Στη χώρα μας αναπτύχθηκε τον τελευταίο καιρό ένα μαζικό κοινωνικό κίνημα με την επωνυμία «Τέμπη». Οι συγκεντρώσεις της 26ης Ιανουαρίου και προπάντων της 28ης Φεβρουαρίου σφραγίζουν τον μαζικό χαρακτήρα του κοινωνικού κινήματος.
Σχετικά με την ταυτότητα του κινήματος διατυπώνονται ετερόκλητες θεωρητικο-πολιτικές απόψεις αλλά ένα είναι βέβαιο. Και αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός (Factum) της συλλογικής κοινωνικής συνείδησης, η οποία απαιτεί να «λάμψει» η πολιτική αλήθεια και να αποδοθεί δικαιοσύνη (δηλαδή να βρεθεί η τυπική αλήθεια).
Ηδη έχουν δρομολογηθεί οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες, οι οποίες σύμφωνα με το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα στη χώρα μας είναι αμφίβολο εάν θα αποτελούσαν και τις μεθόδους, με τις οποίες θα φθάσουμε στην αλήθεια και τη δικαιοσύνη.
Στη μεταπολιτευτική πολιτική ιστορία του τόπου μας δεν έχουμε ζήσει σε πολιτικές συνθήκες ενός τέτοιου μαζικού (σε όλα τα επίπεδα: και σ’ αυτό της φυσικής παρουσίας και σ’ αυτό της συνείδησης) κοινωνικού κινήματος. Από την άλλη το ίδιο το πολιτικό σύστημα, το οποίο εμείς οι πολίτες μέσω διαβουλεύσεων και διαδικασιών «κατασκευάσαμε» έχει ήδη καταρρεύσει μπροστά στη θύελλα της κοινωνίας.
Οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες οι οποίες έχουν δρομολογηθεί δεν μπορούν να «μεταφράσουν» σε πολιτική πράξη το μήνυμα του κοινωνικού κινήματος των Τεμπών. Βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από τον «γκρεμό» ως πολιτική κοινωνία. Δεν μιλάμε για πολιτικά αδιέξοδα. Ούτε και για γραφειοκρατικές λύσεις τύπου Μητσοτάκη: θα έχουμε σιδηροδρόμους με ασφάλεια μέχρι το 2027.
Η μέγιστη πολιτική συνεισφορά του κοινωνικού κινήματος των Τεμπών συνίσταται σε μια διάγνωση: το μεταπολιτευτικό πολιτικό σύστημα χρεοκόπησε. Δεν υφίσταται ως πολιτικό υποκείμενο. Μπροστά σ’ αυτή την υπαρξιακή κρίση που περνάει η Ελλάδα ως πολιτική κοινωνία ποιος είναι τελικά ο ρόλος του κοινωνικού κινήματος των Τεμπών;
Εθεσα σ’ αυτό το άρθρο μου ερωτήματα. Αλλά θα ήθελα να πω κάτι που ήδη έχει πει η Ρόζα Λούξεμπουργκ: «Είναι και παραμένει η πιο επαναστατική πράξη το να λες πάντα δυνατά αυτό που συμβαίνει»! Και εν κατακλείδι ρωτάει η συνείδηση της κοινωνίας μας: Τι ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου του έτους 2023; Πώς και γιατί «ολόκληρη», σύσσωμη η πολιτική κοινωνία δεν ακούει τη φωνή, την κραυγή της ίδιας της κοινωνίας μας: Τι συνέβη εκείνο το βράδυ; Οι δρομολογημένες κοινοβουλευτικές διαδικασίες θα λειτουργήσουν άραγε ως μηχανισμοί συγκάλυψης «δευτέρου βαθμού»;
Επιβάλλεται εδώ και τώρα να μάθουμε όλοι οι Ελληνες πολίτες «αυτό που συνέβη» εκείνο το βράδυ. Το κοινωνικό κίνημα των Τεμπών διαμορφώνει τις πραγματολογικές συνθήκες επαναπροσδιορισμού της ελληνικής πολιτικής κοινωνίας. Οσοι επεξεργάζονται σχέδια «επιτελικής συγκάλυψης» του εγκλήματος των Τεμπών θα λογοδοτήσουν εντός θεσμικού πλαισίου του κοινοβουλευτισμού.
Το κοινωνικό κίνημα των Τεμπών μπορεί προς το παρόν να μην εκφράζεται «πολιτικά», αλλά έχω βαθιά μέσα μου διαμορφώσει την πεποίθηση ότι το πολιτικό μέλλον του βρίσκεται μπροστά μας. Εδώ και δύο χρόνια αυτό το κοινωνικό κίνημα γεννήθηκε από μια σπίθα (τη σύγκρουση δύο τρένων) και έχει «μεταμορφωθεί» σε μια φλόγα, η οποία ως κοινωνική συνείδηση ρυθμίζει οτιδήποτε συμβαίνει στο πολιτικό σύστημα. Αυτή είναι η πολιτική διάσταση του κινήματος.
* Πολιτικός φιλόσοφος
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας