Στο σατιρικό ντοκιμαντέρ του Netflix, Θάνατος στο 2020, που καυτηρίαζε μεταξύ άλλων και την θητεία Trump, η Lisa Kudrow υποδύθηκε την Ρεπουμπλικανή Εκπρόσωπο Τύπου, που είχε κάνει σλόγκαν ότι “conservative voices are being silenced”, ότι δηλαδή οι συντηρητικές φωνές φιμώνονται. Στο σκετσάκι την βλέπουμε να αγορεύει για τη φίμωση που υφίσταται ως συντηρητική, στις εμφανίσεις της σε δελτία ειδήσεων. Και στα διασημότερα podcasts. Και στις σελίδες της στα social media. Και στο βιβλίο της, που έγινε best seller.
Αν είχαν λίγη υπομονή οι παραγωγοί του Netflix, δεν θα χρειαζόταν να επιστρατεύσουν την διάσημη ηθοποιό, αλλά θα μπορούσαν να κάνουν συρραφή εμφανίσεων της Αφροδίτης Λατινοπούλου. Mε καλύτερη όλων, την πρόσφατη συνέντευξή της στον Γιώργο Παπαδάκη μετά τη νίκη του Donald Trump, όπου δηλώνει χορέυοντας ότι επιτέλους μπορεί να εκφραστεί! Επιτέλους μπορεί να μιλήσει!
Κάπου εκεί μένουμε να τρίβουμε τα μάτια μας και να αναρωτίωμαστε, αν κυρία στο πάνελ που δεν μπορούσε να μιλήσει, είναι κάποια που μοιάζει φοβερά με την Ευρωβουλευτή, ιδρύτρια και Πρόεδρο κόμματος, πρώην υποψήφια Βουλευτή, με συνεχή παρουσία σε όλα ανεξαιρέτως τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και εμφανίσεις σε όλες τις μεγάλες ενημερωτικές εκπομπές της τηλεόρασης, που εκφράζει, υπερασπίζεται και εκλέγεται για τις απόψεις της εδώ και χρόνια.
Αλλά που μάλλον δεν είναι αυτή, είναι κάποια που δεν της επιτρέπει η woke κουλτουρα να μιλήσει, και τα οργανα της Νέας Τάξης Πραγμάτων που βάζουν άντρες μποξέρ να χτυπούν γυναίκες τη φίμωναν και ήρθε ο Trump να την ελευθερώσει.
Σε αυτό το κλίμα ήταν φυσικά και οι ίδιοι οι Ρεπουμπλικανοί. Επιτέλους ανέτρεψαν την Αυτοκρατορία, και εκλέχθηκαν! Βρήκαν επιτέλους τη φωνή τους (το 2016, 2004, 2000, 1988, 1984, 1980 κ.ο.κ. δεν ήταν πραγματικοί Ρεπουμπλικανοί Πρόεδροι, ήταν ερπετόμορφοι τοποθετημένοι από τους Δημοκρατικούς).
Μόνο που οι δράκοι των παραμυθιών, η κακή woke agenda που είναι παντού, οι κακοί δικαιωματιστές που βάζουν φίμωτρο στα στόματα των αντιφρονούντων, οι κακές φεμινίστριες που έχουν φέρει την πατριαρχία τούμπα και που με τα MeToo τους έχουν ήδη επιβάλλει μητριαρχία και μισανδρισμό, οι κακοί ΛΟΑΤ που κάνουν κρυφά αλλαγές φύλου στα παιδιά μας στα διαλείμματα του σχολείου, δεν είναι παρά παραμύθια σκέτα.
Ο Trump δεν έκρυψε ποτέ το σεξισμό του. Όμως δεν μιλάμε για σεξισμό γενικά, αλλά για ανοιχτή παραδοχή παραβατικής σεξουαλικής συμπεριφοράς. “Grab them by the pussy”, «άρπαξε τες από το μ***ι» έλεγε ο ίδιος.
Πάνω από 20 γυναίκες τον έχουν κατηγορήσει για σεξουαλική παρενόχληση, ενώ στην υπόθεση E. Jean Carroll τον περασμένο Μάη, το δικαστήριο της Νέας Υόρκης έκρινε ότι ο Trump ήταν υπεύθυνος για σεξουαλική κακοποίηση και δυσφήμιση της ενάγουσας.
Και τον στηρίζουν ακόμα. Κάποιοι, σοκαρισμένοι, ρωτάνε γιατί, πώς γίνεται, απορούν.
Γιατί η έμφυλη βία δεν θεωρείται αρκετά σημαντική. Δεν είναι κόκκινη γραμμή. Φάνηκε. Μίλησαν οι αριθμοί. Πολλοί, πάρα πολλοί, δεν το θεωρούν αρκετά απεχθές, και αρκετά “έγκλημα” για να το καταδικάσουν απερίφραστα, για να μην του δωσουν το χρίσμα, να μην τον βγάλουν Πρόεδρο.
Και αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο. Γιατί το πιο κυνικό, λέει ότι μερίδα του κόσμου δεν τον εξέλεξε ΠΑΡΑ τις παρενοχλήσεις. Αλλά ΕΠΕΙΔΗ.
Επειδή ταυτίζεται. Επειδή αν είχε λεφτά και εξουσία, θα έκανε ακριβώς το ίδιο. Επειδή ίσως το έχει κάνει ήδη. Επειδή επιβεβαιώνεται ότι μπορείς να τη γλιτώσεις.
Σε όποιο υπόβαθρο και να το τοποθετήσουμε, όσο και να συγκρίνουμε υποψηφιότητες, όσο να μιλήσουμε για την οικονομία και τους άλλους παράγοντες απόφασης ψήφου, αυτό είναι ένα γεγονός. Για όσους του έδωσαν το χρίσμα, για όσους τον ψήφισαν Πρόεδρο, για όσους πανηγυρίζουν τη νίκη του, η έμφυλη βία καλώς ή κακώς δεν ήταν κόκκινη γραμμή. Κι αν μπήκε στη ζυγαριά, δεν ήταν αρκετή. Αντικειμενικά, ψυχρά, έτσι είναι κι οφείλουμε να το πούμε φωναχτά.
Έχει κάποια σημασία αυτή η συνειδητοποίηση; Έχει. Γιατί για να αλλάξεις κάτι -αν θέλεις να το αλλάξεις φυσικά-, πρέπει να το αναγνωρίσεις πρώτα ως πρόβλημα.
Στην εποχή του Andrew Tate, των Red Pilled, των Podcast bros που αναλύουν τα ωφέλη του να παντρεύεσαι παρθένα και όχι «αμάξι με χιλιόμετρα», ακόμα αμφισβητούμε τον βαθύ μισογυνισμό που υπάρχει παντού γύρω μας. Κι απορούμε πώς βγηκε ο Trump.
Στις συζητήσεις γύρω από την σεξουαλικη βία, όλο και θα ακουστεί ο συνήγορος του διαβολου να μας τονίζει ότι οι αντρες καταστρέφονται ακόμα και από την παραμικρή κατηγορία. Μονάχα που καμιά φορα βγαίνουν και πλανητάρχες. Ακόμα και όταν το ομολογούν οι ίδιοι. Τα κρυφά κέντρα εξουσίας της πολιτικής ορθότητας έχουν πολλή δουλειά μπροστά τους. Για τόσο παντοδύναμα που τα παρουσιάζουν, έχουν αποτύχει οικτρά…
*Πολιτική Αναλύτρια
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας