Η βαθιά πίστη των εργαζομένων ότι το έγκλημα στα Τέμπη δεν οφειλόταν στην κακιά στιγμή, ότι είχε παρελθόν και αιτίες κράτησε άσβεστη την απαίτηση να πληρώσουν οι πραγματικά υπεύθυνοι, να αποκαλυφθούν όλα, στάθηκε απέναντι σε κάθε προσπάθεια συγκάλυψης, κουκουλώματος.
Οι απεργίες και τα συλλαλητήρια που έγιναν από την πρώτη στιγμή μέχρι τώρα ήταν συγκλονιστικά. Μπήκαμε όλοι στη θέση των τραγικών γονιών, για να δώσουμε φωνή στη φωνή τους, για να δώσουμε δύναμη στον δικό τους αγώνα, αλλά και στον αγώνα για να μην έχουμε άλλα Τέμπη. Γι' αυτό στις κινητοποιήσεις αυτές συναντήθηκε η «μνήμη» με τη διεκδίκηση, με τις εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένων, φοιτητών, μαθητών κάτω από τα πανό των σωματείων και των συλλόγων τους.
Εδωσαν όμως οι κινητοποιήσεις αυτές και ιδιαίτερα η πρόσφατη στις 26 Γενάρη και κάτι πιο συγκλονιστικό. Εδειξαν τη δύναμη των μαζών όταν αυτές διεκδικούν, όταν παίρνουν την υπόθεση στα δικά τους χέρια και δεν αρκούνται σε κάποια εκπροσώπηση, όταν από μια απλή μάζα γίνεται «μπουνιά» που στοχεύει στην καρδιά του προβλήματος…
Αυτή η δύναμη επέβαλε και την απεργία φέτος στις 28 Φλεβάρη, αυτή στην πραγματικότητα την προκήρυξε.
Αυτός ο απόηχος, ότι όταν θέλει ο λαός μπορεί όχι μόνο να ταράξει τα νερά, αλλά και να επιβάλει το δίκιο του, κυριαρχεί στις μετέπειτα γενικές συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, περιοδείες. Και δημιουργεί απεργιακό κλίμα για τις 28/2 αλλά και γενικότερα. Οι εργαζόμενοι ακούνε, συζητούν και συνειδητοποιούν όλο και πιο πολύ ότι μπορεί η σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη να ήταν στιγμιαία, αλλά το έδαφος που έστρωσε για να γίνει το έγκλημα φτιάχτηκε από πολλές κυβερνήσεις, από πολλά θεσμικά όργανα και φορείς, απ’ όλους όσοι νομοθετούν, επιβάλλουν και λειτουργούν με κριτήριο την πρόοδο των επενδύσεων, τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Εξάλλου όλα τα χρόνια οι ιδιωτικοποιήσεις και οι εκχωρήσεις λειτουργιών του κράτους στις μεταφορές, τα δημόσια έργα, τις υποδομές, τις υπηρεσίες και καθετί που μπορεί να εκχωρείται για εκμετάλλευση, είναι στη πρώτη γραμμή και επεκτείνονται ή όχι ανάλογα με το τι δίνει περισσότερο κέρδος, τι συμφέρει τους επιχειρηματίες και τις επενδύσεις τους. Και στην κατεύθυνση αυτή κυβερνήσεις και Ευρωπαϊκή Ενωση άλλοτε διαχωρίζουν και άλλοτε ενοποιούν αρμοδιότητες και δημόσιες υπηρεσίες, αλλά πάντα τις έχουν υποστελεχωμένες, χωρίς εξοπλισμό και μέσα, και για να μην τους στοιχίζουν πολύ, αλλά και για να προβάλλουν προσχηματικά την ιδιωτικοποίηση ως αντικειμενική και μοναδική διέξοδο στα όποια «προβλήματα» αποτελεσματικής λειτουργίας τους, εξασφαλίζοντας όμως πάντα μέσα από οποιαδήποτε κρατική επιτελικότητα τη λειτουργία τους με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια.
Η απαίτηση να μη συγκαλυφθεί το έγκλημα στα Τέμπη, να αποδοθεί δικαιοσύνη, στους χώρους δουλειάς οδηγεί τη συζήτηση και στην επιλεκτικότητα όλων των κρατικών λειτουργιών και του νομικού πλαισίου που έχουν νομοθετήσει οι κυβερνήσεις, που είναι γρήγορες μόνο όταν θέλουν να χτυπήσουν εργαζόμενους που διεκδικούν, όταν θέλουν να βγάλουν παράνομες απεργίες, να προχωρήσουν σε περικοπές εργατικών δικαιωμάτων, να κατασχέσουν λαϊκές περιουσίες, να προχωρήσουν απρόσκοπτα επιχειρηματικές δράσεις και επενδύσεις. Τότε δεν γίνονται ούτε λάθη, ούτε παραλείψεις…Γι' αυτό οι εργαζόμενοι όχι μόνο απαιτούν να βγουν στην επιφάνεια και να χτυπηθούν οι αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα, αλλά δεν καταπίνουν και τις αυταπάτες που μοιράζουν οι παρατάξεις των κομμάτων των Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, ότι αυτό το άδικο και εκμεταλλευτικό κράτος, που υπηρετεί με κάθε τρόπο μόνο τα κέρδη, είναι «ουδέτερο» και μπορεί να μετατραπεί σε κράτος δικαίου.
Και αυτή η κατάσταση πεισμώνει ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους, γιατί βλέπουν σε όλα τα ζητήματα ότι όχι μόνο δεν υπολογίζεται η ζωή του απλού ανθρώπου, του εργαζόμενου, αλλά και ότι το σύστημα αυτό που στηρίζει τα κέρδη τού αφαιρεί τη δυνατότητα να ανασάνει… Με αυτό το πείσμα για να φωνάξουμε πιο δυνατά ενάντια σε κάθε προσπάθεια συγκάλυψης, για να μη μείνουν στο απυρόβλητο οι αιτίες και οι υπεύθυνοι του εγκλήματος, για να δώσουμε μεγαλύτερη ώθηση στην απαίτησή μας να μην έχουμε άλλα Τέμπη, θα κατέβουμε οι δημόσιοι υπάλληλοι, μαζί με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα, με τα Σωματεία, τις Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα μαζικά στην απεργία στις 28 Φλεβάρη και στη συγκέντρωση στο Σύνταγμα στις 11.00 π.μ.
*Μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ & πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αιρετών Περιφερειών Ελλάδας (ΟΣΥΑΠΕ)
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας