H Ρουμανία είχε χειραφετηθεί από τη Μόσχα από το 1964, όταν ο Τσαουσέσκου αναζήτησε τη διεύρυνση της αποδοχής, ή στη χειρότερη περίπτωση την ανοχή από την κοινωνία, του καθεστώτος που επιβλήθηκε στη χώρα μετά την κατάληψή της από τον προελαύνοντα σοβιετικό στρατό τον Αύγουστο του 1944.
Σήμερα η Ρουμανία εδώ και δύο μήνες έχει εισέλθει σε ζώνη αναταράξεων λόγω της ακύρωσης του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών από τον απερχόμενο πρόεδρο Γιοχάνις για να εμποδιστεί η εκλογή του «φιλορώσου» υποψηφίου Γκεοργκέσκου.
Αν στη νέα εκλογική αναμέτρηση που θα γίνει τον Μάιο νικήσει ο Γκεοργκέσκου, τότε η Ρουμανία θα είναι η τρίτη χώρα της Ανατολικής Ευρώπης μετά την Ουγγαρία του Ορμπαν και τη Σλοβακία του Φίκο που διαρκούντος του πολέμου στην Ουκρανία στράφηκε προς τη Μόσχα.
Η εσωτερική κρίση στο Βουκουρέστι κορυφώθηκε προχθές Δευτέρα με την παραίτηση του απερχόμενου προέδρου λίγο πριν η Βουλή τον καθαιρέσει για παραβίαση του Συντάγματος.
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε τη διαμόρφωση στη Γεωργία και τη Μολδαβία μιας πλειοψηφικής δυναμικής των κομμάτων που θέλουν την εξομάλυνση των σχέσεων με τη Μόσχα, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια εν εξελίξει αλλαγή των γεωπολιτικών ισορροπιών και συσχετισμών στη Γηραιά Ηπειρο.
Οταν ΗΠΑ και Ρωσία διατυπώσουν το πλαίσιο και τους κανόνες της ευρωπαϊκής ασφάλειας εντός του οποίου θα διευθετηθεί η σύγκρουση στην Ουκρανία, τότε η Ανατολική Ευρώπη δύσκολα θα αποφύγει τη διάσπαση σε δύο ομάδες, τη μια «φιλορωσική» με τις παρόχθιες χώρες του Δούναβη και την άλλη «ρωσοφοβική» με τις παράλιες χώρες της Βαλτικής.
Πριν από λίγα χρόνια η μοναδική περιοχή στην Ευρώπη όπου η Μόσχα θα μπορούσε να ασκήσει επιρροή ήταν η Σερβία και η Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας.
Τούτων λεχθέντων, ο χαρακτηρισμός «φιλορώσος» είναι τις περισσότερες φορές παραπλανητικός και καταχρηστικός, καθώς εξομοιώνει οπαδούς της Ρεαλπολιτίκ, οπαδούς της Ορθόδοξης Ανατολής, αλλά και οπαδούς της «σύγκρουσης των πολιτισμών» του Χάντιγκτον.
Δύο από τους πιο ρωσόφοβους Δυτικούς διανοητές του 19ου αιώνα, ο Μαρξ και ο Ενγκελς, που έψεγαν τη Βρετανία γιατί δεν κήρυττε προληπτικό πόλεμο κατά του ρωσικού επεκτατισμού, έβλεπαν σε κάθε κλυδωνισμό του στάτους κβο στην Ευρώπη το μακρύ χέρι του τσάρου.
Οταν η Βρετανία μαζί με τη Γαλλία και την Οθωμανική Αυτοκρατορία αποβιβάστηκαν στην Κριμαία το 1853, οι συγγραφείς του Κομμουνιστικού Μανιφέστου αισθάνθηκαν δικαιωμένοι.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα της παραπάνω προσέγγισης των Μαρξ και Ενγκελς ήταν η Κρητική Επανάσταση του 1866, που την παρουσίασαν ως μια συνωμοσία της Αγίας Πετρούπολης!
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας