Δεν κέρδισε χθες ο εθνοκεντρισμός των Αμερικανών πολιτών (για τον οποίο πανηγυρίζουν οι Ευρωπαίοι εθνικιστές ακροδεξιοί) ούτε ο «οικονομικός προστατευτισμός» τής made in USA εμπορευματικής τάξης και συστημικής βιομηχανίας. Και φυσικά δεν έγιναν φασίστες και ακραίοι, έτσι ξαφνικά, οι φιλελεύθεροι κάτοικοι σε Πενσιλβάνια, Τζόρτζια, Ουισκόνσιν.
Η Αμερική είναι μεν χωροχρονική παγκόσμια ηγεμονία, αλλά βασίζεται σε κάτι περισσότερο μικροσκοπικό σε σύγκριση με το μιλιταριστικό μεγαλείο της: στο πατριωτικό φρόνημα της τσέπης και της ατομικής επιτυχίας.
Ο Τραμπ είναι το δολάριο, η μπίζνα, το χρήμα, ο καταφερτζής που βάζει την οικονομία πάνω από την πολιτική και έτσι τοποθετεί και αυτή την ίδια τη χώρα (ως έθνος) πάνω από τους πολέμους της στην άλλη άκρη της Γης και πάνω από τον διεθνιστικό ουμανισμό για μετανάστες και woke συνθήκες. Βάζει ο Τραμπ, με άλλα λόγια, το θυμικό της λαϊκής συνείδησης των μαζών πάνω από το δήθεν ορθολογικό συλλογικό ασυνείδητο.
Η αλήθεια είναι ότι τη μεγάλη μάζα της μεσαίας τάξης και το βαθύ αμερικανικό κράτος, δηλαδή τους δυο πόλους συστημικής αντοχής της αμερικανικής αυτοκρατορίας, δεν τους «κυβερνάει» στην πραγματικότητα κανένας πρόεδρος και κανένα κόμμα.
Ούτε καν οι θεσμοί της με τις δικλίδες ασφαλείας τους. Την Αμερική τη διατάσσει ο καπιταλισμός. Και ο Τραμπ είναι ο καπιταλισμός (η Κάμαλα Χάρις είναι εκπρόσωπος του «θεσμικού», όχι του «οικονομικού» ασυνείδητου).
Το δολάριο δεν υποτάσσεται, αλλά υποτάσσει. Και φυσικά έχει μεταλλαχθεί ιστορικά αφού σήμερα έγινε Tesla, iPhone, Bitcoin, κάτι που κατάλαβε ο Τραμπ που ενώ σε όλη του τη ζωή ρούφηξε δολάρια από το πιστωτικό σύστημα και πλούτισε με real estate, ευφυώς μεταλλάχθηκε και αυτός και έγινε κάτι σαν εκπρόσωπος του νέου καπιταλισμού της άυλης οικονομίας.
Πήρε δίπλα του τον Μασκ, σύμβολο του τεχνοφεουδαρχισμού, το οικονομικό εκείνο ιδεολογικό κίνημα που χωρίς φωνή κατέβηκε στην παλάμη μας με τα smartphones και που φυσικά «στηρίζει» χρηματιστηριακά τις συντάξεις 200 εκατομμυρίων Αμερικανών (σημ: οι μετοχές των hi tech, όπως του Μασκ και του Μπέζος, πήγαν στις 42.000 μονάδες τη Γουόλ Στριτ, εκεί που αυγατίζουν τα λεφτά και πολλαπλασιάζεται το ενεργητικό των pension funds).
Οι δε Δημοκρατικοί, εκπρόσωποι των θεσμικών οικονομικών και πολιτικών τάξεων, έκοψαν τα τελευταία χρόνια πάνω από 200 δισ. για πολέμους άλλων: κάπου αλλού, εκεί που η αυτοκρατορία πρέπει μεν να υπάρχει αλλά πάντα με οικονομικό καταναγκασμό, όσο και αν δουλεύει ο εκτυπωτής της FED.
Και φυσικά αυτός ο συνεχής ιμπεριαλισμός στην Ευρασία και στη Μέση Ανατολή δεν μπορεί να συνεχιστεί αφαιρώντας χρήμα από την εθνική οικονομία και την κατανάλωση μέσα στις ΗΠΑ.
Οι Δημοκρατικοί της «ορθολογικής» φιλελεύθερης γεωπολιτικής στρατηγικής ναι μεν προσπαθούν να θωρακίζουν στρατηγικά το δυτικό πρότυπο διεθνώς και τις δυτικές αξίες ζωής, αλλά τελικά φάνηκε ότι ακριβαίνουν τον αμερικανικό (και τον δυτικό γενικότερα) τρόπο ζωής.
Ως εκπρόσωποι της κρατικής τεχνοκρατίας, συγκριτικά με τον Τραμπ του american dream και της επιτυχίας στην αγορά, σπαταλούν δημόσιο χρήμα (φόρους δηλαδή) που δεν αντισταθμίζεται ούτε με υποδομές και κοινωνικό κράτος (παρά τα ισχυρά bidenomics που ζήσαμε), αλλά στην πραγματικότητα το χρήμα αυτό συμβάλλει υπόγεια στην ανακύκλωση κερδών σε πολεμική, τραπεζική αλλά και βαριά βιομηχανία.
Και πολύ απλά, αυτό το φόντο της μακροχρόνιας τάξης του κεφαλαίου, το κατάλαβαν πλέον μέχρι και οι φτωχοί (αδιάφοροι από γεωπολιτική) που βλέπουν τον Τραμπ ως αληθινό κεφάλαιο, ως το «γνήσιο δολάριο».
Και που ως απλοί πολίτες έβλεπαν εδώ και καιρό ότι γινόταν πιο ακριβό κάθε μήνα το γεύμα τους σε πολλές πολιτείες...
* Οικονομολόγος
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας