Ούτε ζώνες ασφαλείας ούτε αερόσακος προβλέπονταν για τους δύο εργάτες γης που σκοτώθηκαν, όπως και για τους άλλους εννιά που τραυματίστηκαν το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου στη Δυτική Αχαΐα κοντά στο χωριό Απιδεώνας. Ούτε που ξέραμε οι περισσότεροι ότι υπάρχει τέτοιο χωριό. Το μπλε φορτηγάκι, μάρκας Μερσεντές όπως βλέπουμε στις φωτογραφίες, εξετράπη της πορείας του σε έναν χωματόδρομο και ανατράπηκε σε ένα γειτονικό καλλιεργημένο χωράφι. Εννέα ήταν οι επιβάτες στην ανοιχτή καρότσα, ενώ μπροστά κάθονταν ο οδηγός και ο συνοδηγός. Αλλοδαποί κι αυτοί. Από ποια χώρα ήρθαν δεν γνωρίζουμε. Κάπου γράφτηκε ότι ήταν Νεπαλέζοι. Θα μπορούσαν να ήταν Ινδοί ή Πακιστανοί, και ας μη ζητάμε να μάθουμε τα ονόματά τους ή την ηλικία τους. Φαίνεται ότι αρκεί ο χαρακτηρισμός «αλλοδαπός». Ηταν έντεκα «κομμάτια», όπως θα έλεγε ο διαβόητος σερίφης του Εβρου.
Ούτε να φανταστούμε δεν μπορούμε οι περισσότεροι τις συνθήκες εργασίας, κατοικίας και μεταφοράς των αλλοδαπών εργατών γης από και προς τα χωράφια και τα θερμοκήπια. Οι λέξεις «Επιθεώρηση Εργασίας» μοιάζουν με σύντομο ανέκδοτο. Από το ίντερνετ μπορούμε να μάθουμε αρκετά για τον Απιδεώνα που πήρε το όνομά του από την απιδιά, την άγρια αχλαδιά, και που οι περισσότεροι κάτοικοί του είναι ποντιακής καταγωγής. Ομως δεν μαθαίνουμε τίποτα για τους ξένους που εργάζονται στην εύφορη γη γύρω από το χωριό.
Η αστυνομία συνέλαβε τον οδηγό του φορτηγού για ανθρωποκτονία από αμέλεια. Ηταν ο ιδιοκτήτης του οχήματος; Κι αν το φορτηγό δεν ήταν δικό του, πράγμα πιθανό, ποιος του είχε δώσει την εντολή να το οδηγεί; Στα χρόνια του ναζισμού οι Εβραίοι και οι άλλοι κρατούμενοι οδηγούνταν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης με φορτηγά τρένα που κάποτε χρησιμοποιούνταν για μεταφορά ζώων. Αρκετοί πέθαιναν μες στα βαγόνια από ασφυξία ή από την εξάντληση.
Σήμερα οι συνθήκες μεταφοράς των αναλώσιμων ανθρώπων έχουν βελτιωθεί, όσοι όμως είμαστε έξω από τον χορό της εκμετάλλευσης (ή του αμοιβαίου οφέλους, σύμφωνα με κάποιους) έχουμε μαύρα μεσάνυχτα για το τι είδους φιλοξενία προσφέρει στους ξένους εργάτες η χώρα μας. Μόνο κάποια βίαια περιστατικά, που έρχονται κατά καιρούς στο φως της δημοσιότητας, μας θυμίζουν πόσο πικρό είναι για κάποιους το ψωμί της ξενιτιάς. Συχνά και το ψωμί της ίδιας της πατρίδας – της δικής μας εννοώ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας