«Οι άνθρωποι είναι ζώα που μυρίζουν τελείως ιδιόμορφα,
μα δε βαριέσαι, έχω κι εγώ την ίδια μυρωδιά» (Μπ. Μπρεχτ)
Σκοπός αυτού του κειμένου είναι να δούμε κάποιες ωμές αλήθειες! Όχι για να δείξουμε κάποιους με το δάχτυλο, αλλά για να προχωρήσουμε σε διορθωτικές κινήσεις και πάντα προς τα εμπρός, ως οφείλουμε στην κοινωνία και κυρίως στον δημοκρατικό κόσμο που απογοητεύσαμε.
Σύντομο ιστορικό
Η προηγούμενη ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μετά τη συνθηκολόγηση, δημιούργησε κρίση ταυτότητας, αφού η ηγετική ομάδα και ο Τσίπρας έδειξαν ότι «είδαν το φως το αληθινό» της σοσιαλδημοκρατίας και βέβαια «ανακάλυψαν» εσωτερικούς εχθρούς, ως άλλοθι για τη μετέπειτα πτώση...
Ας το δούμε αυτό λίγο:
Δεν υπάρχει κόμμα, ιδίως από αυτά που διεκδικούν κυβέρνηση, που να μην έχει στελέχη πρώτης γραμμής με φιλοδοξίες. Ώς έναν βαθμό, μάλιστα, κρίνεται απαραίτητο. Από εκεί και πέρα, όμως, το να τροφοδοτούνται και να φωτίζονται τριβές και εντάσεις (π.χ. η «Ομπρέλα» πριονίζει την καρέκλα του Τσίπρα κ.ά.) –και όλα αυτά να διαχέονται στη βάση του κόμματος παίρνοντας διαστάσεις εμφυλίου– είναι πολιτικά απαράδεκτο, με ευθύνες ένθεν κακείθεν, αλλά με μεγαλύτερες ευθύνες της τότε ηγετικής ομάδας, όχι για κάποιον άλλον λόγο, αλλά μόνο και μόνο επειδή ήταν ηγεσία. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ συστάθηκε από διαφορετικές τάσεις της Αριστεράς, που μέχρι τότε είχαν τις δικές τους ομάδες, τα δικά τους κόμματα. Προφανώς, οι όποιες διαφοροποιήσεις ήταν και είναι απόλυτα φυσιολογικά φαινόμενα.
Kasselakis’ case
Τόσο η περιβόητη εκλογή από τη βάση (όποιος δει φως μπαίνει) όσο και η συνακόλουθη προεδρία Κασσελάκη εξυπηρέτησαν στην «εξόντωση» των «υπονομευτών» ή «αποστατών» κατά τον Κασσελάκη, όπως τουλάχιστον απορρέει από τα ΓΕΓΟΝΟΤΑ!
Ο Κασσελάκης, όμως, σκέφτηκε –και όχι τόσο λαθεμένα– ότι μάλλον δεν είναι τόσο δύσκολο να φτιάξει τη «δική του επιχείρηση», όπως λένε και στην Αμερική. Άρχισε να αποστασιοποιείται από τους υποστηρικτές του, καβαλώντας το καλάμι, ακολουθώντας ωστόσο κατά γράμμα την κλασική, πλέον, συνταγή του «εσωτερικού εχθρού». Επειδή όμως η «Oμπρέλα» είχε ήδη αποχωρήσει και επειδή στην Αριστερά ισχύει το «Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις», ανακαλύφθηκαν τα μαύρα ταμεία, οι καρεκλοκένταυροι, οι 87, οι 163 κουκουλοφόροι κ.λπ. Μόνο γι’ αυτά, θα έπρεπε να έχει διαγραφεί από τον ΣΥΡΙΖΑ, αντί να «πριμοδοτηθεί» με τον αποκλεισμό της υποψηφιότητάς του για την προεδρία του κόμματος.
Εν κατακλείδι, η υπόθεση «Κασσελάκης», είτε μας αρέσει είτε όχι, αποτελεί το αιτιατό και όχι το αίτιο της κατρακύλας... Πέρα όμως από τα εσωκομματικά φάουλ του Κασσελάκη, επί προεδρίας του έχουμε και σοβαρότατα πολιτικά ατοπήματα, τα οποία μας καθιστούν εντελώς αναξιόπιστους στο πολιτικό σκηνικό.
i. Γάμος των ομόφυλων ζευγαριών: τον φέρνει η Ν.Δ. που είχε καταψηφίσει τον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ για την ταυτότητα φύλου, διατυμπανίζοντας, τότε, ότι θα έλθουν εξωγήινοι στην Πεντέλη και ότι τα δεκαπεντάχρονα θα είχαν δικαίωμα να κάνουν επέμβαση αλλαγής φύλου και άλλα τέτοια ευτράπελα. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αγνοώντας ή αδιαφορώντας για το ιστορικό αυτής της υπόθεσης και χωρίς να έχει μπροστά του ένα προσχέδιο του νόμου, «διατάζει» σε κομματική πειθαρχία, κατά τη διάρκεια συνέντευξης σε τηλεοπτικό κανάλι! Προφανώς, όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δίνει εντολή κομματικής πειθαρχίας για ψήφιση νόμου της κυβέρνησης, αν και δεν τον έχει δει ακόμη, πριμοδοτεί φανερά την κυβέρνηση. Πάλι καλά που το έσωσε ο Φάμελλος κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή, κάνοντας εκτενή αναφορά στον νόμο του ΣΥΡΙΖΑ και καυτηριάζοντας την υποκρισία Μητσοτάκη.
ii. Το δεύτερο ξέπλυμα του Μητσοτάκη ήταν η περίφημη δήλωση του Στ. Κασσελάκη κατά τη διάρκεια συνέντευξης ότι το ΝΑΤΟ είναι «ιερή, αμυντική συμμαχία». Μα, τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις οικονομικές επιπτώσεις του στην Ευρώπη το ΝΑΤΟ τον έχει προκαλέσει, όπως επίσης το ΝΑΤΟ στηρίζει το Ισραήλ στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Λόγω του ΝΑΤΟ, τόσο η Αλεξανδρούπολη όσο και η Κρήτη αποτελούν πιθανούς στόχους σε περίπτωση κλιμάκωσης του πολέμου στην Ουκρανία ή στη Μέση Ανατολή. Εντελώς αντιφατικά, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγορεί την κυβέρνηση και τον Μητσοτάκη για την ακρίβεια και την προβληματική εξωτερική πολιτική, κλείνοντάς τους ταυτόχρονα και το μάτι, εφόσον καθαγιάζει το ΝΑΤΟ. Άρα, έμμεσα συναινεί στην κυβερνητική πολιτική, που το επίσημο άλλοθι που προβάλλει για όλα τα δεινά είναι ο πόλεμος και η υποχρέωσή μας έναντι της «Συμμαχίας», κάτι που δεν είναι 100% ψέμα, άσχετα από το γεγονός ότι η κυβέρνηση το χρησιμοποιεί για να προωθεί την κερδοσκοπία των καρτέλ ενέργειας και τροφίμων, προφανώς ξεπληρώνοντας γραμμάτια.
iii. Όσο για το περιβόητο «business friendly κόμμα», τον έχει προλάβει ο φίλος του ο Μητσοτάκης, αφού η Ν.Δ. ένα τέτοιο κόμμα είναι. Έρχεται δεύτερος! Για να είμαστε όμως ακριβοδίκαιοι, έκανε μια σφήνα στον Μητσοτάκη, ξεπερνώντας τον με διαφορά στήθους, όταν σε ομιλία του στον ΣΕΒ είχε αναφερθεί και στα «stock options», δηλαδή στη συμμετοχή των εργαζομένων στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας με μετοχές που θα αγοράζουν με τις αμοιβές τους (!), ώστε να μην είναι απλοί εργαζόμενοι, αλλά και μέτοχοι…
Ας δούμε λίγο σοβαρά την αναγκαιότητα, τόσο για την κοινωνία όσο και για την τοπική οικονομία, ενός κόμματος workers friendly, γιατί όποιος γνωρίζει την ελληνική πραγματικότητα, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, στην οικονομία και παραγωγή, απλά θα γελάει μαζί μας ακόμη και στον ύπνο του…
Στο διά ταύτα
Ανεξάρτητα από το αν ο Κασσελάκης είναι ένας απολίτικος που αποδεδειγμένα δεν κάνει όχι για αρχηγός, αλλά ούτε για απλό μέλος αριστερού κόμματος ή αν είναι το κατάλληλο πρόσωπο που συνειδητά ή ασυνείδητα θα μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε υποκατάστημα της Μητσοτάκης Α.Ε., θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι χωρίς ξεκάθαρο πολιτικό προσανατολισμό και χωρίς ξεκάθαρη πολιτική ταυτότητα κανένας δεν πρόκειται να μας εμπιστευτεί. Η κατρακύλα θα συνεχίζεται και χωρίς τη «βοήθεια» του Κασσελάκη. Επίσης, χωρίς ξεκάθαρη ταυτότητα και θέσεις, δεν θα είναι εφικτό να προχωρήσουμε σε συμπόρευση με κανέναν, αν και η νίκη Ανδρουλάκη στο ΠΑΣΟΚ έρχεται να ακυρώσει την οποιαδήποτε δυνατότητα συμπόρευσης των «προοδευτικών δυνάμεων – συμμαχιών».
Μην έχουμε ψευδαισθήσεις: Μόνοι μας! Ή θα επαναφέρουμε τη ΡΙΖ.Α. ή έχουμε ήδη τελειώσει! Εύχομαι το εγχείρημα Πολάκη να πετύχει και να φέρει πίσω τον σε «καταστολή» κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ που απέχει. Πράγματι, οι θεματικοί άξονες στους οποίους δεσμεύεται ως υποψήφιος, κυρίως όμως η ανάλυσή τους, συνιστούν την ολική επαναφορά στη ΡΙΖ.Α., ξεκαθαρίζοντας έτσι το υπαρκτό ταυτοτικό πρόβλημα που έχει τραυματίσει βαριά το κόμμα, από την εποχή που ήταν ακόμη κυβέρνηση.
Ας ελπίσουμε ότι, ως γιατρός, ξέρει από καταστολή και από θεραπείες τραυμάτων... Οψόμεθα!
*Μέλος της Ο.Μ. ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Ζακύνθου
YΓ.: Το συγκεκριμένο άρθρο μπορεί να το υπογράφω ως μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποτελεί μια εντελώς προσωπική εκτίμηση των τεκταινομένων στο κόμμα και δεν είναι απαραίτητο να εκφράζει άλλους συντρόφους.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας