Οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ μας αφορούν άμεσα, όπως και όλο τον κόσμο. «Τι Κάμαλα – τι Τραμπ» είναι ένα μεγάλο λάθος που, αν το έκαναν οι προοδευτικοί Αμερικανοί πολίτες, θα πριμοδοτούσαν τον ακροδεξιό Τραμπ, αρνητή της κλιματικής κρίσης, σταυροφόρο του ρατσισμού, φίλο του Νετανιάχου, τον οποίο ενθάρρυνε να καταλύσει το ειδικό καθεστώς της Ιερουσαλήμ, μεταφέροντας στην κοιτίδα των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών την πρεσβεία των ΗΠΑ από το Τελ Αβίβ. Εχθρός της ευρωπαϊκής ενοποίησης πάνω από όλα ο Τραμπ, τον οποίο θαυμάζουν οι Ευρωπαίοι ακροδεξιοί, από τη Λεπέν και τη Μελόνι μέχρι τον Ορμπαν και τον Βίλντερς. Ούτε πρόκειται να κάνει τίποτα για το τέλος του άδικου και παράνομου πολέμου στην Ουκρανία.
Οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ έχουν τεράστιο παγκόσμιο ενδιαφέρον, αλλά και η εσωτερική τους διάσταση δεν πρέπει να υποτιμάται στη θεωρούμενη από πολλούς και μόνη υπερδύναμη, διότι σε περίπτωση επανόδου του Ντόναλντ Τραμπ στην κορυφή της ηγεσίας των ΗΠΑ, θα δεχτεί βαρύτατο πλήγμα και η δημοκρατία, προφανώς και τα κοινωνικά δικαιώματα.
Οσο για τον μύθο ότι οι Ρεπουμπλικανοί πρόεδροι δεν κάνουν πολέμους, καταρρίπτεται από το γεγονός ότι η χειρότερη περίοδος για τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια ήταν η οκταετία του Τζορτζ Μπους του νεότερου, ο οποίος έκανε πολέμους στο Αφγανιστάν (2001) και στο Ιράκ (2003), ενώ και ο πόλεμος του Ισραήλ στον Λίβανο (2006) εντασσόταν στον λεγόμενο «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», που ήταν πόλεμος και κατά των ανθρώπινων δικαιωμάτων, με την ντροπή του Γκουαντάναμο και τις μυστικές πτήσεις της CΙΑ για απαγωγή υποτιθέμενων τρομοκρατών.
Ακόμα μία επισήμανση. Ορισμένοι, και στην Ελλάδα, επιμένουν στο «ένας είναι ο εχθρός, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός», που αν ήταν αλήθεια, θα γλιτώναμε με τη βέβαιη παρακμή των ΗΠΑ ως μεγάλης δύναμης, κυρίως οικονομικής, που κινδυνεύει να χάσει τα οικονομικά πρωτεία από την Κίνα. Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι η κίνηση σε έναν πολυπολικό κόσμο συνοδεύεται από νέους, οξύτατους διεθνείς ανταγωνισμούς και έντονη στρατιωτικοποίηση, με τη γειτονική μας Μέση Ανατολή στην πρώτη θέση.
Με άλλα λόγια, υπάρχουν ή αναδύονται νέοι ιμπεριαλισμοί, πέρα από τις πρώην αποικιοκρατικές μεγάλες δυνάμεις. Κι αυτό συμβαίνει στο περιφερειακό επίπεδο, με δυνάμεις σαν τη Σαουδική Αραβία και την Τουρκία, με την πρώτη υπεύθυνη μαζί με το Ιράν για τη διάλυση του κράτους της Υεμένης, τη δε δεύτερη, στρατιωτικά εμπλεκόμενη όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά και στη Λιβύη, στη Βόρεια Συρία, στο Βόρειο Ιράκ και στο Αζερμπαϊτζάν, στο τελευταίο εις βάρος της Αρμενίας.
*Υπεύθυνος του Γραφείου Ειρήνης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Η efsyn.gr θεωρεί αυτονόητο ότι οι αναγνώστες της έχουν το δικαίωμα του σχολιασμού, της κριτικής και της ελεύθερης έκφρασης και επιδιώκει την αμφίδρομη επικοινωνία μαζί τους.
Διευκρινίζουμε όμως ότι δεν θέλουμε ο χώρος σχολιασμού της ιστοσελίδας να μετατραπεί σε μια αρένα απαξίωσης και κανιβαλισμού προσώπων και θεσμών. Για τον λόγο αυτόν δεν δημοσιεύουμε σχόλια ρατσιστικού, υβριστικού, προσβλητικού ή σεξιστικού περιεχομένου. Επίσης, και σύμφωνα με τις αρχές της Εφημερίδας των Συντακτών, διατηρούμε ανοιχτό το μέτωπο απέναντι στον φασισμό και τις ποικίλες εκφράσεις του. Έτσι, επιφυλασσόμαστε του δικαιώματός μας να μην δημοσιεύουμε ανάλογα σχόλια.
Σε όσες περιπτώσεις κρίνουμε αναγκαίο, απαντάμε στα σχόλιά σας, επιδιώκοντας έναν ειλικρινή και καλόπιστο διάλογο.
Η efsyn.gr δεν δημοσιεύει σχόλια γραμμένα σε Greeklish.
Τέλος, τα ενυπόγραφα άρθρα εκφράζουν το συντάκτη τους και δε συμπίπτουν κατ' ανάγκην με την άποψη της εφημερίδας