Το 1916, ένας Βρετανός και ένας Γάλλος διπλωμάτης (ο Σάικς και ο Πικό αντίστοιχα) μοίρασαν την «Εύφορη Ημισέληνο», την περιοχή που σήμερα καλύπτουν η Συρία και το Ιράκ.
Την περιοχή αυτή την είχε υποσχεθεί ο Λόρενς της Αραβίας στον σερίφη Χουσεΐν της Μέκκας ως σκληρό πυρήνα του Αραβικού Βασιλείου που επρόκειτο να δημιουργηθεί στα ερείπια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Εχοντας χάσει την εμπιστοσύνη της συντριπτικής πλειοψηφίας του αραβικού πληθυσμού, το Παρίσι και το Λονδίνο για τον έλεγχο της περιοχής δημιούργησαν στη Δαμασκό και στη Βαγδάτη μειονοτικά καθεστώτα.
Στη Συρία δημιουργήθηκε ένα κράτος αλαουιτών, κατά κύριο λόγο ανοικτό στους χριστιανούς και τους Δρούζους και κλειστό στους σουνίτες μουσουλμάνους, που αποτελούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού.
Παρόμοιο, αλλά αντεστραμμένο σκηνικό στη Βαγδάτη, όπου το σουνιτικό μειονοτικό καθεστώς, το οποίο για 85 χρόνια είχε αντιμετωπίσει την πλειοψηφία των σιιτών ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας, κατέρρευσε μετά την ανατροπή του καθεστώτος Σαντάμ με την εισβολή των ΗΠΑ την άνοιξη του 2003.
Διαρκούντος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου ιδρύθηκε από τον χριστιανό Λιβανέζο Μισέλ Αφλάκ το κόμμα Μπάαθ, που στόχευε στη δημιουργία ενός ενιαίου κοσμικού αραβικού κράτους, με τη συγχώνευση της Συρίας με το Ιράκ.
Τα μειονοτικά καθεστώτα της Συρίας και του Ιράκ δεν μπορούσαν παρά να είναι σκληρές δικτατορίες.
Οι πανηγυρισμοί του ετερόκλητου πλήθους στη Δαμασκό και στις άλλες μεγάλες πόλεις της Συρίας φωτίζουν σήμερα όχι ένα ειρηνικό και δημοκρατικό αύριο, αλλά τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή των δυνάμεων που επένδυσαν στην πτώση του αλαουιτικού καθεστώτος για να διαμορφώσουν νέες θρησκευτικές και κοινοτικές ισορροπίες.
Μια απόπειρα τερματισμού της αποκλειστικής διακυβέρνησης της Συρίας από τους αλαουίτες έγινε από τον Νάσερ, όταν ενώθηκαν την περίοδο 1958-61 η Συρία με την Αίγυπτο στη βραχύβια Ηνωμένη Αραβική Δημοκρατία.
Αν στη Συρία παγιωθεί ένα καθεστώς ελεγχόμενο από τους ανακυκλωμένους και μεταλλαγμένους τζιχαντιστές του Τζαουλάνι, τότε η σύγκρουση με τους αλαουίτες και τους Κούρδους θα είναι θέμα χρόνου, όπως επίσης θέμα χρόνου θα είναι η συρρίκνωση, αν όχι η εκμηδένιση των χριστιανικών κοινοτήτων της χώρας.
Μια αποσταθεροποίηση μακράς διαρκείας στη Συρία θα συμπαρασύρει και τον Λίβανο.
Η δυναμική της εξάλειψης των χριστιανικών κοινοτήτων στη Συρία και η αποδυνάμωσή τους στον Λίβανο θα πριμοδοτήσουν την ισλαμοφοβία στην Ευρώπη και θα διαμορφώσουν ένα σκηνικό σύγκρουσης σταυροφόρων-τζιχαντιστών.
Μια σύγκρουση οι πιθανότητες υλοποίησης της οποίας αυξάνουν καθημερινά, σε μια δυναμική αυτοεκπληρούμενης προφητείας.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας