και θα είναι αδίστακτη στο συγκεκριμένο θέμα (και όχι μόνο σε αυτό). Και ευελπιστεί στην αντιστροφή του κλίματος.

Ποια τα συμπεράσματα από τις παραπάνω διαπιστώσεις;

1. Αυτή η πολιτική των παροχών δεν συνιστά καμία στροφή στην πολιτική της ΝΔ. Γίνεται για εκλογικούς λόγους αλλά και ως μια ανάγκη του κεφαλαίου να αυξηθεί η κατανάλωση, άρα και τα κέρδη της ελληνικής ολιγαρχίας.

2. Η πολιτική των επιδομάτων και των ψευτοπαροχών μπορεί να μην πείθει τους πιο πολιτικοποιημένους εργαζομένους, μπορεί όμως να πείθει ευρύτερα λαϊκά στρώματα.

3. Το παραπάνω συμπέρασμα έχει επιβεβαιωθεί πλήρως από τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές κατά τις οποίες ενώ είχε προηγηθεί μια τετραετία σκληρότατης αντιλαϊκής πολιτικής, συνοδευόμενη από σκάνδαλα και από την κατάρριψη των σχημάτων του επιτελικού κράτους και της αριστείας, η ΝΔ κατάφερε να κερδίσει τις εκλογές με άνεση και χωρίς απώλειες από τις προηγούμενες αναμετρήσεις.

4. Πού οφείλεται, όμως, αυτή η πολιτική της υπεροχή;

Ο λόγος δεν είναι ένας: είναι κοινή πεποίθηση ότι αντιπολίτευση δεν υπάρχει ούτε σε επίπεδο μιας εναλλακτικής διαχειριστικής πρότασης ούτε και σε επίπεδο μιας επαναστατικής πολιτικής. Άλλωστε ποιος θέτει τον στόχο να πέσει η κυβέρνηση; Αυτό λαϊκά λέγεται πως η ΝΔ στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό «παίζει μόνη της μπάλα». Δεν πρέπει, επίσης, να ξεχνάμε πως τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει μια εξελισσόμενη συντηρητικοποίηση της ελληνικής κοινωνίας. Η ύπαρξη ελπιδοφόρων «παρενθέσεων» όπως αυτή της 28 Φεβρουαρίου δεν αναιρούν την ισχύ του γενικού αυτού συμπεράσματος. Η συντηρητικοποίηση προσδιορίζεται από την ιδεολογική μετατόπιση των εργαζομένων προς τα δεξιά και την πρωτοφανή ενδυνάμωση της ακροδεξιάς, από την απίσχναση της οργανωτικής δύναμης των κομμάτων της αριστεράς, από την κατάντια του συνδικαλιστικού κινήματος.

Ας μην ξεχνάμε πως η ΝΔ δεν έχει μόνο στα χέρια της τα κυβερνητικά εργαλεία για να δημιουργήσει αυταπάτες. Έχει και άλλα όπλα: είναι το κύριο κόμμα του ελληνικού κεφαλαίου, επομένως έχει τη στήριξή του και διαθέτει ιδεολογικούς μηχανισμούς (π.χ. έλεγχος μεγάλου μέρους των ΜΜΕ και των δημοσκοπικών εταιρειών και προπαγανδιστικοί μηχανισμοί όπως η «ομάδα αλήθειας»).

Έτσι, με δεδομένη αυτή την κατάσταση που περιγράψαμε υπάρχει ένας δρόμος για τον κόσμο που αγωνιά, που κατανοεί την κυβερνητική επιχείρηση απάτης και που θέλει να αντισταθεί: Να συσπειρωθεί στο σωματείο του, να είναι ενεργός σε κάθε συλλογικότητα που εμπλέκεται με την προσωπική του ζωή (π.χ. Σύλλογος γονέων, συλλογικότητες γειτονιάς, αθλητικά σωματεία κ.λπ.) και εκεί να επιτυγχάνει τη μέγιστη δυνατή συσπείρωση ανθρώπων. Και βεβαίως μέσω της όποιας συλλογικότητας και των συσπειρώσεων να αντιστέκεται και να προτείνει. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο –ούτε και κυρίως– το τι θα λάβει το κάθε κόμμα στις εκλογές. Το θέμα είναι να υπάρξουν αντιστάσεις, νίκες και ανασυγκρότηση του λαϊκού κινήματος.

Είναι σαφές ότι η ΝΔ θα επιδιώξει και επιδιώκει τη δική της «ανάσταση». Χρέος, λοιπόν, όλων αυτών που αγωνιούν για το μέλλον της Αριστεράς και δη της επαναστατικής, δεν είναι η δημιουργία ψευδών εντυπώσεων και φρούδων ελπίδων. Χρέος τους είναι να κοιτάζουν την πραγματικότητα κατάματα, να την αναλύουν και να δρουν και στον βαθμό που μπορούν να την τροποποιούν.

(*) Συγγραφέας-εκπαιδευτικός